ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 1. Η ΜΑΓΕΙΑ ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟ∆ΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ….2 2. ΕΠΙΚΙΝ∆ΥΝΕΣ ΠΟΡΤΕΣ ΜΑΓΕΙΑ ΚΑΙ ΜΑΓΟΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΑ….13 3. ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΓΕΙΑΣ….21 4. ΜΑΝΤΗΣ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ….22 5. ΜΑΓΕΙΑ….26 6. ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ & ΕΚΚΛΗΣΙΑ….32 7. ΑΠΟΚΡΥΦΙΣΤΙΚΕΣ ΤΕΧΝΙΚΕΣ….41 8. (ΠΑΡΑ)ΨΥΧΙΚΕΣ ∆ΥΝΑΜΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ….72 9. Η ΑΝΤΙΜΕΤ ΠΙΣΗ ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ….83 10. ΥΠΑΡΧΕΙ ∆ΙΑΒΟΛΟΣ; ….97 11. ΕΙ∆Η ΜΑΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΞΟΡΚΙΑ….103 12. Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΓΙΑ: • τη µαγεία • την αστρολογία • τις προλήψεις και δεισιδαιµονίες • τη βασκανία • τον πνευµατισµό….106 13. ΜΑΓΕΙΑ -∆ΑΙΜΟΝΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΛΥΤΡ ΣΗ ΑΡΧΙΜ. ΣΑΒΒΑ ΑΧΙΛΛΕ Σ. …109 13. 14. «ΜΑΤΙ» - «ΞΕΜΑΤΙΑΣΜΑ»…..132 ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΠΡ ΗΝ ΣΑΤΑΝΙΣΤ Ν…..134 15. Ο ΣΑΤΑΝΑΣ ΕΜΠΟ∆ΙΖΕΙ ΤΟ ΚΑΛΟ ΚΑΙ ΦΕΡΝΕΙ ΣΥΓΧΥΣΗ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΕΥΧΗ……144 15. ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ΣΑΤΑΝΙΚΗ ΑΝΑΠΑΥΣΗ….145 1/151 Η ΜΑΓΕΙΑ ΟΣΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ (ἀπὸ τὴ σειρὰ τῶν φυλλαδίων «Η ΦΩΝΗ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ» τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Παρακλήτου Ὠρωποῦ Ἀττικής) Προοίμιο Ταιριάζει σέ ὅσα θά πῶ παρακάτω, νά δανεισθῶ τό θρηνητικό ἐκεῖνο ρητό τοῦ προφήτη ῾Ιερεµία καί νά φωνάξω κι ἐγώ µέ ὀδύνη : “Ποιός θά βάλει στά µάτια µου πηγή δακρύων, γιά νά κλάψουν πικρά τό λαό τῶν Χριστιανῶν µέρα καί νύχτα;” Γιατί ποιός µπορεῖ, ἀλήθεια, νά µήν τόν κλάψει, ὅταν σκεφθεῖ πώς, ἐνῶ ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ νίκησε µέ τό σταυρικό Του θάνατο ὅλους τούς δαίµονες, οἱ Χριστιανοί τούς ἀναδεικνύουν πάλι νικητές καί τροπαιούχους µέ τίς διάφορες µαγεῖες τους; Καί ποιός µπορεῖ νά µή χύσει πικρά δάκρυα, ὅταν συλλογισθεῖ πώς, ἐνῶ ὁ Κύριός µας ᾿Ιησοῦς Χριστός ἀπάλλαξε ἀπό τήν τυραννία τοῦ διαβόλου τόν κόσµο καί τούς Χριστιανούς, αὐτοί, µέ τή µαγεία, τόν ξαναφέρνουν στόν κόσµο καί τόν ξανακάνουν τύραννό τους; Εἶναι ἤ δέν εἶναι, λοιπόν, γιά κλάµατα ἡ τωρινή κατάσταση τῶν Χριστιανῶν, ἀφοῦ, µέ τά µαγικά καµώµατα καί σατανικά τεχνάσµατά τους, ἀναβιώνουν στήν οὐσία τή λατρεία τῶν δαιµόνων; ᾿Ενῶ δηλαδή φανερά λατρεύουν τόν ἀληθινό Θεό, κρυφά τόν ἀρνοῦνται καί λατρεύουν τό διάβολο. Τό µεγαλύτερο µάλιστα κακό εἶναι τοῦτο : Μολονότι χρησιµοποιοῦν ἕνα σωρό µαγικά, οὔτε πού καταλαβαίνουν πώς ἀρνοῦνται ἔτσι τό Θεό, καταφρονοῦν τό Χριστό καί ἀγκαλιάζουν τό διάβολο. Τί µεγάλη πλάνη! Κρυφή καί ἀπατηλή, ψυχώλεθρη καί θανατηφόρα! Γι᾿ αὐτό, λοιπόν, ἀποφάσισα νά ἐλέγξω τήν πλάνη καί ν’ ἀποδείξω ὅτι οἱ Χριστιανοί οὔτε µάγοι πρέπει νά γίνονται οὔτε κανένα εἶδος µαγείας νά χρησιµοποιοῦν. Τά εἴδη τῆς µαγείας εἶναι πολλά. ᾿Αφοῦ ὁ διάβολος χωρίστηκε ἀπό τόν ἕνα Θεό, ἔπεσε στά πολλά κι ἔγινε “ποικίλος καί πολυµέριστος”. ῎Ετσι καί τά εἴδη τῆς κακίας καί τῶν µαγικῶν, πού ἐπινόησε καί ἔσπειρε στούς ταλαίπωρους ἀνθρώπους, εἶναι ποικίλα, σχεδόν ἀναρίθµητα. 2/151 Καί νά τά βασικότερα εἴδη : 1. ῾Η καθαυτό µαγεία. Εἶναι, θά λέγαµε, µιά τέχνη, µέ τήν ὁποία καλοῦνται οἱ δαίµονες καί ἐρωτοῦνται καί ἀπαντοῦν, φανερώνοντας ἄλλοτε κρυµµένους θησαυρούς, ἄλλοτε ἑρµηνεῖες ὀνείρων καί ἄλλοτε ἄλλα ἀπόκρυφα. ῞Οσοι ἀσκοῦν αὐτή τήν “τέχνη” ὀνοµάζονται µάγοι, καί ἰσχυρίζονται ὅτι ὑπάρχουν τρεῖς τάξεις δαιµόνων· οἱ ἐναέριοι, πού τούς θεωροῦν ἀγαθοποιούς· οἱ ἐπίγειοι, πού τούς θεωροῦν καί καλούς καί κακούς· καί οἱ κάτω ἀπό τή γῆ, πού τούς χαρακτηρίζουν ὡς κακοποιούς. Στήν πραγµατικότητα, βέβαια, ὅλοι οἱ δαίµονες εἶναι κακοί καί κακοποιοί, ποτέ ἀγαθοποιοί. 2. ῾Η µαντεία. ᾿Ασκεῖται ἀπό τούς µάντεις. Αὐτοί ὑπηρετοῦν τούς δαίµονες, χρησιµοποιώντας τήν παλάµη τοῦ χεριοῦ τους ἤ κάποιες θυσίες ἤ ἀπατηλά ἔµπλαστρα ἤ ἄλλα παρόµοια µέσα. Οἱ µάντεις λένε ὅτι µποροῦν νά γνωρίσουν τό µέλλον. 3. ῾Η γοητεία. ᾿Ασκεῖται ἀπό τούς γόητες. ᾿Ονοµάζονται ἔτσι ἀπό τούς “γόους” (θρήνους), πού κάνουν στά µνήµατα, ὅταν ἐπικαλοῦνται τούς δαίµονες καί τούς ζητοῦν νά βλάψουν ἕναν ἄνθρωπο - νά τόν παραλύσουν, νά τόν τυφλώσουν, νά τόν ἀρρωστήσουν γενικά. Αὐτοί, ἐπίσης, καµώνονται πώς βγάζουν καί νεκρούς ἀπό τόν ἅδη! Στούς γόητες ἀνήκουν κι ἐκεῖνοι πού “βλέπουν” διάφορα φαντάσµατα στούς τάφους καί ἀνοίγοντάς τους, καῖνε δῆθεν τούς βρυκόλακες! Μιά κατηγορία αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων, πού λέγονται γητευτές, µαζί µέ τίς ἐπικλήσεις τῶν δαιµόνων ἀνακατεύουν ψαλµούς τοῦ ∆αβίδ καί ὀνόµατα ἁγίων, τοῦ Χριστοῦ, τῆς Θεοτόκου. 4. ῾Η φαρµακεία. Οἱ φαρµακοί κατασκευάζουν κάποια “φαρµακερά” ποτά εἴτε γιά νά θανατώσουν κάποιον εἴτε γιά νά σκοτίσουν τό νοῦ του εἴτε γιά νά τόν ἑλκύσουν σέ σαρκικό ἔρωτα. Αὐτά, κατεξοχήν, χρησιµοποιοῦν οἱ γυναῖκες γιά νά “πλανέψουν” καί νά τραβήξουν τούς ἄνδρες πού θέλουν. 5. ῾Η οἰωνοσκοπία. Οἱ οἰωνοσκόποι προλέγουν δῆθεν τά µέλλοντα ἀπό τόν τρόπο πού πετοῦν τά πουλιά, ἀπό τίς φωνές τῶν ζώων κ.λπ. Τέτοιοι, οὐσιαστικά, εἶναι καί οἱ προληπτικοί : Αὐτοί προσέχουν ποιούς θά συναντήσουν, ὅταν µάλιστα πρόκειται νά ταξίδεψουν ἤ νά ψαρέψουν ἤ, τέλος πάντων, νά κάνουν κάποια ἐργασία. ᾿Επίσης πιστεύουν στή µοίρα, στήν τύχη (τό “ριζικό”, τό “γούρι”), σέ οἰωνούς, σέ ποδαρικά καί ὄνειρα. Θεωροῦν ἄλλες ἡµέρες καλές καί ἄλλες κακές, ὅπως λ.χ. τίς Τρίτες, καί φοβοῦνται ν’ ἀρχίσουν ὁτιδήποτε τίς “κακές” ἡµέρες. Τό ᾿χουν “γρουσουζιά” 3/151 νά δώσουν στούς γείτονες φῶς καί φωτιά. Προσκυνοῦν τό νέο φεγγάρι. Πιστεύουν σέ νεράϊδες καί καλλικάντζαρους. Περιεργάζονται τίς φυσικές ἀντιδράσεις τοῦ σώµατός τους καί λένε ὅτι τό τάδε θά τούς συµβεῖ, ἐπειδή λ.χ. τούς τρώει τό χέρι τους ἤ παίζει τό µάτι τους ἤ βουίζει τ᾿ αὐτί τους κ.ο.κ. ῞Οταν θεµελιώνουν σπίτι ἤ ἀρχίζουν τή ναυπήγηση πλοίου, σφάζουν στά θεµέλια ἤ στήν καρίνα ἕναν πετεινό ἤ πρόβατο ἤ ἄλλο ζῶο, προσφέροντας ἔτσι θυσία στό διάβολο. 6. ῾Η ἀστρολογία. Οἱ ἀστρολόγοι λένε ὅτι οἱ κατά προαίρεση ἐνέργειες τῶν ἀνθρώπων ὁρίζονται ἀπό τήν κίνηση τῶν ἄστρων. Στ᾿ ἀστέρια ἀποδίδουν τίς ὁρµές τῆς ψυχῆς καί στούς σχηµατισµούς τους τά διάφορα γεγονότα τῆς ζωῆς. ᾿Απ᾿ αὐτά, καί µέ τή συνέργεια τῶν δαιµόνων, µαντεύουν δῆθεν τό µέλλον, ἀντιµετωπίζοντας ἔτσι τ᾿ ἀστέρια σάν ἰδιότυπους “θεούς”. 7. Τά φυλαχτά. Τά χρησιµοποιοῦν οἱ φυλαχτάρηδες, τυλίγοντας σ᾿ αὐτά µεταξωτή κλωστή καί γράφοντας ὀνόµατα δαιµονικά. Πολλοί τά κρεµᾶνε ἀπό τό λαιµό ἤ τό χέρι τους γιά νά τούς φυλᾶνε ἀπό τό κακό. ῞Οµοιοι µ᾿ αὐτούς εἶναι κι ἐκεῖνοι πού φτύνουν στόν κόρφο τους, γιά νά ἐµποδίσουν τάχα µέ τό φτύσιµο τή βασκανία. 8. Οἱ κλήδονες. Μέ τούς κλήδονες προσπαθοῦν νά “µαντέψουν” δῆθεν τό µέλλον καί τό “ριζικό” κάθε ἀνθρώπου µέ διάφορους λόγους, κλήσεις καί ἄλλα παρόµοια. Κλήδονες γίνονται µέχρι σήµερα σέ πολλούς τόπους, καί µάλιστα στά νησιά, στό Γενέσιο τοῦ Τιµίου Προδρόµου (24 ᾿Ιουνίου). Συνήθως συνδυάζονται καί µέ φωτιές, πού τίς ἀνάβουν οἱ ἄνθρωποι µπροστά στά µαγαζιά τους καί τίς περνᾶνε ἀπό πάνω. Αὐτά εἶναι τά κυριότερα εἴδη τῆς µαγείας. ῾Υπάρχουν καί ἄλλα πολλά. Τά περισσότερα ἀναφέρονται στήν ῾Αγία Γραφή καί σέ κανόνες ἱερῶν Συνόδων, (κυρίως τῆς ΣΤ ´ Οἰκουµενικῆς). Γιατί ὁ Θεός ἀπαγορεύει τά µαγικά; Καιρός εἶναι τώρα νά ποῦµε, πώς εἶναι ἐντελῶς ἀπαράδεκτο νά γίνονται ἀπό τούς Χριστιανούς ὅλ᾿ αὐτά τά εἴδη τῶν µαγικῶν. Γιατί ἄν αὐτά ἀπαγορεύονται στούς ῾Εβραίους, πού ἦταν πνευµατικά νήπιοι, πόσο µᾶλλον ἀπαγορεύονται στούς Χριστιανούς, τά τέκνα τῆς ἀλήθειας καί τῆς χάριτος τοῦ Εὐαγγελίου; 4/151 Στό ∆ευτερονόµιο ὁ Θεός πρόσταζε τούς ῾Εβραίους·: “Νά µή βρεθεῖ σέ σένα (᾿Ισραήλ) κανένας, πού νά µαντεύει µαντεῖες, πού νά προβλέπει τά µέλλοντα µέ φωνές (κλήδονες) καί παρατηρήσεις σηµείων (οἰωνῶν)· µάγος, πού ν᾿ ἀσχολεῖται µέ ἐπαοιδία· ἐγγαστρίµυθος καί τερατοσκόπος, πού νά καλεῖ τούς νεκρούς” (∆ευτ. 18:10). Στό Λευϊτικό, µάλιστα, προσθέτει νά µήν πλησιάζει κανένας ἐκείνους πού κάνουν αὐτά τά πράγµατα, γιά νά µή µολυνθεῖ: “Νά µήν προσκολληθεῖτε (σέ µάγους) καί µολυνθεῖτε ἀπ᾿ αὐτούς · ἐγώ εἶµαι ὁ Κύριος καί Θεός σας!” (Λευϊτ. 19:26, 31). ῾Ο Θεός ἀπαγορεύει τά µαγικά, ἐπειδή ὁδηγοῦν τόσο ἐκείνους πού τά χρησιµοποιοῦν, ὅσο καί ἐκείνους πού τά ζητοῦν, στήν προσκύνηση καί τή λατρεία τῶν δαιµόνων. Γι᾿ αὐτό καί ἀποτελοῦν θανάσιµη ἁµαρτία. ᾿Από τήν ἄλλη, πάλι, τά µαγικά δέν µποροῦν νά προσφέρουν καµιά ὠφέλεια. “Οἱ µαντεῖες καί οἱ οἰωνισµοί καί τά ὄνειρα εἶναι µάταια”, λέει ἡ Γραφή (Σειράχ 34:5). Γι᾿ αὐτό τό λόγο οἱ ἅγιοι ᾿Απόστολοι δίνουν ἐντολή στούς Χριστιανούς νά µή χρησιµοποιοῦν κανενός εἴδους µαγικά· “οὐ µαγεύσεις, οὐ φαρµακεύσεις” (∆ιαταγ. 7,3)· “φεύγετε.....ἐπαοιδάς, κλήδονας, µαντείας, καθαρισµούς, οἰωνισµούς, ὀρνιθοσκοπίας, νεκροµαντείας, ἐπιφωνήσεις” (δ.π. 2,62) Σκεφθεῖτε, Χριστιανοί, πώς ὅταν λάβατε τό ἅγιο Βάπτισµα, σᾶς ρώτησε ὁ ἱερέας - ἤ µᾶλλον ὁ ἴδιος ὁ Χριστός: “᾿Αποτάσσῃ τῷ σατανᾷ καί πᾶσι τοῖς ἔργοις αὐτοῦ καί πάσῃ τῇ λατρείᾳ αὐτοῦ καί πάσῃ τῇ ποµπῇ αὐτοῦ;”. Καί ὁ καθένας ἀπό σᾶς, µέ τό στόµα τοῦ ἀναδόχου του, ἀπάντησε: “᾿Αποτάσσοµαι”. ῞Οχι µόνο τό σατανά, ἀλλά καί ὅλα τά ἔργα του καί τή λατρεία του καί τήν ποµπή του. ᾿Αλλά ποιά εἶναι ἡ λατρεία τοῦ σατανᾶ; ῾Ο ἅγιος Κύριλλος ῾Ιεροσολύµων ἀπαντάει, πώς εἶναι οἱ µαντεῖες, οἱ φαρµακεῖες καί ὅλα τά ἄλλα εἴδη τῶν µαγικῶν, πού ἀπαριθµήσαµε. Καί ποιά εἶναι ἡ ποµπή του; ῾Ο ἱερός Χρυσόστοµος λέει, πώς εἶναι τά θέατρα, οἱ ἱπποδροµίες, οἱ κλήδονες καί κάθε ἁµαρτία. ∆έν καταλαβαίνετε λοιπόν, ἀδελφοί, πώς γιά ἐκείνη τήν ὁµολογία καί ὑπόσχεσή σας τήν ὥρα τοῦ ἁγίου Βαπτίσµατος, θά σᾶς ζητηθεῖ λόγος τήν ἡµέρα τῆς Κρίσεως; ∆έν ξέρετε ὅτι πρέπει νά τηρήσετε ἀπόλυτα τή συµφωνία, πού κάνατε µέ τό Θεό; Πῶς ἀφήνετε τό Χριστό καί πηγαίνετε στούς µάγους καί τίς µάγισσες, δηλαδή στόν ἴδιο τό διάβολο; Αὐτός ὁ λόγος “ἀποτάσσοµαί σοι, σατανᾶ, καί πάσῃ τῇ λατρείᾳ σου καί πάσῃ τῇ ποµπῇ σου”, ἄς εἶναι πάντα στό στόµα σας καί στό νοῦ σας, σάν 5/151 χαλινάρι καί ἐµπόδιο ἀπό κάθε εἴδος µαγείας. Αὐτός ὁ λόγος θά σᾶς κάνει νά µή φοβᾶστε τά “κακά συναπαντήµατα”(!) τῶν ἀνθρώπων, οὔτε κρωγµούς καί πετάγµατα πουλιῶν καί ἄλλα παρόµοια, ὅταν βγαίνετε ἀπό τό σπίτι σας. Αὐτός ὁ λόγος, συνδυασµένος µέ τό σηµεῖο τοῦ Σταυροῦ, θά σᾶς κάνει να µή φοβᾶστε οὔτε τόν διάβολο µέ ὅλη του τή δαιµονική παράταξη. Μόνο µήν παύετε νά τόν ἐπαναλαµβάνετε παντοῦ καί πάντοτε, ὅπως συµβουλεύει ἡ χρυσόλαλη γλώσσα τοῦ ἁγίου ῾Ιωάννου: “Παρακαλῶ νά µένετε καθαροί ἀπό τήν ἀπάτη τῆς µαγείας, ἔχοντας σάν στήριγµα αὐτό τό λόγο. Καί ὅπως δέν θά πηγαίνατε ποτέ στήν ἀγορά χωρίς ροῦχα ἤ παπούτσια, ἔτσι νά µήν πηγαίνετε πουθενά καί χωρίς νά λέτε, ξεκινώντας, τή φράση: “᾿Αποτάσσοµαί σοι, σατανᾶ, καί τῇ ποµπῇ σου καί τῇ λατρείᾳ σου, καί συντάσσοµαί σοι, Χριστέ”. Ποτέ µή βγεῖς ἀπό τήν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ σου χωρίς τά παραπάνω λόγια. Γιατί εἶναι τό στήριγµά σου, τό ὅπλο σου, τό ἄπαρτο κάστρο πού σέ περιτειχίζει. Παράλληλα σφραγίσου καί µέ τό σηµεῖο τοῦ Σταυροῦ. ῎Ετσι, ὄχι µόνο ἄνθρωπος, µά οὔτε κι αὐτός ὁ διάβολος δέν θά µπορέσει νά σέ βλάψει, βλέποντάς σε παντοῦ µ᾿ αὐτή τήν πανοπλία”. Γιατί οἱ Χριστιανοί ἔπεσαν στά µαγικά. ῾Η αἰτία πού οἱ σηµερινοί Χριστιανοί ἔπεσαν στά ἔργα τοῦ διαβόλου, καί µάλιστα στά µαγικά, εἶναι τό ὅτι δέν συλλογίζονται τίς ὑποσχέσεις ἐκεῖνες πού ἔδωσαν στό Χριστό ὅταν βαπτίσθηκαν, ἀλλά τίς ξέχασαν καί τίς ἔσβησαν τελείως ἀπό τή µνήµη τους καί τήν καρδιά τους. Γι᾿ αὐτό καί πραγµατοποιοῦνται σ᾿ αὐτούς τά λόγια πού εἶπε ὁ Κύριος: “῞Οταν τό ἀκάθαρτο πνεῦµα (τό δαιµόνιο) βγεῖ ἀπό τόν ἄνθρωπο, περιδιαβαίνει σέ τόπους ἄνυδρους ζητώντας ἀνάπαυση, µά δέν βρίσκει. (Γιατί ἀνάπαυση βρίσκει µόνο ὅταν κυριεύει τόν ἄνθρωπο καί τοῦ κάνει κακό). Τότε λέει: “᾿Ας γυρίσω πάλι στό σπιτάκι µου (δηλαδή στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου), ἀπ᾿ ὅπου ἔφυγα”. Κι ὅταν ἔρθει, βρίσκει τό σπίτι ἀφύλαχτο, σκουπισµένο, στολισµένο, ἕτοιµο. (Βρίσκει δηλαδή τόν ἄνθρωπο ἀµέριµνο καί διατεθειµένο νά τόν δεχθεῖ πάλι). Τότε πηγαίνει, φέρνει κι ἄλλα ἑπτά δαιµόνια, πονηρότερα µάλιστα, µπαίνει µαζί τους στήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου καί κατοικεῖ ἐκεῖ µόνιµα πιά.῎Ετσι ἡ κατάσταση τοῦ ἀνθρώπου γίνεται τελικά χειρότερη ἀπ᾿ ὅ,τι ἦταν πρίν (κι ἀπό τό Βάπτισµα!).” (Ματθ. 12:43-45). ῞Οσοι λοιπόν Χριστιανοί ἀσχολοῦνται µέ τά µαγικά, διώχνουν ἀπό τίς καρδιές τους τή θεία χάρη, τό Πνεῦµα τό ῞Αγιο, καί βάζουν µέσα τους τό ἀκάθαρτο πνεῦµα, τό δαιµόνιο. Μέ τή δαιµονική ἐνέργεια τότε, κάνουν κάθε τι σατανικό καί περίεργο. 6/151 Πῶς µποροῦν, ἑποµένως, ὅσοι ἀσχολοῦνται µέ τά µαγικά, νά εἶναι ἤ νά λέγονται Χριστιανοί; Χριστιανοί καί µάγοι; Χριστιανοί καί δαιµονολάτρες; ᾿Ανήκουστο! ᾿Αδύνατο! Πῶς νά συµφωνήσουν τό φῶς µέ τό σκοτάδι, τά τέκνα τοῦ Θεοῦ µέ τά τέκνα τοῦ διαβόλου;... Μάταια λένε αὐτοί οἱ ἄνθρωποι πώς εἶναι Χριστιανοί. Μέ τά λόγια µόνο εἶναι Χριστιανοί, µά µέ τά ἔργα τους προδότες τοῦ Χριστοῦ, ἀσεβεῖς εἰδωλολάτρες καί σατανολάτρες. Οἱ δαίµονες δέν θεραπεύουν ἀλλά θανατώνουν. ᾿Αλλά τί προφασίζονται µερικοί Χριστιανοί; ᾿Εµεῖς, λένε, καταφεύγουµε στούς µάγους (δηλαδή στούς δαίµονες!) ἐπειδή α) βρίσκουµε γιατρειά στίς ἀρρώστιες µας, β) µαθαίνουµε τό µέλλον καί ἄλλα κρυφά πράγµατα, γ) φοβόµαστε τούς δαίµονες καί θέλουµε, διαµέσου τῆς µαγείας, νά τούς ἐξευµενίσουµε. ᾿Απαντοῦµε λοιπόν σ᾿ αὐτά· α) Μόνο ὁ Θεός θεραπεύει ἀληθινά. ᾿Ανόητε ἄνθρωπε, καταφεύγεις στούς µάγους γιά νά γιατρευτεῖς; Καί πιστεύεις, πώς ὁ διάβολος θά γιατρέψει πραγµατικά τήν ἀρρώστια σου; ᾿Εκεῖνος “ἀνθρωποκτόνος ἦν ἀπ᾿ ἀρχῆς” (᾿Ιω. 8:44), καί θανάτωσε ὅλο τό γένος τῶν ἀνθρώπων. Πῶς τώρα θά γίνει γιατρός σου; ∆έν εἶδες, πού οἱ δαίµονες δέν µπόρεσαν νά γιατρέψουν οὔτε τούς δικούς τους µάγους ἀπό τίς πληγές πού τούς προξένησε ὁ Μωϋσῆς στήν Αἴγυπτο; (᾿Εξόδ. 9:11). Καί τώρα θά κάνουν καλά ἐσένα; Καί ἄν οἱ δαίµονες δέν λυποῦνται τήν ψυχή σου, πῶς θά λυπηθοῦν τό σῶµα σου; ᾿Αστεῖα πράγµατα! Γιατί δέν ὑπάρχει τίποτα γλυκύτερο γιά τό διάβολο ἀπό τό νά τυραννάει τόν ἄνθρωπο µέ κάθε τρόπο. Εὐκολότερο εἶναι νά δώσει κρύο ἡ φωτιά καί φλόγα τό χιόνι, παρά νά γιατρέψει ὁ διάβολος πραγµατικά. Οὔτε µπορεῖ οὔτε θέλει οὔτε ξέρει πῶς νά γιατρεύει. ᾿Αλλά κι ἄν ὑποτεθεῖ ὅτι καί µπορεῖ καί θέλει καί ξέρει, ὅµως ἄν δέν τοῦ ἐπιτρέψει ὁ Θεός, ἀπό µόνος του δέν µπορεῖ νά κάνει τίποτα. Πίστεψε λοιπόν, ἀδελφέ, ὅτι µόνο ὁ Θεός εἶναι ὁ ἀληθινός γιατρός ψυχῶν καί σωµάτων. Οἱ µάγοι καί οἱ δαίµονες γιατρεύουν ὄχι στ᾿ ἀλήθεια ἀλλά φανταστικά. Μά κι ἄν θελήσουν νά γιατρέψουν τό σῶµα σου µέ 7/151 παραχώρηση τοῦ Θεοῦ, νά ξέρεις ὅτι τό γιατρεύουν µέ σκοπό νά θανατώσουν τήν ψυχή σου. Πῶς; Τραβώντας σε ἀπό τήν πίστη τοῦ Χριστοῦ καί πείθοντάς σε νά πιστεύεις σ᾿ ἐκείνους. Ποιά λοιπόν ἡ ὠφέλειά σου, ἄν ἐδῶ ἔχεις πρόσκαιρη ὑγεία, ἐκεῖ ὅµως κολαστεῖς αἰώνια; Νά χαθεῖ τέτοια ὑγεία! Νά χαθεῖ τέτοια ζωή! ῾Ο διάβολος, ἀδελφοί µου, εἶναι ἕνας ψαράς πολύ πανοῦργος. Βάζει µικρό δόλωµα καί θέλει νά πιάσει µεγάλο ψάρι. Μέ χάρα σᾶς δίνει λίγη ὑγεία, µόνο καί µόνο γιά νά σᾶς στερήσει τόν παράδεισο, γιά νά σᾶς κολάσει αἰώνια! Πῶς µπορεῖτε λοιπόν, γιά τό παραµικρό πρόβληµα, νά ἐγκαταλείπετε τό γλυκύτατο Χριστό - τόν ποιητή, τό λυτρωτή, τόν ἀληθινό γιατρό σας - καί νά πηγαίνετε στόν καταραµένο διάβολο - τό φονιά καί τύραννό σας; Πῶς σᾶς κάνει καρδιά νά καταφρονεῖτε τόσους ἁγίους, πού εἶναι φίλοι καί εὐεργέτες καί θεραπευτές σας, καί νά καταφεύγετε στούς µάγους καί τούς δαίµονες, πού εἶναι οἱ πιό ἄσπονδοι ἐχθροί σας; Μά πιστεύετε στ᾿ ἀλήθεια, πώς αὐτά πού κάνει µιά ἀλλοπαρµένη κακόγρια, µιά τσιγγάνα, µιά µάγισσα, δέν µπορεῖ νά τά κάνει καί ὁ Χριστός; Πιστεύετε πώς µέ τά κάρβουνα καί τά πέταλα καί τά διαβολικά φυλαχτά δέν ἔχουν ἴση τουλάχιστο δύναµη ὁ Σταυρός, ὁ ἁγιασµός καί τά ἄλλα σωτήρια ἰαµατικά µέσα τῆς πίστεώς µας; ῎Αχ, ἀχάριστα πλάσµατα! ῎Αχ, γενεά ἄπιστη καί σκληρόκαρδη! Πόσο δίκιο ἔχει ὁ Χριστός µας νά λυπᾶται καί νά φωνάζει παραπονετικά µαζί µέ τόν προφήτη ῾Ησαΐα: “῎Ακουε, οὐρανέ, καί ἐνωτίζου, γῆ... υἱούς ἐγέννησα καί ὕψωσα, αὐτοί δέ µε ἠθέτησαν” (῾Ησ.1:2). Γιά νά µή λυπᾶται λοιπόν ὁ Ἰησοῦς ἐξαιτίας σας, γιά νά µή φαίνεστε κι ἐσεῖς ἀχάριστοι στό µεγάλο αὐτό Εὐεργέτη σας, σᾶς παρακαλῶ ἀδελφοί µου, µήν πηγαίνετε σέ µάγους καί µάγισσες καί τσιγγάνες. Κι ὅταν ἀρρωσταίνετε, νά προστρέχετε στό Χριστό µέ ζωντανή πίστη καί νά ζητᾶτε ἀπ᾿ Αὐτόν τή γιατρειά σας. Γιατί Αὐτός εἶναι ὁ φιλόστοργος πατέρας σας. Κι ἄν σᾶς ἔδωσε τήν ἀρρώστια, σᾶς τήν ἔδωσε γιά νά δοκιµάσει τήν ὑποµονή σας, γιά νά σᾶς στεφανώσει περισσότερο καί γιά νά δεῖ ἄν τόν ἀγαπᾶτε γνήσια. Νά προστρέχετε ἀκόµα στήν Κυρία Θεοτόκο, πού θεραπεύει τούς ἀσθενεῖς καί παρηγορεῖ τούς λυπηµένους. Νά προστρέχετε, τέλος, στούς ἀγίους Πάντες καί νά τούς παρακαλεῖτε µέ θέρµη. ῎Ετσι θά πετύχετε τήν ἀληθινή θεραπεία σας. 8/151 Κι ἄν ὅµως δέν βρεῖτε τήν πολυπόθητη ὑγεία, κι ἄν ὁ Θεός σᾶς ἀφήσει νά ταλαιπωρεῖστε, ἐπειδή αὐτό συµφέρει τήν ψυχή σας, και πάλι πρέπει νά στέκεστε ἀνδρεῖοι καί στερεοί στήν πίστη. Χίλιες φορές νά προτιµήσετε τό θανάτο, παρά νά καταφύγετε σέ µάγους καί ν᾿ ἀρνηθεῖτε ἔτσι τό Χριστό. β) Μόνο ὁ Θεός γνωρίζει τά ἀπόκρυφα. ῞Οσοι θέλουν νά µάθουν τό µέλλον ἤ διάφορα κρυφά πράγµατα, ἄς γνωρίζουν, ὅτι µόνο ὁ Θεός ξέρει ὅλα τά ἀπόκρυφα καί µόνο ὁ Θεός προγνωρίζει τά µέλλοντα. Οἱ ἄγγελοι καί οἱ ἄνθρωποι γνωρίζουν κάποτε τά µυστικά αὐτά πράγµατα, ὄχι ὅµως ἀπό µόνοι τους, ἀλλ’ ἀπό ἀποκάλυψη τοῦ Θεοῦ. Οἱ µάγοι καί οἱ δαίµονες, πάντως, ἐπειδή εἶναι σκοτισµένοι καί δέν ἔχουν τό φωτισµό τοῦ Θεοῦ, δέν µποροῦν νά γνωρίζουν τίποτε κρυφό, οὔτε τί µέλλει νά συµβεῖ στόν κάθε ἄνθρωπο. Γιατί ὁ ἄνθρωπος εἶναι αὐτεξούσιος. ῎Αν θέλει, κλίνει στό καλό· ἄν δέν θέλει τό καλό, κλίνει στό κακό. ῎Αρα εἶναι ἄγνωστη ἡ ἐξέλιξη καί κατάληξή του. Γι᾿ αὐτό καί ὁ Θεός περιγελᾶ τή Βαβυλώνα, πού οἱ κάτοικοί της πίστευαν στούς ἀστρολόγους καί στούς δαίµονες, καί τῆς λέει: “῎Ας σέ σώσουν τώρα οἱ ἀστρολόγοι, ἄς προβλέψουν τί πρόκειται νά σοῦ συµβεῖ!” (῾Ησ. 47:13). Προγνωρίζουν, βεβαία, πολλά οἱ δαίµονες, ἀλλά τά ἐξωτερικά καί φυσικά, συµπεραίνοντας τά γεγονότα ἀπό τούς νόµους τῆς φύσεως. ῞Οπως, ἄλλωστε, καί πολλοί ἄνθρωποι σοφοί καί ἐπιστήµονες. Αὐτά ὅµως πού βρίσκονται στό βάθος τῆς καρδιᾶς τοῦ ἀνθρώπου καί ἐξαρτῶνται ἀπό τήν προαίρεσή του, µόνο ὁ Θεός τά γνωρίζει µέ ἀκρίβεια. ᾿Εκεῖνοι συµπεραίνουν µερικά ἀπό τίς κινήσεις τοῦ σώµατος καί τήν ἐξωτερική συµπεριφορά τοῦ ἀνθρώπου. ῎Ετσι, καί ὅσα φαίνονται νά προγνωρίζουν, τά γνωρίζουν σκοτεινά, ἀσαφή καί λοξά. Γι᾿ αὐτό καί οἱ χρησµοί τῶν µαντείων ἦταν διφορούµενοι, καί µποροῦσαν νά ἑρµηνευθοῦν καί ἔτσι καί ἀλλιῶς. ῎Ας ἔρθουν τώρα ἐδῶ οἱ Χριστιανοί, πού πηγαίνουν στούς µάντεις καί τίς µάντισσες εἴτε γιά νά τούς ποῦν τό µέλλον εἴτε γιά νά τούς ἐξηγήσουν τά ὄνειρά τους εἴτε γιά νά τούς φανερώσουν χαµένα πράγµατα ἤ κρυµµένους θησαυρούς. ῎Ας ἔρθουν, λέω, γιά νά τούς πῶ ὅ,τι εἶπε καί ὁ προφήτης ῾Ησαΐας κάποτε στόν ᾿Ισραήλ: ᾿Ανόητοι ἄνθρωποι, ὥς πότε θά κουτσαίνετε κι ἀπό τά δυό σας πόδια; ῞ ς πότε θά πιστεύετε καί στό Χριστό καί στούς µάντεις, δηλαδή τούς δαίµονες; Γιατί ἄν πιστεύετε πώς ὁ Χριστός, ὡς Θεός πού εἶναι, γνωρίζει τά πάντα καί τά φανερώνει σέ ὅσους ᾿Εκεῖνος θέλει, πῶς τρέχετε στούς µάντεις; ῎Αν, ἀντίθετα, πιστεύετε πώς οἱ µάντεις ἔχουν τήν 9/151 γνώση τῆς ἀλήθειας, πῶς προσκυνᾶτε τό Χριστό καί ὀνοµάζεστε µάταια Χριστιανοί; ∆έν ξέρετε, πώς δέν µπορεῖτε νά δουλεύετε σέ δυό κυρίους; Γιατί ὅµως, θά ρωτήσετε, κάποτε βγαίνουν ἀληθινά µερικά πράγµατα, πού προλέγουν οἱ δαίµονες; α) ᾿Επειδή δέν πιστεύετε ἀκράδαντα στόν Κύριο καί µόνο, ἀλλά καί στούς δαίµονες. ῎Ετσι, γιά τήν ἀπιστία σας, ὁ Θεος παραχωρεῖ νά γίνονται αὐτά πού ἐκεῖνοι προλέγουν. β) ᾿Επειδή, πηγαίνοντας στούς δαίµονες καί ζητώντας τήν βοήθειά τους, γίνεστε µόνοι σας δοῦλοι τοῦ διαβόλου, µπαίνετε κάτω ἀπό τήν ἐξουσία του. ῎Ετσι, µπορεῖ πιά νά σᾶς κάνει ὅ,τι θέλει. ῎Αρα, ὅ,τι σᾶς πεῖ τό πραγµατοποιεῖ κιόλας, ὅπως ἕνας κακοῦργος πού σκλαβώνει κάποιον ἄνθρωπο· ἄν τοῦ πεῖ ὅτι θά ζήσει, θά ζήσει· ἄν τοῦ πεῖ πώς θά πεθάνει, θά πεθάνει. Γιατί εἶναι στό χέρι τοῦ κακούργου νά κάνει εἴτε τό ἕνα εἴτε τό ἄλλο. Λέει σχετικά ὁ ἅγιος ᾿Ιωάννης ὁ Χρυσόστοµος: “῎Ας ὑποθέσουµε, πώς ἕνα βασιλόπουλο ἐγκαταλείπει τό παλάτι του, πάει σέ τόπο ἔρηµο καί µπαίνει θεληµατικά κάτω ἀπό τήν ἐξουσία ἑνός λήσταρχου. Πές µου, µπορεῖ αὐτός ὁ λήσταρχος νά τοῦ πεῖ ἀπό πρίν µέ βεβαιότητα ἄν θά ζήσει ἤ θά πεθάνει; Καί βέβαια µπορεῖ! ῎Οχι ὅµως ἐπειδή προεῖδε τό µέλλον, ἀλλ᾿ ἐπειδή, ἔχοντας γίνει κύριος τοῦ βασιλόπουλου, ἔχει τή δυνατότητα νά τοῦ κάνει ὅ,τι θέλει εἴτε νά τό θανατώσει εἴτε νά τοῦ χαρίσει τή ζωή”. Γι᾿ αὐτό, ἀδελφοί µου Χριστιανοί, µήν πιστεύετε στήν πρόγνωση τῶν δαιµόνων, γιατί στήν πραγµατικότητα δέν προγνωρίζουν τίποτα. Στόν Κύριο µόνο νά ἔχετε πίστη βαθειά, κι ᾿Εκεῖνος θά σᾶς φανερώσει ἐκεῖνα πού πρέπει νά γνωρίζετε. γ) Οἱ Χριστιανοί δέν πρέπει νά φοβοῦνται τό διάβολο καί τούς δαίµονες. Γιατί, Χριστιανοί µου, µέ τά διάφορα µαγικά κάνετε τά χατήρια τοῦ διαβόλου; Αὐτός δέν ἔχει ἐξουσία καί δύναµη νά προκαλέσει οὔτε τόν παραµικρό πειρασµό. ᾿Αφ᾿ ὅτου ὁ Χριστός σαρκώθηκε, ὁ διάβολος ἔχασε τήν τυραννική του ἐξουσία. ῾Ο ἐνανθρωπήσας Κύριος τοῦ συνέτριψε τήν κεφαλή κι ἄφησε µόνο τήν οὐρά του νά σαλεύει, ἔτσι, γιά νά γυµνάζονται καί νά στεφανώνονται οἱ πιστοί. Τώρα µόνο µέ ἀπάτες παγιδεύει τούς ἀνθρώπους στήν κακία καί ὄχι τυραννικά, ὅπως πρίν. ∆ηλαδή µόνο κακές σκέψεις µπορεῖ νά µᾶς βάζει, ἀλλ᾿ ἀπό τή δική µας θέληση ἐξαρτᾶται ἄν θά τίς δεχθοῦµε ἤ θά τίς διώξουµε. Κανένας πειρασµός, δέν µπορεῖ νά συµβεῖ στόν 10/151 ἄνθρωπο, ἄν δέν τό ἐπιτρέψει ὁ Θεός. Μάταια, λοιπόν, καλοπιάνετε τούς δαίµονες µέ τίς µαγεῖες, γιατί δέν µποροῦν νά κάνουν τίποτα χωρίς τήν ἄδεια τοῦ Θεοῦ. Πῶς τιµωρεῖ ὁ Θεός τούς µάγους καί ὅσους προστρέχουν σ᾿ αὐτούς. Μετά ἀπ᾿ ὅσα εἴπαµε, εἶναι εὐνόητο γιατί ὁ Θεός τιµωρεῖ αὐστηρά ὅσους ἀσχολοῦνται µέ τά µαγικά ἤ τά χρησιµοποιοῦν. Στήν Παλαιά ∆ιαθήκη πρόσταζε νά θανατώνονται µέ λιθοβολισµό ὅσοι γίνονταν µάγοι, φαρµακοί κ.λπ. (Λευϊτ. 20:27). ᾿Αλλά καί πλήθη ὁλόκληρα ἀνθρώπων, πόλεις µεγάλες καί ἔνδοξες, παραδόθηκαν σέ πεῖνες καί σφαγές καί ἀφανισµούς ἐξαιτίας τῶν µαγικῶν, ὅπως ἡ Νινευΐ (Ναούµ 3:1), ἡ Βαβυλώνα (῾Ησ. 47:1-9), ἀκόµα καί ἡ ῾Ιερουσαλήµ (῾Ιερ. 14:14). ῾Η ᾿Εκκλησία µας, ἐπίσης ὁρίζει µεγάλες τιµωρίες (ἐπιτίµια). Γιά παράδειγµα, ἡ ΣΤ ´ Οἰκουµενική Σύνοδος (ξα´ καν.) κανονίζει µέ ἑξάχρονη ἀποχή ἀπό τή θεία Κοινωνία, ὅσους καταφεύγουν σέ µάντεις, ὅσους “λένε τή µοίρα” καί ὅσους κάνουν γητέµατα. ῎Αν ἐπιµείνουν στά πονηρά τους ἔργα, τούς χωρίζει τελείως ἀπό τήν ᾿Εκκλησία. ῾Η τοπική Σύνοδος τῆς ᾿Αγκύρας (κδ´ καν.) κανονίζει µέ πέντε χρόνια στέρηση τῆς θείας Κοινωνίας, ὅσους φέρνουν µάγους στά σπίτια τους, γιά νά βροῦν τά µάγια πού τούς ἔκαναν ἄλλοι. ῾Ο Μέγας Βασίλειος (ξε´ καν.) βάζει τούς γόητες καί φαρµακούς στήν ἴδια µοίρα µέ τούς φονιάδες, ἐπιτιµώντας τους µέ εἰκοσάχρονη ἀποχή ἀπό τή θεία Κοινωνία. Πῶς νά φυλάγονται οἱ Χριστιανοί ἀπό τά µαγικά. Γιά νά φυλάγεσθε ἀπό τά µαγικά καί τήν ἐνέργεια τῶν δαιµόνων, νά ἔχετε ὅλοι - µικροί καί µεγάλοι, ἄνδρες καί γυναῖκες - κρεµασµένο στό λαιµό σας τόν τίµιο Σταυρό. Τρέµουν οἱ δαίµονες τόν τύπο τοῦ Σταυροῦ καί φεύγουν µακριά ὅταν τόν βλέπουν. ῎Αλλωστε, ὅπως ὁµολόγησαν οἱ ἴδιοι στόν ἅγιο ᾿Ιωάννη τόν Βοστρινό, πού εἶχε ἐξουσία κατά τῶν ἀκαθάρτων πνευµάτων, τρία πράγµατα φοβοῦνται περισσότερο· τό Σταυρό, τό ἅγιο Βάπτισµα καί τή θεία Κοινωνία. 11/151 Νά ἔχετε ἐπίσης στό σπίτι σας, ἀλλά καί µαζί σας, τό ἅγιο Εὐαγγέλιο. Καί φυσικά νά τό µελετᾶτε. Σ᾿ ὅποιο σπίτι ὑπάρχει Εὐαγγέλιο δέν µπαίνει ὁ διάβολος. Τά ἀνδρόγυνα, γιά νά µή φοβοῦνται τό “δέσιµο”, πρίν παντρευτοῦν πρέπει νά ἐξοµολογοῦνται, νά νηστεύουν τρεῖς ἡµέρες, νά συνδυάζουν τό µυστήριο τοῦ γάµου µέ τήν τέλεση θείας Λειτουργίας καί νά µεταλαµβάνουν ἔτσι τά ἄχραντα Μυστήρια. Προπαντός τά ἀνδρόγυνα νά ἔχουν πίστη στερεή καί ἀκλόνητη στόν Κύριο, κι Αὐτός θά διαλύσει τίς ἐνέργειες τῶν δαιµόνων. ῎Αν, γιά τήν ὀλιγοπιστία µερικῶν Χριστιανῶν, οἱ δαίµονες παρουσιάζουν διάφορα φαντάσµατα, εἴτε σέ τάφους εἴτε σέ σπίτια εἴτε ἀλλοῦ, νά καλεῖται ἱερέας, νά γίνεται ἁγιασµός καί νά ραντίζεται ὁ τόπος. ῎Ετσι, µέ τή θεία χάρη, διαλύεται κάθε δαιµονική ἐνέργεια. Τέλος, ὅταν ἕνας Χριστιανός πρόκειται νά χτίσει σπίτι ἤ νά κατασκευάσει καΐκι κ.τ.ὅ., ἄς προσκαλεῖ ἕναν ἱερέα νά τοῦ κάνει ἁγιασµό καί νά διαβάσει τήν κατάλληλη γιά τήν περίσταση εὐχή τῆς ᾿Εκκλησίας µας. ᾿Επίλογος Οἱ µάγοι, οἱ µάγισσες καί ὅσοι καταφεύγουν σ᾿ αὐτούς δέν ἔχουν θέση στήν βασιλεία τῶν οὐρανῶν. Χάνουν τόν παράδεισο. Καί ποῦ στέλνονται; ᾿Αλλοίµονο! Στήν αἰώνια κόλαση µαζί µέ τούς ἄπιστους, τούς ἀσεβεῖς καί τούς εἰδωλολάτρες (᾿Αποκ. 21:8). Νά πῶ καί κάτι φοβερότερο; Θά κολάζονται χειρότερα κι ἀπό τούς εἰδωλολάτρες. Γιατί αὐτοί, ἔτσι γεννήθηκαν στήν ἀσέβεια, ἔτσι καί πέθαναν. ∆έν βαπτίσθηκαν στό ὄνοµα τῆς ἁγίας Τριάδος. ∆έν πίστεψαν στό Χριστό. Οἱ Χριστιανοί ὅµως, οἱ βαπτισµένοι, πού ἔγιναν παιδιά τοῦ Θεοῦ “κατά χάριν”, πού τράφηκαν µέ τό Σῶµα καί τό Αἷµα τοῦ Κυρίου, πῶς τόλµησαν κατόπιν καί τά καταφρόνησαν καί τ᾿ ἀρνήθηκαν καί καταπιάστηκαν µέ τά µαγικά; Γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, λοιπόν, καί γιά τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς σας, φυλαχθεῖτε, ἀδελφοί µου, φυλαχθεῖτε ἀπό τή µαγεία. Καί πάλι σᾶς λέω, φυλαχθεῖτε! Μήν πηγαίνετε σέ µάγους καί µάγισσες. Σ᾿ ὅλες τίς περιστάσεις καί γιά ὅλες σας τίς ἀνάγκες νά προστρέχετε στήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, στήν προστασία τῆς Θεοτόκου καί στίς πρεσβεῖες τῶν ἁγίων. ῎Ετσι καί ἀπό τίς ἀσθένειες καί τίς ἀνάγκες σας θά ἐλευθερωθεῖτε, καί ἀπό τήν αἰώνια κόλαση θά λυτρωθεῖτε, καί τήν οὐράνια βασιλεία θά κληρονοµήσετε, “ἧς γένοιτο ἀξιωθῆναι πάντας ἡµᾶς χάριτι τοῦ Χριστοῦ. ᾿Αµήν”. 12/151 Μαγεία ΕΠΙΚΙΝ∆ΥΝΕΣ ΠΟΡΤΕΣ ΜΑΓΕΙΑ ΚΑΙ ΜΑΓΟΙ ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΑ Τον 3ον αιώνα µ.Χ. στην Αντιόχεια της Συρίας ζούσε ένας Καρχηδόνιος στην καταγωγή, πλούσιος, ευγενής, µορφωµένος και πολύ ικανός στη µαγεία, ο Κυπριανός. ∆ιέθετε τέτοια ικανότητα, ώστε καλούσε τους δαίµονες και τους έστελνε να εξυπηρετήσουν όποια εντολή τους έδινε σε βάρος των θυµάτων του. Στην ίδια πόλη κατοικούσε µία ευσεβής παρθένος, πιστή χριστιανή, η Ιουστίνα. Τούτη την κόρη ένας νεαρός πλούσιος ειδωλολάτρης µε άσωτη ζωή, ο Αγλαίδας, θέλησε να την εµπλέξει στα δίχτυα του. Επειδή όµως όλες του οι προσπάθειες δεν έφεραν αποτέλεσµα, έτρεξε στη µαγική δύναµη του Κυπριανού. Πραγµατικά, ο Κυπριανός άρχισε να στέλνει διάφορους δαίµονες, για να ξελογιάσει την Ιουστίνα και να την υποδουλώσει στα αµαρτωλά σχέδια του Αγλαίδα. Οι δαίµονες γύριζαν άπρακτοι στον Κυπριανό χωρίς να καταφέρνουν καν να πλησιάσουν στην κόρη, διότι, όπως έλεγαν, µε το σηµείο του Σταυρού τους έκαιγε και δεν µπορούσαν να σταθούν κοντά της. Όµοια άπρακτος γύρισε και ο άρχοντας των δαιµόνων, τον οποίο χρησιµοποίησε στο τέλος ο Κυπριανός ως έσχατο όπλο του. Η πραγµατική αυτή ήττα των δαιµονικών δυνάµεων άνοιξε τα µάτια της ψυχής του Κυπριανού. Κατανόησε την πλάνη του και την ακαταµάχητη δύναµη του Ιησού Χριστού. Έτσι, αληθινά µετανοηµένος προσπίπτει στον επίσκοπο Αντιοχείας Άνθιµο, καίει µπροστά του όλα τα µαγικά βιβλία και ζητάει να γίνει χριστιανός. Μετά την βάπτισή του ο Κυπριανός, ως πρόβατο της ποίµνης του Κυρίου, αξιώνεται σιγά-σιγά να γίνει επίσκοπος. Το έτος 304 µάλιστα στη Νικοµήδεια µαζί µε την Ιουστίνα υφίστανται µαρτυρικό δι' αποκεφαλισµού θάνατο. Η µνήµη του αγίου ιεροµάρτυρος Κυπριανού και της αγίας παρθενοµάρτυρος Ιουστίνης εορτάζεται στις 2 Οκτωβρίου. Η ΠΑΓΙ∆Α ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ Ο βίος των αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης είναι ένα ζωντανό µάθηµα για τη δύναµη της µαγείας, που συντρίβεται από την παντοδυναµία του Χριστού. 13/151 ∆υστυχώς όµως και στην εποχή µας η µαγεία, µε τις διάφορες µορφές της, έχει πάρει διαστάσεις επιδηµίας. Τα κρούσµατα της λευκής και µαύρης µαγείας αυξάνονται επικίνδυνα. Οι µάγοι, οι πνευµατιστές, οι εξορκιστές, οι οραµατίστριες, οι µέντιουµ, οι αστρολόγοι κ.λ.π. πληθαίνουν όλο και περισσότερο και κάνουν χρυσές δουλειές. Είναι και αυτό ένδειξη της αποµάκρυνσής µας από τον αληθινό Θεό. Η πίστη στο Θεό και η ζωντανή σχέση µαζί Του, έχουν ατονήσει. Ο άνθρωπος αισθάνεται ανασφαλής, νοιώθει το κενό και προσπαθεί να το υποκαταστήσει µε τη µαγεία και τον αποκρυφισµό. Είναι παρατηρηµένο από την ιστορία ότι όσο η πίστη των ανθρώπων στον ζώντα Θεό ατονεί, τόσο αναβιώνει η µαγεία και αυξάνουν οι µάγοι. Στις µέρες µας πολύ συχνά βλέπουν το φως της δηµοσιότητας γεγονότα συγκλονιστικά και ιστορίες φρικιαστικές µε πρωταγωνιστές µάγους, σατανιστές κι ένα σωρό τσαρλατάνους και αγύρτες. Τα µέσα που χρησιµοποιούν είναι µαγικά ξόρκια και φυλαχτά, δαιµονικές επικλήσεις και µαγγανείες, σατανιστικές τελετουργίες µε ζωοθυσίες και ανθρωποθυσίες. Οι συνέπειες στη ζωή εκείνων που καταφεύγουν στη µαγεία, είναι τραγικές. Ξεκινούν µε την ελπίδα ότι θα λύσουν τα προβλήµατά τους και καταλήγουν σε σύγχυση και αδιέξοδο, σε µαρασµό και κατάθλιψη, σε ψυχοσωµατική και οικονοµική εξουθένωση. Κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας, λόγω και της αµάθειας των Χριστιανών η µαγεία ήταν αρκετά διαδεδοµένη. Αυτό το βλέπουµε και στη διδασκαλία δύο µεγάλων αγίων, του αγίου Κοσµά του Αιτωλού και του αγίου Νικοδήµου του Αγιορείτου, οι οποίοι προσπάθησαν να αφυπνίσουν τους χριστιανούς. Ειδικά ο άγιος Νικόδηµος αντιµετωπίζοντας το θλιβερό αυτό φαινόµενο, εκφράζει τη θλίψη του για την τραγική κατάσταση των χριστιανών της εποχής του, οι οποίοι ουσιαστικά έρχονταν αντιµέτωποι µε τον Χριστό, γιατί ο µεν Χριστός µε το σταυρικό του θάνατο νίκησε όλες τις αρχές κι εξουσίες των δαιµόνων, ενώ οι χριστιανοί τους αναδεικνύουν πάλι νικητές και τροπαιούχους µε τις διάφορες µαγείες τους. Ο Χριστός απάλλαξε από τη δουλεία και τυραννία του διαβόλου τον κόσµο και τους Χριστιανούς και αυτοί, µε τη µαγεία, τον ξαναφέρνουν στον κόσµο και τον ξανακάνουν τύραννό τους ΤΑ ΕΙ∆Η ΤΗΣ ΜΑΓΕΙΑΣ Με τον όρο µαγεία εννοούνται πολλές πράξεις. ∆εν εξαντλείται, η µαγεία µόνο σε µία ενέργεια, το να καταφύγει, δηλαδή, κανείς σε µάγους και µάγισσες. Η ανάλυση που θα ακολουθήσει, την οποία δανειζόµαστε από τον άγιο Νικόδηµο, θα δείξει την ευρύτητα της µαγείας και των µάγων. Κατ' αρχήν πρέπει να σηµειωθεί ότι η µαγεία δεν είναι ανεξάρτητη από τις σατανικές και διαβολικές ενέργειες. Αφού ο διάβολος χωρίστηκε από τον ένα Θεό, έγινε «νους ποικίλος και πολυµέριστος». Έτσι και τα είδη της κακίας και των µαγικών που επινόησε και έσπειρε στους ταλαίπωρους ανθρώπους, είναι ποικίλα, σχεδόν αναρίθµητα. Ας δούµε τα βασικότερα είδη, όπως τα περιγράφει ο άγιος Νικόδηµος. 14/151 Πρώτο είδος είναι «η κυρίως και καθαυτό λεγόµενη µαγεία», που είναι η µέθοδος εκείνη δια της οποίας οι άνθρωποι έρχονται σε επικοινωνία µε τους δαίµονες, για να τους ρωτήσουν διάφορα θέµατα που τους απασχολούν. Όσοι ασκούνται σ' αυτή την τέχνη λέγονται µάγοι. Κατά την αντίληψη των µάγων οι δαίµονες χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες. Είναι οι ανώτεροι, που βρίσκονται στους αιθέρες και είναι αγαθοποιοί, είναι οι µέσοι, που βρίσκονται στην γη και χωρίζονται σε καλούς και κακούς, και ακόµη καθολοκληρίαν κακούς. Βέβαια, στην ορθόδοξη διδασκαλία δεν γίνεται αυτή η διάκριση, αφού όλοι οι δαίµονες είναι κακοί και δεν είναι δυνατό να υπάρχουν δαίµονες που να είναι ολιγότερο κακοί η να είναι αγαθοί. Μόνον οι άγγελοι είναι αγαθά πνεύµατα, που δοξάζουν τον Θεό και υπηρετούν τον άνθρωπο στη σωτηρία του. ∆εύτερο είδος µαγείας είναι η µαντεία και όσοι ασχολούνται µε αυτό το είδος λέγονται µάντεις. Οι άνθρωποι αυτοί συνδέονται µε τον διάβολο, παραδίδουν τον εαυτό τους στους δαίµονες «και δια µέσου της παλάµης της χειρός των η της λεκάνης η των θυσιών η απατηλών εµπλάστρων η άλλων τοιούτων σηµείων νοµίζονται ότι προλέγουν εκείνα όπου µέλλουν να γίνουν». Τρίτο είδος είναι η γοητεία, και όσοι την ασκούν λέγονται γόητες. Στην κατηγορία αυτή ανήκουν εκείνοι που θρηνούν πάνω στα µνήµατα και επικαλούνται τους δαίµονες για να κάνουν κάποιο κακό στους ανθρώπους. Γόητες είναι εκείνοι που βλέπουν φαντασίες στα µνήµατα και καίνε τους λεγόµενους βρυκόλακες. Τέταρτο είδος είναι η λεγόµενοι γητεία, και όσοι ασχολούνται µε αυτό το είδος λέγονται γητευτές, οι οποίοι µαζί µε την επίκληση των δαιµόνων αναµιγνύουν «και τους ψαλµούς του ∆αβίδ και τα ονόµατα των αγίων και του Χριστού και της Θεοτόκου». Πέµπτο είδος είναι η επαοιδία και όσοι εξασκούν αυτό το είδος µαγείας λέγονται επαοιδοί, οι οποίοι ελκύουν τους δαίµονας «µε κάποιας επωδάς και καλέσµατα «καθώς επίσης και εκείνοι που «µε την διαβολική τέχνη και µαγεία δένουσι τα ανδρόγυνα». Έκτο είδος µαγείας είναι η φαρµακεία, και όσοι την µεταχειρίζονται ονοµάζονται φαρµακοί, «οι οποίοι δια της µαγικής τέχνης κατασκευάζουσι κάποια φαρµακερά ποτά, η δια να θανατώσουν τινά, η δια να σκοτίσουν τον εγκέφαλό του, η δια να τον ελκύσουν εις την σαρκική αγάπη αυτών, τα οποία µάλιστα µεταχειρίζονται οι γυναίκες προς τους άνδρας, δια να τραβήξουν αυτούς εις έρωτα». Έβδοµο είδος είναι η οιωνοσκοπία, και όσοι ασχολούνται µε αυτήν λέγονται οιωνοσκόποι, οι οποίοι προσέχουν τα ζώα, τα πουλιά, την ατµόσφαιρα, τον ήλιο, την σελήνη και δι' αυτών νοµίζουν πως βλέπουν το µέλλον των ανθρώπων. Στην κατηγορία αυτή υπάγονται και οι άνθρωποι που πιστεύουν σε µοίρες, σε ριζικά, σε στοιχιά, σε ποδαρικά και σε όνειρα, όσοι έχουν προλήψεις για διάφορα πράγµατα. Όγδοο είδος µαγείας είναι η νεφοδιωκτική και όσοι εργάζονται µε αυτήν λέγονται νεφοδιώκτες, «οι οποίοι παρατηρούντες τα σχήµατα των νεφελών, και µάλιστα όταν βασιλεύει ο ήλιος, προλέγουν τα µέλλοντα». 15/151 Ένατο είδος µαγείας είναι η αστρολογία, και όσοι ασχολούνται µε αυτή λέγονται αστρολόγοι. Οι αστρολόγοι πιστεύουν ότι οι άνθρωποι διευθύνονται από την κίνηση του ουρανού και των αστέρων και βέβαια όλα τα πάθη της ψυχής τα αποδίδουν στα αστέρια. Στην κατηγορία αυτή υπάγονται τα ωροσκόπια, µε τα οποία ασχολείται πολύ ο σηµερινός άνθρωπος. Το λάθος είναι ότι τα αστέρια θεωρούνται ως θεοί, ενώ στην πραγµατικότητα οι αστρολόγοι κάνουν το έργο αυτό µε τη συνεργία των δαιµόνων. Και όταν ακόµη η αστρολογία είναι για απάτη, για εκµετάλλευση και τότε αποπροσανατολίζει τον νουν των ανθρώπων από τον Θεό στην δηµιουργία και τον γεµίζει µε φαντασίες και απάτες. Υπάρχει και κάποια άλλη σηµαντική παράµετρος. Αν πράγµατι την ζωή µας την κανονίζουν τα αστέρια, σηµαίνει ότι α) είµαστε ανελεύθεροι και β) δεν έχουµε ευθύνη για τις πράξεις µας. Έτσι π.χ. ο εγκληµατίας µπορεί να ισχυριστεί άνετα ότι δεν φταίει αυτός για το έγκληµα που διέπραξε, αλλά τα άστρα! Και µόνον απ αυτό µπορούµε να καταλάβουµε τι επιπτώσεις έχει η αποδοχή της αστρολογίας στη ζωή των ανθρώπων . ∆έκατο είδος µαγικών είναι τα λεγόµενα φυλακτάρια και όσοι ασχολούνται µε το είδος αυτό λέγονται «φυλακτήριοι». Στην κατηγορία αυτή υπάγονται οι άνθρωποι εκείνοι που κάνουν διάφορα φυλακτά, τα οποία τυλίγουν µε µια µεταξωτή κλωστή, και γράφουν επάνω σ αυτά δαιµονικά ονόµατα. Φυλακτήριοι λέγονται και εκείνοι που πιστεύουν σε τέτοια δαιµονικά φυλακτά, τα κρεµούν πάνω τους και νοµίζουν ότι κατ αυτόν τον τρόπο θα απαλλαγούν από ασθένειες και βασκανίες ανθρώπων. Ενδέκατο είδος µαγείας είναι οι λεγόµενοι κλήδονες, οι οποίοι παρατηρούν τα µέλλοντα µε λόγους και κλήσεις. Στην κατηγορία αυτή συγκαταλέγονται όσοι ανάβουν πυρκαγιές και µ αυτές παρατηρούν το µέλλον των ανθρώπων, οι εγγαστρίµυθοι «οι από κοιλίας φωνούντες και λέγοντες µύθους και µαντείας», καθώς και εκείνοι που παρατηρούν τα σπλάχνα των ζώων και άλλα γεγονότα για να βλέψουν το µέλλον των ανθρώπων. ∆ωδέκατο είδος µαγείας είναι κυρίως αυτό που θα µπορούσαµε σήµερα να ονοµάσουµε πνευµατισµό, κατά το οποίο υψώνονται στον αέρα, «το να παίρνουν µερικοί ιερείς κηρία πίσσινα και να πηγαίνουν µέσα εις βουνά και λαγκάδια και εκεί να τα ανάπτουν και φορένοντες ανάστροφα τα ιερά των να διαβάζουν την Σολοµωνικήν η µάλλον ειπείν διαβολικήν και ούτω να κάµνουν να αποθαίνουν οι εχθροί των η να ψοφούν τα ζώα των». Στην κατηγορία αυτή συγκαταλέγονται και εκείνοι που τρέχουν σε µάγους για να λάβουν την βοήθειά τους για να νικήσουν κάποιον µε τον οποίον βρίσκονται σε έχθρα. ∆έκατο τρίτο είδος µαγείας και µαντείας είναι «το να βαστάζουν τινές κόσµιοι Χριστιανοί, τας ιεράς εικόνας του αγίου Γεωργίου, του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, και άλλων αγίων εις τους ώµους των, εν τω καιρώ των πανηγύρεων αυτών, και να τρέχουν ωσάν τρελοί και δαιµονισµένοι εδώ και εκεί µέσα εις βουνά και λαγκάδια, και να κτυπούν πότε εις ένα µέρος και πότε εις άλλο µε τας αγίας εικόνας, περιρρεόµενοι από τον ιδρώτα τάχα δια το βάρος των αγίων εικόνων, και προµαντεύοντες κάποια τινά, και φανερώνοντες εκείνα, όπου τινές έχασαν και άλλα όµοια». 16/151 Παρατηρώντας τα είδη µαγείας, όπως τα παρουσιάζει ο άγιος Νικόδηµος ο Αγιορείτης, βλέπουµε ότι πολλά από αυτά συνδέονται µεταξύ τους, οπότε δεν πρόκειται για ανεξάρτητα είδη. στόσο όµως µπορούµε και να διακρίνουµε για να τα κατανοήσουµε καλύτερα. Όλα αυτά ενεργούνται µε τη δύναµη των δαιµόνων. Επίσης βλέπουµε και την ελεεινή κατάσταση των ανθρώπων της εποχής εκείνης, που έκαναν πολλά παράδοξα και αντιχριστιανικά πράγµατα, έχοντες όµως την εξωτερική πίστη στο Χριστό. Γι' αυτό ο άγιος Νικόδηµος θα πει χαρακτηριστικά ότι αν και «εις το φανερόν λατρεύουσι τον αληθινόν Θεόν, εις το κρυφόν όµως αρνούνται τον Θεόν και λατρεύουσι τον διάβολον». Πρόκειται για λατρεία των δαιµόνων. Το φοβερότερο από όλα είναι, όπως είδαµε πιο πάνω, ότι υπήρχαν και µερικοί ιερείς που ασκούσαν την Σολοµωνική η πνευµατισµό. Υπήρχε πλήρης αµάθεια. Ο ΘΕΟΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΙ ΤΑ ΜΑΓΙΚΑ Όλα αυτά είναι εντελώς απαράδεκτα να γίνονται από χριστιανούς. Ήδη ο Θεός απαγόρευσε αυστηρά στους Εβραίους να ασχολούνται µε τα µαγικά. Και αν αυτά απαγορεύονταν στους Εβραίους που ήσαν πνευµατικά νήπια, πόσο µάλλον απαγορεύονται στους χριστιανούς, τα τέκνα της αλήθειας και της χάριτος του Ευαγγελίου; Στο ∆ευτερονόµιο ο Θεός προστάζει τους Εβραίους: «Να µη βρεθεί σε σένα (Ισραήλ) κανένας, που να καθαρίζει το γιο του και τη θυγατέρα του µε τη φωτιά, κανένας που να µαντεύει µαντείες, που να προβλέπει τα µέλλοντα µε φωνές (κλήδονες) και παρατηρήσεις σηµείων (οιωνών), µάγος που ν' ασχολείται µε επαοιδία, εγγαστρίµυθος και τερατοσκόπος, που να καλεί τους νεκρούς». (∆ευτ. 18, 10). Στο Λευιτικό, µάλιστα, προσθέτει να µην πλησιάζει κανένας εκείνους που κάνουν αυτά τα πράγµατα για να µην µολυνθεί: «Να µην προσκολληθείτε (σε µάγους) και µολυνθείτε απ' αυτούς, εγώ είµαι ο Κύριος και ο Θεός σας» (Λευιτ. 19, 26). Ο Θεός απαγορεύει ,τα µαγικά επειδή οδηγούν τόσο εκείνους που τα χρησιµοποιούν, όσο και εκείνους που τα ζητούν, στην προσκύνηση και τη λατρεία των δαιµόνων. Γι' αυτό και αποτελούν θανάσιµη αµαρτία. Από την άλλη, πάλι, τα µαγικά δεν µπορούν να προσφέρουν καµία ωφέλεια. «Οι µαντείες και οι οιωνισµοί και τα όνειρα είναι µάταια», λέει η Γραφή (Σειράχ 34, 5) Γι' αυτό το λόγο οι άγιοι Απόστολοι δίνουν εντολή στους Χριστιανούς να µη χρησιµοποιούν κανενός είδους µαγικά: «ου µαγεύσεις, ου φαρµακεύσεις» (∆ιαταγ. 7, 3) «φεύγετε...επαοιδάς, κλήδονας, µαντείας, καθαρισµούς, οιωνισµούς ορνιθοσκοπίας, νεκροµαντείας, επιφωνήσεις». Η εκκλησία θεωρεί µεγάλο αµάρτηµα την ενασχόληση µε τη µαγεία και ορίζει µεγάλα επιτίµια. Ο 61ος Κανόνας της 6ης Οικουµενικής Συνόδου ορίζει επιτίµιο έξι χρόνων. Εκείνους δε που επιµένουν σ' αυτά τους αφορίζει. Ο Μ. Βασίλειος τους κατατάσσει µε τους φονεύσαντες θεληµατικά και τους 17/151 κανονίζει να µην κοινωνούν για είκοσι χρόνια. Και τούτο γιατί η µαγεία δεν είναι ένα απλό πταίσµα, αλλά άρνηση του Θεού. Είναι χαρακτηριστικό ότι βασική προϋπόθεση για να βαπτισθεί κανείς και να γίνει µέλος της εκκλησίας, είναι πριν απ' όλα να αρνηθεί το διάβολο και να δηλώσει ότι θέλει να «συνταχθεί» µε το Χριστό. Ο µέλλων να βαπτισθεί ερωτάται από τον ιερέα: «Αποτάσσει τω σατανά και πάσι τοις έργοις αυτού και πάσι τοις αγγέλοις αυτού, και πάσι τη λατρεία αυτού και πάσι τη ποµπή αυτού;» Ο κατηχούµενος απαντάει τρεις φορές «αποτάσσοµαι». Έπειτα ο ιερέας τον καλεί να «φτύσει» το διάβολο, τα έργα του, τη λατρεία του, την ποµπή του, για να δείξει ότι πλέον δεν έχει καµία σχέση µαζί του. Αυτή όµως την τόσο σηµαντική πράξη, οι χριστιανοί τη λησµονούν. Επιστρέφουν και πάλι στην προ Χριστού ζωή. Φεύγουν, αρνούνται τον Χριστό και πηγαίνουν πάλι στον διάβολο. ΓΙΑΤΙ ΚΑΤΑΦΕΥΓΟΥΝ ΣΤΗΝ ΜΑΓΕΙΑ Υπάρχουν πολλοί λόγοι. Αναφέρουµε τους κυριότερους. α) Από περιέργεια: Ο άνθρωπος είναι πάντα φιλοπερίεργος και τα περίεργα φαινόµενα το προκαλούν το ενδιαφέρον. Στη µαγεία πράγµατι ο σατανάς παρουσιάζει περίεργα πράγµατα. Είναι το δόλωµα για να τους φέρει κοντά του. Αντίθετα ο Θεός δεν χρησιµοποιεί ποτέ αγυρτείες και τεχνάσµατα µαγικά. Τα θαύµατά του έχουν σωτηριολογικό περιεχόµενο και δεν γίνονται ποτέ για λόγους εντυπωσιασµού. Υπάρχει εποµένως, µεγάλη διαφορά ανάµεσα στο θαύµα και στην αγυρτία. β) Για να επικοινωνήσουν δήθεν µε τους νεκρούς.: Ο θάνατος κάποιου προσφιλούς προσώπου είναι αναµφισβήτητα ένα συγκλονιστικό γεγονός, που προκαλεί αναστάτωση και προβληµατισµό στα συγγενικά και φιλικά πρόσωπα. Κάποιοι απ' αυτούς καταφεύγουν στους µάντεις που τους υπόσχονται αυτή την πολυπόθητη επικοινωνία. Όµως όλο αυτό το σκηνικό είναι µία επικίνδυνη απάτη. Ο µάντης µόνο µε τα πονηρά πνεύµατα επικοινωνεί και αυτά είναι που αποκρίνονται µόνο και µόνο για να παρασύρουν τον άνθρωπο. γ) Για να γνωρίσουν το µέλλον: Πόσοι άνθρωποι ανασφαλείς δεν καταφεύγουν σε µάγους, καφετζούδες και χαρτορίχτρες για να µάθουν τι θα τους συµβεί στο µέλλον, για το ποια θα είναι η µοίρα τους, ακόµη και για το πού θα βρουν κάποιο θησαυρό; Είναι να απορεί κανείς µε την τόση αφέλεια. Αν οι κάθε είδους τσαρλατάνοι γνώριζαν το µέλλον, θα γνώριζαν πρώτα το δικό τους. Αν είχαν την ικανότητα να βρίσκουν κρυµµένα πράγµατα, θα έβρισκαν όλους τους κρυµµένους θησαυρούς, η τον αριθµό του λαχείου που θα κερδίσει. Αν είχαν την 18/151 ικανότητα να κάνουν ανακαλύψεις, θα έβρισκαν το φάρµακο του καρκίνου, θα πλούτιζαν και δεν θα είχαν ανάγκη να «φορολογούν» τους αφελείς. δ) Για να βρουν θεραπεία: Ο πόνος κάνει πολλές φορές τους ανθρώπους να καταφεύγουν στους µάγους για να θεραπευθούν από αρρώστιες. Όµως είναι δυνατό ο διάβολος που είναι «ανθρωποκτόνος» που θανάτωσε µε τη σατανική συµβουλή του όλο το ανθρώπινο γένος, να θεραπεύσει τον άνθρωπο; Και αν ακόµη το κάνει, θα είναι προσωρινό ξεγέλασµα για να παρασύρει τον άνθρωπο και να τον κερδίσει ολοκληρωτικά. ε) Για να εκδικηθούν: Είναι οι άνθρωποι που άφησαν στην καρδιά τους να φωλιάσει ο διάβολος και συνεργάζονται µαζί του για να εκδικηθούν τους εχθρούς τους. στ) Από αφέλεια: Πολλοί ξεγελιούνται κι παρασύρονται από άλλους. ∆εν το θεωρούν κακό, αφού πάνε «για καλό». Βλέπουν µάλιστα στο δωµάτιο του µάγου πολλές φορές ακόµη και εικόνες. Ή τον ακούν να τους συµβουλεύει να κάνουν αγιασµό, λειτουργία κ.λ.π. Αγνοούν ότι όλα αυτά είναι τεχνάσµατα του πονηρού που χρησιµοποιεί τα πάντα για να ξεγελάσει τον άνθρωπο. ζ) Από την µη ανάληψη της ευθύνης: Τέλος µια µεγάλη µερίδα ανθρώπων που προσφεύγουν στους µάγους, είναι αυτοί που διακρίνονται από µία εσωτερική ανελευθερία, και αποφεύγουν µε κάθε τρόπο να αναλάβουν την ευθύνη των πράξεών τους. Γι' αυτό και ό,τι κακό τους συµβαίνει, ψάχνουν να βρουν εξωτερικές αιτίες, ότι κάποιος άλλος φταίει για την δική τους κακοδαιµονία. ∆εν θέλουν να κοιτάξουν την εσωτερική τους κατάντια και να αγωνιστούν για να την διορθώσουν. ∆εν θέλουν να αλλάξουν τρόπο ζωής. Γι' αυτό και πρέπει να ρίξουν αλλού τις ευθύνες. π.χ. Έχει κάποιος µια διαπροσωπική δυσκολία, είναι αντικοινωνικός και εποµένως δεν µπορεί να παντρευτεί; Αντί να προσπαθήσει να διορθώσει τον εαυτό του βρίσκει την εύκολη λύση: «Μου έκαναν µάγια» και τρέχει στους αγύρτες να του τα λύσουν. Ζητάει, δηλαδή, τη µαγική λύση, που δεν χρειάζεται κόπο και αγώνα. Άλλος πάλι, ζει µ' έναν αρρωστηµένο τρόπο ζωής και κάποτε αρρωσταίνει . ∆εν προβληµατίζεται γι' αυτό, δεν αναλαµβάνει την ευθύνη του για την αρρώστιά του, δεν θέλει να αλλάξει τρόπο ζωής, αλλά ψάχνει να βρει κάποιους εχθρούς που τον επιβουλεύονται και του έχουν κάνει µάγια. Η προσφυγή στο µάγο είναι η πλέον εύκολη και ανώδυνη λύση. Π Σ ΝΑ ΦΥΛΑΓΟΝΤΑΙ ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΓΙΚΑ Ο άνθρωπος για να γλιτώσει από τη µαγεία και όλα τα σατανικά, θα πρέπει: α) Να αποφεύγει όλ' αυτά µε κάθε τρόπο. Να µην έχει καµία σχέση µαζί τους. ∆ιαφορετικά σίγουρα θα βγει ζηµιωµένος. Πρώτα οικονοµικά: Πολλοί 19/151 έχασαν περιουσίες στους µάγους, αλλά αυτό είναι το λιγότερο. Έπειτα σωµατικά: Κινδυνεύει κανείς να χάσει την υγεία του. Πολλοί έπαθαν νευρικό κλονισµό και σοβαρές ψυχικές παθήσεις. Τέλος ψυχικά: Αυτό είναι το κυριότερο. Με την µαγεία κινδυνεύει κανείς να χάσει την ψυχή του, αφού όπως σηµειώσαµε, µη την µαγεία, αρνείται κανείς τον ίδιο το Θεό. β) Να καταφύγει στη εκκλησία. Μόνον ο άνθρωπος που ζει µέσα στην οικογένεια του Θεού, στο χώρο της εκκλησίας είναι ασφαλισµένος. Ο Κύριος µας το βεβαιώνει: «Τα πρόβατα τα εµά της φωνής µου ακούει, καγώ γιγνώσκω αυτά, και ακολουθούσι µοι, καγώ ζωήν αιώνιον δίδωµι αυτοίς και ου µη απόλωνται εις τον αιώνα, και ουχ αρπάσει τις αυτά εκ της χειρός µου». (Ιωάν. 10, 27-28). Γράφει ο άγιος Νικόδηµος ο Αγιορείτης: «Για να φυλάγεστε από τα µαγικά και την ενέργεια των δαιµόνων, να έχετε όλοι-µικροί και µεγάλοι, άνδρες και γυναίκες- κρεµασµένο στο λαιµό σας τον τίµιο Σταυρό. Τρέµουν οι δαίµονες τον τύπο του Σταυρού και φεύγουν µακριά όταν τον βλέπουν. Άλλωστε, όπως οµολόγησαν οι ίδιοι στον άγιο Ιωάννη τον Βοστρινό, που είχε εξουσία κατά των ακαθάρτων πνευµάτων, τρία πράγµατα φοβούνται περισσότερο: το Σταυρό, το άγιο Βάπτισµα και τη θεία Κοινωνία. Να έχετε επίσης στο σπίτι σας, αλλά και µαζί σας, το άγιο Ευαγγέλιο. Και φυσικά να το µελετάτε. Σ' όποιο σπίτι υπάρχει Ευαγγέλιο δεν µπαίνει ο διάβολος». (Ας σηµειωθεί ότι το σηµείο του Σταυρού, τα µυστήρια και τα υπόλοιπα αγιαστικά µέσα της Εκκλησίας µας, δεν ενεργούν µε µαγικό τρόπο, αλλά χρειάζονται την βαθειά µας πίστη και τον πνευµατικό µας αγώνα κάτω από την καθοδήγηση ενός Πνευµατικού (ιερέως). Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις, όλα τα αγιαστικά µέσα της Εκκλησίας µένουν ανενέργητα. Όπως επίσης ανενέργητα µένουν και στις περιπτώσεις εκείνες, που τα χρησιµοποιούν οι διάφοροι µάγοι. Αυτοί, προκειµένου να "θολώσουν τα νερά" και να παραπλανήσουν τα αφελή θύµατά τους, χρησιµοποιούν σταυρούς, εικόνες, κεριά, λιβάνι, επικαλούνται το όνοµα του Χριστού και των αγίων, επαναλαµβάνουν διάφορες προσευχές, συνιστούν την τέλεση ευχελαίου και άλλα). ΕΠΙΛΟΓΟΣ ς επίλογο δανειζόµαστε και πάλι τη γραφίδα του αγίου Νικοδήµου. «Οι µάγοι, οι µάγισσες και όσοι καταφεύγουν σ' αυτούς, δεν έχουν θέση στη βασιλεία των ουρανών. Χάνουν τον παράδεισο. Και που στέλνονται ; Αλλοίµονο! Στην αιώνια κόλαση µαζί µε τους άπιστους, τους ασεβείς και τους ειδωλολάτρες (Αποκ. 21:8). Να πω και κάτι φοβερότερο; Θα κολάζονται χειρότερα κι από τους ειδωλολάτρες. Γιατί αυτοί, όπως γεννήθηκαν στην ασέβεια, έτσι και πέθαναν. ∆εν βαπτίστηκαν στο όνοµα της Αγίας Τριάδος. ∆εν πίστεψαν στον Χριστό. Οι Χριστιανοί όµως, οι βαπτισµένοι, που έγιναν παιδιά του Θεού "κατά χάριν", που τράφηκαν µε το Σώµα και το Αίµα του 20/151 Κυρίου, πως τόλµησαν κατόπιν και τα καταφρόνησαν και τ' αρνήθηκαν και καταπιάστηκαν µε τα µαγικά; Για την αγάπη του Χριστού, λοιπόν, και για τη σωτηρία της ψυχής σας, φυλαχθείτε, αδελφοί µου, φυλαχθείτε από την µαγεία. Και πάλι σας λέω, φυλαχθείτε! Μην πηγαίνετε σε µάγους και µάγισσες. Σ' όλες τις περιστάσεις και για όλες σας τις ανάγκες να προστρέχετε στην βοήθεια του Θεού, στην προστασία της Θεοτόκου και στις πρεσβείες των αγίων. Έτσι, κι από τις ασθένειες και τις ανάγκες σας θα ελευθερωθείτε, και από την αιώνια κόλαση θα λυτρωθείτε, και την ουράνια βασιλεία θα κληρονοµήσετε, «ης γένοιτο αξιωθήναι πάντας ηµάς χάριτι του Χριστού. Αµήν. Ιερά µονή Σαγµατά Μάγοι και µαγεία Αληθινή ιστορία µαγείας Η ∆ΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΙ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ Μαγεία και Ιεραποστολή Στο µοναστήρι του Αγίου Νεκταρίου, ανάµεσα στ' άλλα κορίτσια του οικοτροφείου προσετέθησαν προ µηνών και δύο άλλα. Είναι η ∆έσποινα ηλικίας 11 ετών και κατ' εξαίρεσι το αγόρι Άγγελος, ηλικίας 6 ετών. Τα παιδιά αυτά έχουν τη ιστορία τους. Οι Αδελφές της Μονής τα βρήκαν παρατηµένα στους δρόµους. Τα µετέφεραν στην Μονή και ειδοποίησαν την Αστυνοµία να αναζητήσει τους γονείς τους. Τελικά, εµάθαµε ότι η µητέρα τους είναι µάγισσα. Σκότωσε τ' άλλα αδελφάκια τους κι' αυτά τα εµύησε στην µαγεία και τα εγκατέλειψε. Με τον τρόπο αυτό θα µπορούν στην ζωή τους να βγάζουν το «ψωµί»τους. Με την ευλογία το π. Μελετίου, Προϊστάµενου της ιεραποστολής, βαπτίσθηκαν. Και έκτοτε έχουν την δύναµι και την φώτισι από τον Θεό να διηγούνται στην Αδελφή Θέκλα τι µαγικά έκαναν πριν και πόσους ανθρώπους είχαν σκοτώσει. Της είπαν, ότι µε τα µαγικά τους σκότωναν ανθρώπους, έπαιρναν το αίµα τους, το έβαζαν σε µια βελόνα ραψίµατος , την κρεµούσαν επάνω τους και πετούσαν τις νύκτες χιλιόµετρα µακριά για να µαγέψουν ή σκοτώσουν άλλους ανθρώπους. Στο ερώτηµα της Αδελφής αν τώρα τους ενοχλούν τα δαιµόνια της απήντησαν: «Έρχονται να µας πάρουν. Μας τραβούν να κόψουν από τον λαιµό µας τον σταυρό που φοράµε. Μόλις εµείς κάνουµε το σηµείο του 21/151 Σταυρού, αυτά εξαφανίζονται. Μια φορά, συνέχισαν τα παιδάκια, ήλθαν µάγοι και µας παρακαλούσαν να τους ακολουθήσουµε, αλλά δεν µπορούσαν να µας πάρουν κοντά τους». Το γιατί είναι ευκολονόητο διότι φοβούνται το Βάπτισµα, στον Σταυρό και τον Αγιασµό που πίνουν τα παιδιά κάθε πρωί. Αυτά τα παιδιά, µου είπε η Αδελφή Θέκλα, έχουν σκληρό χαρακτήρα γι' αυτό και τους βάζουν να τρώγουν φαγητό µία φορά την ηµέρα. Κάθε πρωί πίνουν Αγιασµό και όταν έχει Θ. Λειτουργία, κοινωνούν των Αχράντων Μυστηρίων. Εδώ στην Αφρική, µας λέγει η Αδελφή Θέκλα, η οποία έχει ζήσει στην Ελλάδα σε Ελληνικό Μοναστήρι 13 χρόνια, η µαγεία είναι το αποκορύφωµα της κακίας. Ο άνθρωπος που ασχολείται µε τα µάγια είναι ο ίδιος δεύτερος διάβολος. Εδώ υπάρχει η µαύρη µαγεία. Είναι τροµερό δαιµονικό τέχνασµα µε το οποίο οι µάγοι σκοτώνουν τους ανθρώπους. Τα έργα των µάγων γίνονται µόνο τις νύκτες στο σκοτάδι και ποτέ στο φως. Ο µάγος αρνείται πεισµατικά να φανερώσει τα µυστικά του και µόνο, αν τον ανακαλύψουν, θα πει µερικά απ' αυτά ανακατεύοντάς τα µε ψέµµατα. Τα µάγια των γυναικών είναι πιο τροµερά από τα των ανδρών. Τα κρατούν µυστικά µέχρι του θανάτου τους και προτιµούν να τις σκοτώσουν παρά να τα φανερώσουν. Για εµάς τους λιγοστούς Ορθοδόξους της Αφρικής, το µόνο όπλο µε το οποίο µπορούµε ν' αντισταθούµε στα τεχνάσµατα της µαγείας και των οργάνων της είναι να πιστεύουµε σωστά στην Αγία Ορθόδοξη Εκκλησία µας, να εξοµολογούµεθα συχνά, να κοινωνούµε τα Άχραντα Μυστήρια, να πίνουµε Αγιασµό, να φορούµε τον Τίµιο Σταυρό στο λαιµό µας και να προσευχώµεθα µε καθαρή συνείδησι. Αληθινές Ιστορίες µαγείας Εκδόσεις "Ορθόδοξος Κυψέλη" Θεσσαλονίκη Ο Μάντης του κράτους Ένας Γερµανός, ο Heinrich Harrer, µαζί µε έναν φίλο του, γύρω στο 1940 βρέθηκαν στο Θιβέτ. Μετά από πολλές περιπέτειες έφτασαν στη Λάσα, πρωτεύουσα του θεοκρατικού Βουδιστικού κράτους, όπου έγιναν αποδεκτοί από την κυρίαρχη ανώτερη τάξη και έζησαν εκεί για επτά ολόκληρα χρόνια. Ο Harrer µάλιστα έγινε και δάσκαλος του ∆αλάι Λάµα, που θεωρείται ενσάρκωση του Βούδα και είναι ο απόλυτος πνευµατικός, θρησκευτικός και κοσµικός άρχοντας του βουδιστικού κράτους. Η απόλυτη «θεία» εξουσία. Το παρά κάτω κείµενο είναι 22/151 απόσπασµα από το βιβλίο που έγραψε ο Harrer µε τίτλο «Επτά χρόνια στο Θιβέτ». O µάντης του Κράτους Όπως ο λαός ζητά από τους Λάµα συµβουλή και βοήθεια για τα καθηµερινά του προβλήµατα, έτσι και η κυβέρνηση συµβουλεύεται το µάντη του κράτους πριν από µεγάλες αποφάσεις. Παρακάλεσα κάποτε το φίλο µου Βαντγκίλα να µε πάρει µαζί του σε µια επίσηµη τελετή υποβολής και νωρίς το πρωί καλπάσαµε προς το µοναστήρι Νετσούνγκ. Το αξίωµα του κρατικού µάντη κατείχε τότε ένας δεκαεννιάχρονος µοναχός. Καταγόταν από απλή οικογένεια, αλλά είχε ήδη προκαλέσει ζωηρή εντύπωση µε τις πνευµατικές του ικανότητες. Αν και η εµπειρία του δεν ήταν τόσο µεγάλη όσο αυτή του προκατόχου του, που είχε συνεργήσει στην ανακάλυψη του ∆αλάι Λάµα, ωστόσο περίµεναν πολλά απ' αυτόν. Συχνά αναρωτιόµουν, αν ήταν µόνο η φοβερή ικανότητα συγκέντρωσης, µε την οποία έπεφτε σε κατάσταση έκστασης µπροστά σε τόσους ανθρώπους και τόσο γρήγορα ή αν χρησιµοποιούσε ναρκωτικά ή άλλα φάρµακα. Για να λειτουργήσει ως µάντης ο µοναχός, πρέπει να διαχωρίσει το πνεύµα του από το σώµα, ώστε ο θεός του ναού να τον καταλάβει και να µιλήσει µε το στόµα του. Αυτή είναι η πεποίθηση των Θιβετιανών, ακόµη και ο Βαντγκίλα το πίστευε ακράδαντα. Με τέτοιες συζητήσεις διανύσαµε οκτώ χιλιόµετρα ως το µοναστήρι Νετσούνγκ. Από το ναό ακούγεται µια υπόκωφη, κακόηχη µουσική. Μπαίνουµε µέσα - το θέαµα είναι τροµακτικό! Από τους τοίχους µας µορφάζουν βλοσυρές µάσκες και νεκροκεφαλές, η ατµόσφαιρα, βαρειά από το λιβάνι, µας πιέζει το στήθος. Τη στιγµή αυτή ο µοναχός οδηγείται από το δωµάτιό του στη ζοφερή αίθουσα του ναού. Στο στήθος του κρέµεται ένας στρογγυλός µεταλλικός καθρέφτης· οι υπηρέτες τον τυλίγουν µε πολύχρωµους µεταξωτούς µανδύες και τον οδηγούν στο θρόνο του. Έπειτα όλοι αποµακρύνονται. Εκτός από την υπόκωφη, εξορκιστική µουσική τίποτε άλλο δεν ακούγεται. Το µέντιουµ αρχίζει την αυτοσυγκέντρωσή του. Τον παρακολουθώ µε προσοχή, δεν παίρνω τα µάτια µου από πάνω του. ∆ε µου ξεφεύγει ούτε η ελάχιστη σύσπαση των χαρακτηριστικών του. Σιγά-σιγά η ζωή µοιάζει να φεύγει από µέσα του. Τώρα µένει ακίνητος, το πρόσωπό του είναι µια ανέκφραστη µάσκα. Ξάφνου το σώµα του τραντάζεται σαν κεραυνοβοληµένο. Ένας ψίθυρος διαπερνά το χώρο: ο Θεός τον έχει κυριεύσει. Το µέντιουµ τρέµει όλο και περισσότερο, ιδρώτας σταλάζει απ' το µέτωπό του. Οι υπηρέτες του πλησιάζουν και του φορούν ένα µεγάλο, φανταστικό διάδηµα. Είναι τόσο βαρύ, που πρέπει να το κρατούν δύο άντρες καθώς το τοποθετούν και το λιπόσαρκο κορµί του µονάχου, κάτω από το 23/151 βάρος της τιάρας, βουλιάζει ακόµη βαθύτερα στο θρόνο. ∆εν είναι παράξενο που τα µέντιουµ δε ζουν πολύ, σκέφτοµαι. Η φοβερή σωµατική και πνευµατική δοκιµασία κατατρώγει τις δυνάµεις τους. Η τρεµούλα δυναµώνει, το βαρυφορτωµένο κεφάλι ταλαντεύεται πέραδώθε, τα µάτια πετάγονται από τις κόγχες τους. Το πρόσωπο έχει φουσκώσει κι έχει πάρει ένα αφύσικο κόκκινο χρώµα. Σφυρίγµατα βγαίνουν µέσα από τα δόντια. Ξαφνικά το µέντιουµ σηκώνεται - οι υπηρέτες τρέχουν να το βοηθήσουν, αυτό τους ξεφεύγει και ο νεαρός µοναχός αρχίζει έναν εκστατικό χορό στον ήχο των όµποε. Οι αναστεναγµοί και το τρίξιµο των δοντιών του είναι οι µοναδικοί ανθρώπινοι ήχοι στο ναό. Τώρα αρχίζει να χτυπά τη γυαλιστερή πινακίδα στο στήθος του µ' ένα µεγάλο δαχτυλίδι· ο θόρυβος καλύπτει τον υπόκωφο ήχο των ταµπούρλων τώρα στροβιλίζεται στο ένα πόδι, στητός κάτω από τη θεώρατη κορώνα, που πιο πριν έπεφτε πολύ βαριά στους δυο άντρες. Οι υπηρέτες γεµίζουν τα χέρια του µε σπυριά κριθάρι, αυτός τα πετά στο τροµαγµένο πλήθος των θεατών. Όλοι σκύβουν µε ταπείνωση, εγώ φοβάµαι µάλιστα µήπως θεωρηθώ παρείσακτος. Ο µοναχός είναι πια ακαταλόγιστος... µήπως παρεµποδίζω τη διαδικασία; Τώρα ησυχάζει κάπως. Οι υπηρέτες τον κρατούν γερά κι ένας υπουργός στέκεται µπροστά του. Ρίχνει µια µεταξωτή κορδέλα πάνω στο λυγισµένο από το βάρος κεφάλι κι αρχίζει να κάνει τις επιλεγµένες ερωτήσεις. Κατάληξη µιας κυβερνητικής θέσης, εξεύρεση µιας ανώτερης µετενσάρκωσης, πόλεµο ή ειρήνη, όλα αυτά θα τα αποφασίσει ο µάντης. Συχνά µια ερώτηση πρέπει να επαναληφθεί πολλές φορές, προτού ο µάντης αρχίσει να µιλά. Προσπαθώ να βγάλω κάποιο νόηµα απ' το µουρµουρητό. Αδύνατο! Ενώ ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης υποκλίνεται ταπεινά, προσπαθώντας κάτι να καταλάβει, ένας γέρος µοναχός καταγράφει γοργά τις απαντήσεις. Είναι κάτι που το έχει κάνει εκατοντάδες φορές στη ζωή του, µια και ήταν γραµµατέας και του προηγούµενου µάντη. ∆εν µπόρεσα ν' αντισταθώ στην υποψία ότι ίσως αυτός ο γραµµατέας να ήταν ο πραγµατικός µάντης. Οι απαντήσεις που καταγράφει είναι πάντα κατατοπιστικές, αν και διφορούµενες, και αρκούν για ν' απαλλάξουν το υπουργικό συµβούλιο από τη µεγάλη ευθύνη. Αν ένας µάντης έδινε µόνιµα λανθασµένες απαντήσεις, η διαδικασία ήταν απλή: Τον απάλλασσαν από τα καθήκοντά του. Ποτέ δεν µπόρεσα να καταλάβω τη λογική αυτού του µέτρου. Μα δεν ήταν ο θεός που µιλούσε µέσα από το µέντιουµ; Παρ' όλα αυτά η θέση του κρατικού µάντη ήταν πολύ ζηλευτή. Γιατί κατέχει το αξίωµα ενός ∆αλάµα, το οποίο αντιστοιχεί στον τρίτο βαθµό, και είναι το ανώτερο πρόσωπο του µοναστηριού Νετσούνγκ, µε όλα τα επιδόµατά του. Οι τελευταίες ερωτήσεις που κάνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος µένουν αναπάντητες. Ο νεαρός µοναχός έχασε τις δυνάµεις του ή µήπως ο Θεός θύµωσε; Οι µοναχοί πλησιάζουν το µέντιουµ, που τραντάζεται από την ένταση και του προσφέρουν µικρές µεταξωτές κορδέλες. Εκείνος τις δένει κόµπο µε τρεµάµενα χέρια. Αυτές οι κορδέλες θεωρούνται φυλαχτά που προστατεύουν από κάθε κίνδυνο. Το µέντιουµ προσπαθεί να κάνει µερικά 24/151 χορευτικά βήµατα ακόµη, έπειτα καταρρέει και αναίσθητο πια µεταφέρεται από τέσσερεις µοναχούς έξω από την αίθουσα. Συνεπαρµένος εγκαταλείπω το ναό και στέκοµαι στο φως του ήλιου. Η ορθολογιστική ευρωπαϊκή µου αντίληψη δε συµβιβάζεται µε τα όσα µόλις είδα. Αργότερα συµµετείχα συχνά σε παρόµοιες τελετές. Ποτέ ωστόσο δεν κατάφερα να βρω µια έστω κατά προσέγγιση εξήγηση του αινίγµατος αυτού. Ήταν πάντα µια παράδοξη εµπειρία, όταν συναντούσα τον κρατικό µάντη στην καθηµερινή ζωή. Ποτέ δεν µπόρεσα να συνηθίσω να κάθοµαι µαζί του στο ίδιο τραπέζι και να τον ακούω να ρουφά τη σούπα του, όµοια µε όλους τους άλλους ευγενείς. Όταν συναντιόµασταν στο δρόµο, εγώ έβγαζα το καπέλο κι αυτός µου χαµογελούσε γνεύοντας ευγενικά. Τότε το πρόσωπό του ήταν αυτό ενός ευγενικού νέου άντρα και δε θύµιζε σε τίποτα την κόκκινη, πρησµένη µορφή της έκστασης. Τον είδα και την ηµέρα της Πρωτοχρονιάς να τρικλίζει στους δρόµους... ∆εξιά κι αριστερά τον υποβάσταζαν υπηρέτες, κάθε τριάντα ως σαράντα µέτρα βούλιαζε εξουθενωµένος στην πολυθρόνα που κουβαλούσαν γι' αυτόν. Όλοι αποµακρύνονταν κι ο λαός απολάµβανε αµίλητος τη δαιµονική παράσταση. Ο µάντης του κράτους έχει άλλη φορά την τιµητική του: είναι η λεγόµενη «µεγάλη ποµπή», όπου ο ∆αλάι Λάµα µεταφέρεται στην πόλη για να επισκεφθεί τον Καθεδρικό ναό - σε αντίθεση µε τη συνηθισµένη ποµπή, µε την οποία πηγαίνει στον καλοκαιρινό κήπο. Ολόκληρη η Λάσα είναι πάλι στο πόδι: ∆εν πέφτει καρφίτσα... Σε µια ελεύθερη γωνία έχει στηθεί µια σκηνή. Μοναχοί-στρατιώτες µε µαστίγια κρατούν µακριά το περίεργο πλήθος. Η σκηνή αυτή κρύβει από τα µάτια του λαού το µεγάλο µυστικό: Ο ∆αλάµα του Νετσούνγκ προετοιµάζεται για την κατάσταση της έκστασης. Ο Βασιλιάς-Θεός πλησιάζει αργά, πάνω στο φορείο µε τους τριάντα έξι βαστάζους. Η µουσική των µοναχών συνοδεύει τη γιορταστική ποµπή, τροµπόνια, τούµπες και ταµπούρλα σηµαδεύουν την κορύφωση. Τώρα βρίσκεται µπροστά στη σκηνή του µάντη. Τη στιγµή αυτή ο µοναχός βγαίνει τρικλίζοντας, κυριευµένος απ' το Θεό του. Το πρόσωπό του είναι πάλι φουσκωµένο, σφυρίγµατα βγαίνουν απ' το στόµα του, πέφτει σχεδόν στο έδαφος κάτω από το βάρος της τιάρας. Αλλά χτυπώντας άγρια γύρω του παραµερίζει τους βαστάζους, παίρνει τα κοντάρια του φορείου στους ώµους του και τρέχει, ενώ το βασιλικό φορτίο κλυδωνίζεται επικίνδυνα. Οι υπηρέτες του και οι βαστάζοι του φορείου τρέχουν µαζί του, προσπαθώντας να τον βοηθήσουν. Μετά από τριάντα περίπου βήµατα σωριάζεται λιπόθυµος και µεταφέρεται πίσω στη σκηνή του. Το πλήθος έχει παρακολουθήσει µαγεµένο την αστραπιαία διαδικασία - ήδη η ποµπή συνεχίζεται κανονικά. Ποτέ δεν µπόρεσα να καταλάβω τι συµβολίζει αυτή η τελετουργία. Ίσως θέλει ν' απεικονίσει την υποταγή κάποιου προστάτη θεού απέναντι στο ζωντανό Βούδα. Εκτός από το µάντη του κράτους και το βροχοποιό υπήρχαν στη Λάσα τουλάχιστον έξι ακόµα µέντιουµ, ανάµεσά τους και µια γριά γυναίκα, που θεωρείται η προσωποποίηση µιας προστάτιδας θεάς. Για ένα µικρό αντίτιµο 25/151 ήταν έτοιµη να πέσει σε έκσταση αφήνοντας τη θεά να µιλήσει. Υπήρχαν µέρες κατά τις οποίες περιερχόταν στην κατάσταση αυτή ως και τέσσερεις φορές. Αλλά στα µάτια µου ήταν µια αρκετά πονηρή τσαρλατάνα... Υπάρχουν επίσης µάντεις που, όταν είναι σε έκσταση, λυγίζουν θεώρατα σπαθιά µετατρέποντάς τα σε ελατήριο πολλοί ευγενείς της Λάσα είχαν τέτοια σπαθιά στο προσευχητάρι του σπιτιού τους. Κάθε προσπάθειά µου να λυγίσω ένα παρόµοιο σπαθί είχε αποτύχει. Η υποβολή ερωτήσεων στο µάντη είναι γνωστή από την προβουδιστική εποχή, όταν οι θεοί απαιτούσαν ανθρωποθυσίες και συνεχίζεται σχεδόν αµετάβλητη. Εγώ ο ίδιος εντυπωσιαζόµουν πάντα βαθειά από την ασυνήθιστη αυτή εµπειρία, αλλά ήµουν ευτυχής που δεν εξαρτούσα τις αποφάσεις µου από µάντεις. Από το βιβλίο «ΟΙ ΓΚΟΥΡΟΥ Ο ΝΕΟΣ ΚΑΙ Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ» του ∆ιονυσίου Φαρασιώτου ΜΑΓΕΙΑ Ὁ πόνος καὶ ἡ ἀρρώστια, ἡ ἐπιθυµία τῆς σαρκικῆς ἀπόλαυσης, ἡ ἐπιθυµία νὰ ἀποκτήσει γνώση τοῦ ἀγνώστου καὶ τοῦ µέλλοντος, ἡ ἀνασφάλεια καὶ τὸ ἄγχος, ἡ περιέργεια καὶ ἡ µανία ἐκδικήσεως καὶ κυρίως ἡ ἀποµάκρυνσή του ἀπὸ τὴ ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι οἱ κυριώτερες αἰτίες ποὺ ὁδηγοῦν τὸν ἄνθρωπο στὸ σκοτεινὸ κόσµο τῆς µαγείας, µέσα στὸν ὁποῖο ὄχι µόνο λύτρωση δὲν µπορεῖ νὰ βρεῖ, ἀλλὰ διαλύεται σὰν προσωπικότητα, ὑφίσταται πνευµατικὴ καὶ οἰκονοµικὴ ἐξαθλίωση, ἀλλὰ προπαντὸς χάνει τὴν ψυχή του ἂν δὲν µετανοήσει καὶ ἐξοµολογηθεῖ. ! Προσέχετε ἐσεῖς οἱ κοπέλες µὴ καταφεύγετε σὲ µάγισσες, γιὰ νὰ κάνετε τὸν τάδε νέο ἢ παντρεµένο νὰ σᾶς ἀγαπήσει ἢ νὰ ἔρθει κοντά σας! ! Προσέχετε ἐσεῖς οἱ µανάδες µὴ καταφεύγετε σὲ µάγισσες, γιὰ νὰ παντρέψετε τὰ κορίτσια σας! ! Προσέχετε ἐσεῖς οἱ µανάδες µὴ καταφεύγετε σὲ µάγισσες, γιὰ νὰ µὴ τὰ πιάνουν τὰ µάγια τὰ κορίτσια σας ἢ τὰ ἀγόρια σας! 26/151 ! Προσέχετε ἐσεῖς οἱ γυναῖκες µὴ καταφεύγετε σὲ µάγισσες, γιὰ νὰ ἐκδικηθεῖτε γυναῖκα ἢ ἄνδρα ἢ ἀγόρι ἢ κορίτσι ποὺ ζηλεύετε! ! Προσέχετε ἐσεῖς οἱ ἄνδρες ἢ οἱ γυναῖκες µὴ καταφεύγετε σὲ µάγισσες, γιὰ νὰ γίνει καλὰ ἀπὸ ἀρρώστεια ἢ ἀπὸ ἀνάγκη γνωστό σας πρόσωπο! ! Προσέχετε ἐσεῖς οἱ γυναῖκες µὴ καταφεύγετε σὲ µάγισσες, γιὰ νὰ κάνετε τὸν ἄντρα σας νὰ µὴ γυρίζει τὶς νύχτες, ἢ νὰ µὴ πίνει, ἢ νὰ µὴ σᾶς χτυπάει! ! Προσέχετε ἐσεῖς οἱ ἄνδρες ἢ οἱ γυναῖκες µὴ καταφεύγετε σὲ µάγισσες, γιὰ νὰ πᾶνε καλὰ οἱ δουλειές σας! ! Προσέχετε ἐσεῖς οἱ ἄνδρες ἢ οἱ γυναῖκες µὴ καταφεύγετε σὲ µάγισσες, γιὰ νὰ λύσετε µάγια! Προσέχετε, προσέχετε, προσέχετε! ∆ὲν ἔχετε ἰδέα τὶ ἀλεπάλληλα κακὰ θὰ προκαλέσετε, πρώτα στὸν ἑαυτό σας. Γιὰ ὅτι σχετικὰ προβλήµατα ἔχετε, στὴν Ἐκκλησία νὰ καταφύγετε καὶ στὴν ἱερὰ Ἐξοµολόγηση. Κατόπιν νὰ συµβουλευθεῖτε ἔµπειρο, ἅγιο γέροντα. * * * Γιὰ ὅσους θέλουν νὰ ἐλευθερωθοῦν ἀπὸ τὰ µάγια [1, σ. 71] Η παράγραφος αυτή είναι αφιερωµένη στους αδελφούς µας πού έχουν εµπλακεί στά δίκτυα της µαγείας. Σ' εκείνους πού κατέφυγαν στις µαγικές δυνάµεις, και σ' εκείνους πού έπεσαν θύµατα µαγικών επηρειών. Κατανοούµε τή τραγική τους κατάσταση. Συµµεριζόµαστε τή δοκιµασία τους. Γνωρίζουµε, ότι υποφέρουν, θέλουν νά ελευθερωθούν, µά δέν µπορούν. Έχει αδυνατίσει η θέληση τους. Εχει συγχυσθεί η σκέψη τους. Έχει δεθεί η προσωπικότητα τους. Μέσα τους υπάρχει κάποια δύναµη πού δέν τους αφήνει νά προχωρήσουν. Αναµφίβολα η δύναµη αυτή είναι τοΰ σατανά. Εκείνος, ο αρχέκακος εχθρός, έχει καταλάβει τήν προσωπικότητα τους κι έχει στήσει το βασίλειο του στην ψυχή τους. Έχει µεταλλάξει τά χαρίσµατα της σέ πάθη κι έχει κυριαρχήσει στο νού, στά συναισθήµατα και στις επιθυµίες τους. Είναι πολύ δύσκολο, όχι όµως και άκατόρθωτο, νά ελευθερωθεί κανείς άττό την τυραννία του διαβόλου. Χρειάζεται πίστη, δύναµη, υποµονή και επιµονή. Η Εκκλησία µας σ' εκείνους που αγωνίζονται νά άπαλλαγούν από τις µαγικές επήρειες προσφέρει τους εξής τρόπους θεραπείας: Βασική προϋπόθεση γιά τήν απόταξη τών πονηρών και διαβολικών επηρειών είναι η µετάνοια. Με τά δάκρυα της µετανοίας, όπως µε το αγιασµένο νερό του βαπτίσµατος, καθαρίζεται η ψυχή και το σώµα από τήν 27/151 αµαρτία, αποτάσσεται ο σατανάς και επανενώνεται ο αµαρτωλός άνθρωπος µέ τον Χριστό. Χωρίς γνήσια εξοµολόγηση οι ευχές και οι νυκτερινές Λειτουργίες µένουν ανενέργητες. Μόνο µέ τή µετάνοια φεύγει ό σκοτεινός διάβολος και επανέρχεται ο ακοίµητος φρουρός και συνοδός µας άγγελος τοΰ Θεού. Όσοι, λοιπόν, επηρεάζονται από το διάβολο, όσοι κατέφυγαν σε πνευµατιστές και µάγους, όσοι έκαναν µάγια σέ κάποιο συνάνθρωπο τους, όσοι χρησιµοποίησαν τά µαγικά ξόρκια, όσοι παρακολούθησαν µαγικές τελετές, όσοι έριχναν τά χαρτιά και τον καφέ, οσοι συµβουλεύονταν µάντεις και ψυχοερευνητές, γιά νά ελευθερωθούν από τά δεσµά του σατανά, θά πρέπει νά γονατίσουν στο πετραχήλι ενός εµπείρου πνευµατικού και µε πλήρη συναίσθηση των αµαρτηµάτων τους νά µετανοήσουν και νά ζητήσουν το έλεος του Θεού. Χωρίς τη γνήσια µετάνοια όλα τά άλλα που θά αναφέρουµε στη συνέχεια δεν βοηθούν και δεν θεραπεύουν. Η νηστεία και η προσευχή είναι όπλα πνευµατικά, τά οποία ο ίδιος ό Κύριος συνιστά: «Τούτο το γένος εν ουδενί δύναται εξελθείν εί µη εν προσευχή και νηστεία» (Μάρκ. θ' 29). Με τήν νηστεία εξαγνίζεται το σώµα και βοηθείται η ψυχή στην εκρίζωση των παθών. «Η νηστεία φάρµακόν έστιν παθών καθαρτήριον», γράφει ο άγιος Πατριάρχης Φώτιος. Και ο Μέγας Αθανάσιος στο λόγο του «περί παρθενίας» υπογραµµίζει: «Οράς τι ποιεί ή νηστεία, και νόσους θεραπεύει και ρεύµατα σωµατικά ξηραίνει και δαίµονας εκβάλλει και λογισµούς πονηρούς αποδιώκει και τον νουν λαµπρότερον ποιεί και καρδίαν καθαράν και σώµα ηγιασµένον... Πάς ουν υπό πνεύµατος ακαθάρτου οχλούµενος, εάν νοήση και χρήσηται τω φαρµάκω τούτω, λέγω δε τη νηστεία, ευθύς τό πνεύµα το πονηρόν στενοχωρούµενον αναχωρεί, φοβούµενον τήν νηστείαν. Πάνυ γαρ τέρπονται οι δαίµονες τη κραιπάλη και τη µέθη και τη αναπαύσει του σώµατος». (Β.Ε.Π. τ. 33, σ. 62, 32-35). Να τηρεί, λοιπόν, εκείνος πού θέλει νά απαλλαγεί από τις µαγικές δυνάµεις, τις νηστείες της Εκκλησίας. Να προσεύχεται αδιάλειπτα γιά τη θεραπεία του. Νά εφαρµόσει µια έκτακτη τεσσαρακονθήµερη νηστεία ειδικά αφιερωµένη στη συγκεκριµένη περίπτωση του. Νά είναι πρόθυµος νά τηρήσει ο,τι ο πνευµατικός του καθορίσει. Μαζί µε την νηστεία απαραίτητη είναι και η προσευχή. ∆εν υπάρχει πιο µεγάλη δύναµη από τη γνήσια και «πεπυρωµένη» προσευχή. Η προσευχή είναι «στήριγµα τών ασθενών και σκέπη εν τω καιρώ τών πειρασµών» (Ισαάκ ο Σύρος). Με τήν προσευχή ενώνεται ο άνθρωπος µε τόν Θεό, φωτίζεται η διάνοια, ενισχύεται η θέληση, εκλογικεύονται οί επιθυµίες, µαστίζονται καϊ 28/151 φυγαδεύονται οί δαίµονες. Εκείνος πού δεν προσεύχεται δεν έχει όπλο στον πόλεµο του. Η επίκληση του ονόµατος του Ιησού Χριστού κατακαίει τους δαίµονες. Σε εκείνους πού τόν επικαλούνται δεν επιτρέπει ο Κύριος δαιµόνων εισβολή, άλλα τους διατηρεί καθαρούς και άτρωτους. Αποτελεσµατική είναι και η βοήθεια της Υπεραγίας Θεοτόκου. Με τήν δύναµη της «οι άνοµοι ώς άνεµοι µηδενός διώκοντος διώκονται. Οι οπλοµάχοι και θυρεοφόροι θραύονται» (Ρ.G. 96, 660). Ή Θεοτόκος «το φρικτόν άκουσµα και λάληµα» η «το σκότος λύσασα και τους ζοφώδεις δαίµονας ολοτελώς εκµειώσασα» αποβαίνει γιά κάθε πιστό πού παλεύει µέσα στο πέλαγος των θλίψεων και τών παγίδων του εχθρού, λιµάνι και ορµητήριο. Με τήν επέµβαση της συντρίβονται τά πλήθη τών εναέριων σατανικών πνευµάτων. Εκείνη σάν αστραπή φωτίζει και λαµπρύνει τις ψυχές και σάν βροντή τροµοκρατεί τους εχθρούς δαίµονες. Όσοι επικαλούνται µε πίστη τή βοήθεια της, ελευθερώνονται άπό το δαιµονικό µαρτύριο. Και οι άγιοι της Εκκλησίας µας µε τις πρεσβείες τους συµπαρίστανται στους αγωνιζόµενους πιστούς. Ιδιαίτερα εκείνοι, οι οποίοι σέ επιβράβευση τών αγώνων τους έλαβαν από τον δωρεοδότη Θεό το κατά τών δαιµόνων χάρισµα, όπως ο Μέγας Αντώνιος, ο άγιος Γεράσιµος της Κεφαλληνίας, ο άγιος Νεκτάριος και ο πρώην µάγος άγιος Κυπριανός, τον οποίο η λαϊκή συνείδηση πιστεύει θεραπευτή εκείνων πού υποφέρουν άπό τις επήρειες της µαγείας. * * * Οἱ Κανόνες γιὰ τὴ Μαγεία [2, σ. 33] Οἱ µαγικὲς ἐνέργειες ἀνέκαθεν καταδικάζονταν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ Σίµωνα τοῦ Μάγου µέχρι σήµερα. Ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς Παλ. ∆ιαθήκης ἡ µαγεία ἢ µαγγανεία ἢ γοητεία ἢ φαρµακεία τιµωροῦνταν διὰ τῆς ποινῆς τοῦ θανάτου. Οἱ ἀσχολούµενοι µὲ τὴ µαγεία καὶ τὰ εἴδη της καταδικάζονται: α) σὲ ἑξαετὴ ἀφορισµὸ ἀπὸ τὸν ξα' κανόνα τῆς ΣΤ' (ἐν Τρούλλω) Οἰκουµενικῆς Συνόδου. Ἂν ἐξακολουθοῦν ἀµετανόητοι πρέπει νὰ ἀποβάλλονται τελείως ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, οἱ δὲ κληρικοὶ νὰ καθαιροῦνται, β) σὲ πενταετὴ ἀφορισµὸ ἀπὸ τὸν κδ' κανόνα τῆς ἐν Ἀγκύρᾳ Συνόδου, γ) σὲ καθαίρεση ἀπ' τὸν λστ' τῆς ἐν Λαοδικείᾳ Συνόδου, οἱ κληρικοὶ ποὺ κατασκευάζουν φυλακτήρια (µαγικά, δεισιδαίµονος προελεύσεως φυλακτά) ὅσοι δὲ τὰ φοροῦν νὰ ἐκβάλλονται ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία, δ) σὲ ἕξι ἔτη ὁ πγ' κανόνας τοῦ Μ. Βασιλείου, ὅταν 29/151 εἰσάγουν µάγους στὰ σπίτια τους γιὰ ἔρευνες, ε) σὲ τελεία ἀκοινωνησία ἐκτὸς πρὸ τοῦ τέλους- κατὰ τὸν γ' κανόνα τοῦ Νύσσης, ἢ σὲ ἐννεαετὴ ἀκοινωνησία (ὅπως οἱ πορνεύσαντες) ἂν παρασύρθηκαν στὶς πράξεις αὐτὲς ἀπὸ ὀλιγοψυχία καὶ στ) σὲ εἴκοσι ἔτη ἀκοινωνησία (ὅπως οἱ φονεύσαντες), ὅσοι ἀσχολήθηκαν µὲ µαγεία, γοητεία, ἢ µαγγανεία κατὰ τὸν ξε' τοῦ Μεγ. Βασιλείου. [ΑΝΑΛΟΓΙΟΝ: Ἐσὺ Χριστιανή/Χριστιανέ µου, ποὺ ἔµπλεξες σὲ αὐτὰ τὰ πράγµατα (γιὰ ὁποιαδήποτε αἰτία), νὰ µετανοήσεις εἰλικρινὰ ἐνώπιον τοῦ φιλανθρώπου Κυρίου ἡµῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ Σωτήρος Θεοῦ, καὶ νὰ πᾶς τὸ συντοµότερο δυνατὸν νὰ βρεῖς Ἐξοµολόγο νὰ ἐξοµολογηθεῖς ὅλες τὶς ἁµαρτίες σου εἰλικρινῶς, καὶ νὰ πράξεις µὲ προθυµία ὅτι σοῦ καθορίσει ὁ Ἐξοµολόγος γιὰ τὴν θεραπεία καὶ σωτηρία τῆς ψυχῆς σου. Ἔχε Θάρρος καὶ Πίστη στὸν φιλάνθρωπο Θεὸ ὁ ὁποῖος γιὰ σένα καὶ γιὰ µένα καὶ γιὰ ὅλο τὸν κόσµο ἔχυσε τὸ τίµιον Αἷµα Του πάνω στὸν Τίµιο Σταυρό] * * * Λογισµοί, Προλήψεις, ∆εισιδαιµονίες Ὁ µισόκαλος διάβολος ὅταν ἀπὸ τὴν εἰλικρινή µας µετάνοια καὶ Ἐξοµολόγηση σὲ Πνευµατικὸ δεῖ πῶς καταργοῦνται τὰ ἔργα του τὰ µεγάλα καὶ πονηρά, προσπαθεῖ µετὰ µὲ τοὺς λογισµούς καὶ τὶς προλήψεις (δεισιδαιµονίες) νὰ µᾶς παρασύρει πάλι. Γιὰ αὐτὸ πρέπει νὰ βροῦµε ἔµπειρο πνευµατικὸ ὁ ὁποῖος θὰ µᾶς καθοδηγεῖ ἀπλανῶς στὴν ἐν Χριστῷ ἁγία (τὸ κατὰ δύναµιν) ζωή. ∆ιάβασε καὶ τὸ βιβλίο γιὰ τοὺς λογισµούς τοῦ ἱεροµονάχου Βενεδίκτου, ἀλλὰ καὶ τὰ ἑξῆς βιβλία ποὺ δίνονται ἐδώ. * * * Ὑλικὰ µέσα ποὺ χρησιµοποιοῦν οἱ Μάγοι/Μάγισσες [1, σ. 16] Γιά την επιτυχία τοΰ ποθούµενου χρησιµοποιούνται διάφορα περίεργα αντικείµενα και όργανα χωρίς τά οποία η µαγική δύναµη δέν µπορεί να επιδράσει στα πρόσωπα ή στα αντικείµενα. Έκ πρώτης όψεως τά πράγµατα φαίνονται γελοία και παιδαριώδη. Γιά τη µαγεία όµως είναι βασική αρχή, ότι µε αυτά µεταδίδεται η δύναµη. 30/151 Έτσι εκείνος που θέλει νά βλάψει τον εχθρό του παίρνει µιά κούκλα τη σφίγγει µέ σχοινιά και καρφώνει µέ καρφίτσες την καρδιά της. Οι γυναίκες πού θέλουν νά κρατήσουν τους άνδρες τους κοντά τους παίρνουν το οµοίωµα τους και το τυλίγουν µέ δίχτυα και φτερά νυχτερίδας. Εκείνοι πού θέλουν νά θεραπεύσουν µιά αρρώστια χρησιµοποιούν αίµα τσαλαπετεινού, ή κόκκαλο από την αριστερή πλευρά βατράχου, ή κοµµάτι από σάβανο νεκρού, ή καρδιά άπό χέλι, ή πουκάµισο φιδιού, ή γαλαζόπετρα, ή νυφικό πέπλο. Πολλοί συνιστούν και ακάθαρτα ακατονόµαστα υλικά, τά όποια παρασκευάζουν µέ µαγικό τρόπο καί µεταδίδουν σ' εκείνους που θέλουν νά µαγέψουν. Άλλα υλικά που χρησιµοποιούν οι µάγοι είναι: Καρφίτσες, δόντια της τσατσάρας, καρφιά από φέρετρο, σαπούνι, βότανα, µαλλιά νεκρού, παληά νοµίσµατα, πέταλα, κλειδιά, στάχτη, πίσσα, κέρατα, πεντάλφα, βάγια, γλώσσες φιδιών, ουρές θηρίων, καρπούς, κ.ά. ∆έν διστάζουν ακόµα νά χρησιµοποιούν και αγιοτικά αντικείµενα, όπως κεριά του Εσταυρωµένου, λουλούδια του Επιταφίου, αγία ζέση, λάδι του καντηλιού, κόλλυβα, αντίδωρο, ιερά καλύµµατα κ.ά. µέ τά οποία κατασκευάζουν φυλακτά γιά έρωτα, χωρισµό, θάνατο, δεσίµατα αγάπης και πολλά άλλα. Τα µαγικά φυλαχτά και χαϊµαλιά τά κατασκευάζουν µε τελετουργικό τρόπο σε µιά στιγµή πού οι πλανητικές επιδράσεις είναι ευνοϊκές σύµφωνα πάντοτε µε τις αρχές της µεταδοτικής και συµπαθητικής µαγείας. Η µεταδοτική µαγεία λειτουργεί µε βάση τήν αρχή σύµφωνα µέ τήν οποία τά πράγµατα πού µιά φορά βρέθηκαν σε επαφή διατηρούν µεταξύ τους ενα µαγικό δεσµό. Η συµπαθητική µαγεία λειτουργεί σύµφωνα µέ το νόµο της οµοιοπάθειας και τών αντιστοιχιών. ∆ηλαδή το όµοιο επιδρά στο όµοιο και τά ίδια πράγµατα προκαλούν ίδια αποτελέσµατα. [ΑΝΑΛΟΓΙΟΝ: Αὐτὰ ἀναφέρθηκαν γιὰ νὰ τὰ ἔχουν ὑπ' ὅψιν οἱ Χριστιανοί. Νὰ γνωρίζετε ὅτι ὑπάρχουν µάγισσες ποὺ πηγαίνουν ἐκκλησία γιὰ τὸ θεαθῆναι· αὐτὲς χρησιµοποιοῦν καὶ ἁγιοτικὰ ἀντικείµενα γιὰ νὰ κάνουν µάγια καὶ τὰ δίνουν σὲ ἀνυποψίαστες γυναῖκες καὶ κοπέλες (ἢ καὶ ἄντρες) νὰ τὰ πάρουν σπίτι τους γιὰ .....«εὐλογία»]. * * * Ἐµεῖς στὸν Κύριό ἡµῶν Ἰησοῦ Χριστὸ νὰ εἴµαστε κοντά, χωρὶς κατάκριση γιὰ κανέναν ἀλλὰ µὲ ἀγάπη γιὰ ὅλους, µὲ µετάνοια, τακτικὴ εἰλικρινὴ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ στὸν Πνευµατικό µας, καὶ θεία Κοινωνία ὅταν ἐπιτρέπει ὁ Πνευµατικός, καὶ ὅλοι οἱ µάγοι νὰ ἔρθουν πάνω µας δὲν πρόκειται νὰ µᾶς κάνουν τίποτα. * * * 31/151 Γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ, λοιπόν, καί γιά τήν σωτηρία τῆς ψυχῆς σας, φυλαχθεῖτε, ἀδελφοί µου, φυλαχθεῖτε ἀπό τή µαγεία. Καί πάλι σᾶς λέω, φυλαχθεῖτε! Μήν πηγαίνετε σέ µάγους καί µάγισσες. Σ᾿ ὅλες τίς περιστάσεις καί γιά ὅλες σας τίς ἀνάγκες νά προστρέχετε στήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ, στήν προστασία τῆς Θεοτόκου καί στίς πρεσβεῖες τῶν ἁγίων. ῎Ετσι καί ἀπό τίς ἀσθένειες καί τίς ἀνάγκες σας θά ἐλευθερωθεῖτε, καί ἀπό τήν αἰώνια κόλαση θά λυτρωθεῖτε, καί τήν οὐράνια βασιλεία θά κληρονοµήσετε, “ἧς γένοιτο ἀξιωθῆναι πάντας ἡµᾶς χάριτι τοῦ Χριστοῦ. ᾿Αµήν”. (Ἅγιος Νικόδηµος ὁ Ἁγιορείτης) ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ Τ ΘΕ ∆ΟΞΑ * * * Βιβλιογραφία: ● [1] Ἐκκλησία καὶ Μάγια, Μητροπολίτου Φθιώτιδος Νικολάου, ἔκδ. Η', Ἀποστολικὴ ∆ιακονία. ● [2] Ἡ Μαγεία καὶ οἱ ποικίλες ἐκδηλώσεις της, Ἀρχιµ. Ἐφραίµ Γ. Τριανταφυλλοπούλου ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ & ΕΚΚΛΗΣΙΑ Ο σατανισµός και η µαγεία ανήκουν στα αποκρυφιστικά φαινόµενα. Πριν αναλύσουµε το θέµα µας, ας δούµε πρώτα τι είναι ο αποκρυφισµός: Όταν κάνουµε λόγο για αποκρυφισµό, εννοούµε, κυρίως τη διδαχή για απόκρυφα πράγµατα, απόκρυφες µεθόδους, απόκρυφες πραγµατικότητες. Οι οπαδοί του αποκρυφισµού ισχυρίζονται πως αναφέρονται σε ένα άλλο κόσµο, «πνευµατικό». Μάλιστα οι σατανιστές περιλαµβάνουν σ’ αυτόν και τον κόσµο του κακού. Έτσι ασχολούνται µε τις «µυστικές επιστήµες», µε τη θεωρία και την πράξη των φαινοµένων που δεν µπορούν να ερευνηθούν µε βάση τους νόµους που µας είναι µέχρι σήµερα γνωστοί, και γενικά µε τα φαινόµενα που βρίσκονται έξω από τις πραγµατικότητες που µπορούν να κατανοήσουν οι άνθρωποι µε τις γενικά παραδεγµένες δυνατότητες. Οι αποκρυφιστές ισχυρίζονται ακόµη πως τα φαινόµενα αυτά µπορούν να «µεθοδευτούν» µε «απόκρυφες τεχνικές», δηλαδή µε µεθόδους που δεν είναι προσιτές στους συνηθισµένους ανθρώπους και στην επιστηµονική έρευνα. Έτσι γίνεται λόγος για «διεύρυνση της συνείδησης» του ανθρώπου για «αυτοεξέλιξη», για εναρµόνιση του ανθρώπου µε την «παγκόσµια υπερσυνειδητότητα» και για τη δηµιουργία του «υπερανθρώπου». Βέβαια θα µπορούσε κανείς να παρατηρήσει πως και το περιεχόµενο της 32/151 χριστιανικής πίστης βρίσκεται έξω από τις πραγµατικότητες που µπορούν να κατανοηθούν µε τις γενικά παραδεγµένες δυνατότητες τους ανθρώπου. Όµως η χριστιανική πίστη δεν είναι αποτέλεσµα ανθρώπινων διαδικασιών, αλλά θεία αποκάλυψη, που δεν εξαναγκάζεται µε οποιεσδήποτε τεχνικές ή µεθοδεύσεις. είναι δώρο του Θεού που απευθύνεται στην ελεύθερη βούληση του ανθρώπου. ΜΑΓΕΙΑ-ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ Στα αποκρυφιστικά φαινόµενα δεν µπορούµε να αποκλείσουµε το σατανικό στοιχείο. Όταν κανείς «ανοίγεται» σε τέτοιες επιδράσεις και απολυτοποιεί τέτοιες εµπειρίες, αυτονοµείται από τον Θεό. Αυτό επιδιώκει και ο Σατανάς, ο οποίος καταλαµβάνει το «κενό» έδαφος και οδηγεί τον άνθρωπο σε ολοκληρωτική πλάνη και σε απόλυτη εξάρτηση. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που οι πνευµατιστές «πιστεύουν» πως επικοινωνούν µε τον Χριστό, µε την Παρθένο Μαρία, µε τους αγίους ή και µε τον ίδιο τον Θεό Πατέρα. ∆ηµιουργείται µέσα τους αυτόµατα η έπαρση, η χάρη του Θεού τους εγκαταλείπει, και η συνέχεια είναι επικίνδυνη. Έχει παρατηρηθεί πως όποιος καταπιάνεται µε τα πνευµατιστικά «πειράµατα», αποκτάει ολοκληρωτική εξάρτηση από τα «πνεύµατα» και είναι µάλλον βέβαιο πως θα προχωρήσει και σε «σκληρότερα» ψυχοναρκωτικά, όπως στην µαγεία και στον σατανισµό. ΜΑΓΕΙΑ Σύµφωνα µε το λεξικό της «Απόκρυφης Γνώσης» του Miers µαγεία θεωρείται «η επιστήµη της επικοινωνίας και κυριαρχίας ανωτέρων υπερκοσµικών δυνάµεων καθώς και η κυριαρχία των δυνάµεων από τις κατώτερες σφαίρες, µια πρακτική γνώση των απόκρυφων µυστηρίων της φύσης. Από την εποχή της θεοσοφίας διακρίνει κανείς τη λευκή από τη µαύρη µαγεία. Λευκή µαγεία λογίζεται κατά την αποκρυφιστική άποψη η επικοινωνία και κυριαρχία πάνω σε αγαθές δυνάµεις, που αποβλέπουν στο καλό. Η ονειροµαντεία, η νεκροµαντεία, η αεροµαντεία, η χειροµαντεία, οι τεχνικές των διαφόρων µέντιουµ, είναι µορφές λευκής µαγείας. Μαύρη µαγεία λογίζεται εκείνη που αναφέρεται σε κακές δυνάµεις ή αποβλέπει στη βλάβη των άλλων. Η µαύρη µαγεία είναι γνωστή στο µεσαίωνα σαν σατανισµός. Η ουσία είναι ότι και στην περίπτωση της υποτιθέµενης «λευκής µαγείας» έχουµε επίκληση δαιµονικών δυνάµεων. Σχετικά µε τις µάγισσες και τους µάγους υπάρχουν πολλές παραδόσεις. Η 33/151 κυριότερη είναι αυτή που οι Άγγλοι ονοµάζουν «τέχνη της µάγισσας». Η κίνηση WICCA έχει τις ρίζες της στον ΙΘ’ αιώνα και βασική πηγή το βιβλίο του Charles G. Leland µε τίτλο The Doctrine of the Witches (1899), το οποίο περιγράφει το τελετουργικό της µαγείας. Το 1951 επετράπη στην Αγγλία επίσηµα η δραστηριότητα των µαγισσών και η κίνηση ενισχύθηκε. Υπάρχουν δυο «Οµολογίες»: Οι Gardnerians (από το όνοµα του Gerald B. Garden) και οι Alexandrians (από το όνοµα του Alexander Sanders). Το κίνηµα των WICCA επηρέασε την αµερικανική κίνηση των µαγισσών. Στη Γερµανία το κίνηµα των «νέων µαγισσών» προβάλλεται σαν όψη του γυναικείου κόσµου που ελευθερώνεται από την καταπίεση. Με αυτή την έννοια χρησιµοποιείται ο όρος στα φεµινιστικά κινήµατα. Τα βασικά σύµβολα των «ιερειών της µαγείας» στην Αγγλία είναι ένα νήµα, που εκφράζει τη διδαχή πως µπορεί κανείς µε την τέχνη της µαγείας να δέσει όλες τις δυνάµεις της φύσης, ένα σπαθί, που συµβολίζει τη δύναµη να µπορεί κανείς µε τη µαγεία να λύσει όλες τις δυνάµεις της φύσης και ένα µπαλόνι, µε το οποίο δηλώνεται ο τρόπος να υποταγούν όλες οι δυνάµεις της φύσης. ΝΕΟ-ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ Ο σύγχρονος σατανισµός έχει τις ρίζες του στην αυλή των Γάλλων βασιλέων του ΙΗ’ αιώνα, όπου υπήρχαν κοινωνικές τάξεις που λάτρευαν τον Σατανά και τελούσαν «µαύρες λειτουργίες». Βασικός στόχος ήταν η διακωµώδηση της Εκκλησίας και του προσώπου του Χριστού. Ο νέο-σατανισµός δεν έχει αυτό το σκοπό. Αποβλέπει στην απόκτηση δύναµης. Υπάρχουν νέο-σατανικές οµάδες που αρνούνται την ύπαρξη του Σατανά σαν προσώπου. Ο Σατανάς αντιπροσωπεύει την άλλη πλευρά του ίδιου πράγµατος. στην πληρότητα ανήκουν και τα δύο. το «θετικό» και το «αρνητικό», ο Υιός του Θεού και ο Εωσφόρος. Όµως µ’ αυτόν τον τρόπο εισέρχεται κανείς σε χώρους επικίνδυνους και απειλείται µε καταστροφή. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟ-ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΥ «Μεσσίας» της κίνησης αυτής είναι ο Άγγλος µάγος Aleister CrowLey (1875-1947). Το πραγµατικό του όνοµα ήταν Edward Alexander. Το 1925 ανακηρύχθηκε στο Weida/Thuringen από οµάδα Γερµανών σε «Σωτήρα του κόσµου». Ο Crowely έγινε το 1899 µέλος του ροδοσταυρικού τάγµατος Golden Dawn. Μέσω αυτού του τάγµατος ήλθε σε επαφή µε τη νεογνωστική και µαγική σκέψη. Σχετίσθηκε και µε άλλα πρόσωπα, που ενδιαφέροντο για τη µαγεία 34/151 και στις τελετουργίες χρησιµοποιούσε ναρκωτικά (κοκαΐνη, όπιο, χασίς). Όµως ο δάσκαλος του Crowely ήταν ο Allan Benett, που το 1900 µετανάστευσε στην Κεϋλάνη και έγινε βουδιστής µοναχός µε το όνοµα Ananda Meteya. Ο Crowely πήγε στην Κεϋλάνη και διδάχθηκε κοντά στο δάσκαλο τη γιόγκα. Μετέβη στη συνέχεια στην Ινδία και το 1904 στο Κάϊρο. Ισχυρίζεται πως στα πλαίσια τελετουργικού µαγείας εµφανίσθηκε σ’ αυτόν ο Guardian Angel Aiwass και του υπαγόρευσε µια Γραφή, που στους κύκλους του νέο-σατανισµού χαρακτηρίζεται σαν «Το βιβλίο του Νόµου». Μέσω του Aiwwas ο Θεός Horus λέγει στον Crowely: «∆εν έχουµε τίποτε κοινό µε εκείνους που αποδιώκονται και µε τους ανίκανους. Αφήστε τους να πεθάνουν στη µιζέρια τους. Μη ταυτίζεσθε µ’ αυτούς, συµπόνοια είναι το πάθος των βασιλέων. Πατήστε τους δυστυχείς και τους αδύνατους στο λαιµό. αυτός είναι ο νόµος των ισχυρών, αυτός είναι ο δικός µας νόµος και η χαρά του κόσµου. βασιλέα, µη πιστεύεις στο ψέµα πως πρέπει να πεθάνεις. Αλήθεια σου λέω, δεν προορίζεσαι να πεθάνεις, αλλά να ζήσεις… Nuit! Ahdit! Ra-Joor-Khuit! ο ήλιος, δύναµη και δόξα, φως. αυτό αρµόζει στον υπηρέτη του άστρου και του όφεως» (J. Symonds, The great beast-The life and the Magic of Aleister Crowely, Frogmore/ST. Albans 1973, σ.83). Ο Crowely είδε τον αγγελιοφόρο του Σατανά µε τη µορφή ενός τυραννικού βασιλιά, µε µάτια που έδιναν την εντύπωση σαν να µπορούσε να τα καταστρέψει ΄όλα. Οι «αποκαλύψεις», που καταγράφησαν στο βιβλίο του έγιναν «κλειδί» του νέο-σατανισµού. ∆Ι∆ΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟ-ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΥ Στο κέντρο του νέο-σατανισµού είναι ο άνθρωπος και κύρια επιδίωξη είναι η δύναµη.. Ιδού µερικά αποσπάσµατα από «Το βιβλίο του Νόµου»: «∆εν υπάρχει Θεός εκτός από τον άνθρωπο: i. Ο άνθρωπος έχει το δικαίωµα να ζει σύµφωνα µε το δικό του νόµο, να ζει όπως θέλει, να εργάζεται όπως θέλει, να παίζει όπως θέλει, να αναπαύεται όπως θέλει, να πεθαίνει όποτε και όπως θέλει. ii. Ο άνθρωπος έχει το δικαίωµα να τρώγει ό,τι θέλει να πίνει ό,τι θέλει, να κατοικεί όπου θέλει, να ταξιδεύει στην υδρόγειο όπως θέλει. iii. Ο άνθρωπος έχει το δικαίωµα να σκέπτεται ό,τι θέλει, να λέει ό,τι θέλει, να γράφει ό,τι θέλει, να σχεδιάζει ό,τι θέλει, να ζωγραφίζει, να σκαλίζει, να χαράζει, να διαµορφώνει και να οικοδοµεί όπως θέλει, να ντύνεται όπως θέλει. iv. Ο άνθρωπος έχει το δικαίωµα να αγαπά όπως θέλει: «επίσης γεµίστε µε αγάπη ανάλογα µε τη θέλησή σας, όπως θέλετε, όποτε, όπου και µε όποιον θέλετε!». v. Ο άνθρωπος έχει το δικαίωµα να φονεύσει όλους εκείνους που ζητούν να 35/151 του αφαιρέσουν αυτό το δικαίωµα. «Οι σκλάβοι πρέπει να υπηρετούν». «Αγάπη είναι ο νόµος, αγάπη κάτω από τη θέληση». ΤΟ «ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΜΕ ΤΟ ∆ΙΑΒΟΛΟ» Από το 1986 σε µεγάλες πόλεις της Γερµανίας κυκλοφορεί ένα «Συµβόλαιο µε το ∆ιάβολο». Σ’ αυτό περιλαµβάνονται µεταξύ άλλων και οδηγίες για κάθε «δόκιµο», όπως: § Να γράψει το κείµενο µε το αίµα του και να κλείσει το συµβόλαιο ενώπιον ενός µάγου σαν «εκπροσώπου του Σατανά», για να εισέλθει στην υπηρεσία του ∆ιαβόλου, ο οποίος σαν αντάλλαγµα του υπόσχεται κάθε τιµή, την ικανοποίηση κάθε επιθυµίας, προπαντός απεριόριστο πλούτο και αισθησιακές ηδονές. § Οι «δόκιµοι» δίνουν στον ∆ιάβολο τον «όρκο υποταγής και αναλαµβάνουν την υποχρέωση να µη επιστρέψουν πλέον ποτέ στην χριστιανική πίστη, να µη τηρήσουν καµµιά από τις εντολές και να είναι υποταγµένοι µόνο στο Σατανά, να επισκέπτονται τα Σάββατά του όσο συχνά είναι δυνατό, να µη λείπουν από κανένα Σάββατο µάγισσας και να παρευρίσκονται πάντοτε στις µαύρες λειτουργίες». Υπόσχονται ακόµη να διαθέσουν «όλη τους τη δύναµη και τη µεγαλύτερη φροντίδα τους και ιδιαίτερο ζήλο, ώστε να οδηγήσουν άλλα θηλυκά και αρσενικά δηµιουργήµατα στην υπηρεσία του ∆ιαβόλου». Ακόµη αναφέρεται: «Οι δόκιµοι οφείλουν κατά την επόµενη σύσκεψη να λάβουν το σατανικό βλάσφηµο βάπτισµα. Σ’ αυτό παραιτούνται ρητά από τους νονούς τους του χριστιανικού βαπτίσµατος και τους καταρώνται, και παίρνουν από το ∆ιάβολο νέους νονούς, οι οποίοι πρέπει να τους διδάξουν ιδιαίτερα τη µαύρη τέχνη. Αποβάλλουν το µέχρι τώρα όνοµά τους και λαµβάνουν νέο σατανικό όνοµα για να αναγνωρίζονται». Στο κείµενο αυτό υπάρχουν ακόµη και τα εξής φρικιαστικά: «Οι διάκονοι του Σατανά υπόσχονται κατά ορισµένο χρόνο να προσφέρουν θυσίες και δώρα και σε εορταστική τελετή τουλάχιστον µια φορά το µήνα να προσφέρουν θυσία ένα παιδί και να πίνουν το αίµα του. Αυτό το αίµα έχει σαν σκοπό να λυκοποιήσει αυτούς που το ροφούν κατά το χρόνο της πανσελήνου και να χρησιµοποιηθεί από τους δαίµονες για τροφή…». Η Annete Haack, καθηγήτρια θρησκευτικών σε σχολείο του Μονάχου, µας πληροφορεί πως το «συµβόλαιο» αυτό µνηµονεύεται σε «σχολικές εργασίες» από µαθήτριες, που είχαν για θέµα τον αποκρυφισµό-σατανισµό ανάµεσα στους νέους (Annete Haack/F.W. Haack, σ.26-28). ΤΑ «ΞΟΡΚΙΑ» ΕΙΝΑΙ ΜΑΓΙΚΑ; 36/151 Βαθειά ριζωµένη στη συνείδηση του λαού είναι η πίστη, ότι το κακό αποτρέπεται µε τα «ξόρκια». Τα «ξόρκια» όµως είναι άσµατα µαγικά που συνοδεύονται από µαγικές πράξεις και έχουν τη δύναµη να εκδιώκουν το κακό ή να το επιβάλλουν όπου επιθυµούν. Τα «ξόρκια» ή «γητέµατα» είναι µαγικές επωδές ασυνάρτητες, ακατανόητες, ανεµεµιγµένες µε χριστιανικές ευχές και επικλήσεις αγίων. Η ανθρώπινη ανάγκη εφεύρε ανάλογα «ξόρκια» για όλες τις ασθένειες και τις δοκιµασίες, για το µάτιασµα, για το ανεµοπύρωµα, για κάθε κτύπηµα, για τον ίκτερο κ.λ.π. Ακόµα «ξόρκια» υπάρχουν για τα ζώα και τα χωράφια, για τα νερά και δένδρα για κάθε τι που έρχεται σε επικοινωνία µε τον άνθρωπο. Πολλοί πιστεύουν ότι τα «ξόρκια» είναι το ίδιο πράγµα µε τους εξορκισµούς τους οποίους χρησιµοποιεί η Εκκλησία για την εκδίωξη του πονηρού πνεύµατος. Την πίστη τους αυτή στηρίζουν στο γεγονός, ότι τα «ξόρκια» περιέχουν πολλές προσευχές και σταυρώµατα και αναφέρονται σε ιερά πρόσωπα ΄όπως στον Χριστό, στην Παναγία και σε πολλούς αγίους. Τα «ξόρκια» όµως όχι µόνο δεν έχουν σχέση µε την Εκκλησία, αλλά είναι παγίδες του σατανά µέσω των οποίων παραπλανόνται οι άνθρωποι. Τα «ξόρκια» αποτελούν αδύναµο ανθρωποκεντρικό βλάστηµα της µαγείας. Η ανάµειξη ιερών ονοµάτων στις δαιµονικές αυτές τελετουργίες οφείλεται στην επίδραση της ειδωλολατρίας, στην προσπάθεια παραπλανήσεως των πιστών, στο διασυρµό της Χριστιανικής προσευχής και στον εξευτελισµό των ιερών συµβόλων της Εκκλησίας. Το πάθηµα των εξορκιστών της Εφέσου, το οποίο αναφέρουν οι Πράξεις των Αποστόλων, µας αποκαλύπτει την πλάνη της χρησιµοποιήσεως µαγικών και ιερών προσευχών. Μερικοί από τους περιοδεύοντες Ιουδαίους εξορκιστές επιχείρησαν να προφέρουν το όνοµα του Ιησού επάνω σ’ εκείνους που είχαν πονηρά πνεύµατα. Τότε το πονηρό πνεύµα τους αποκρίθηκε: «Τον Ιησού τον γνωρίζω και το Παύλο τον ξέρω. εσείς όµως ποιοι είστε;» (Πραξ. ιθ’ 15). Εν συνεχεία όρµησε εναντίον τους ο άνθρωπος που είχε πονηρό πνεύµα, τους κατέβαλε και τους κακοποίησε, ώστε έφυγαν γυµνοί και τραυµατισµένοι. Είναι δυνατόν να επικαλείται κανείς τη χάρη του Χριστού και τη δύναµη του Σατανά; Μπορεί να νοηθεί συνεργασία Χριστού και διαβόλου, όπως θέλει το παρακάτω ξόρκι; «Έλα Χριστέ και Παναγιά και το αερικό και κάνετε καλά τον…» ή, όπως λέει το ξόρκι του ίκτερου: «Πρώτα ο Χριστός και δεύτερο ο χρυσός». Είναι φανερό, ότι τα λόγια αυτά κάθε άλλο παρά λόγια της Εκκλησίας είναι. Ποια σχέση µπορεί να έχει η δικαιοσύνη µε την ανοµία, το φως µε το σκοτάδι, ο Χριστός µε τον Βελίαλ; «Ποια σχέση µπορεί να έχει η δικαιοσύνη µε την ανοµία; ή τι κοινό υπάρχει 37/151 ανάµεσα στο φως και το σκοτάδι; Ποια συµφωνία µπορεί να γίνει ανάµεσα στο Χριστό και στο διάβολο; ή τι έχει να µοιράσει ο πιστός µε τον άπιστο; Μπορεί να υπάρχουν στον ίδιο τόπο ο ναός του Θεού και ο ναός των ειδώλων; (Β’ Κορ. στ’ 14-16). Κάθε ξόρκι έχει µαγική προέλευση. Ακόµα κι αυτό το τόσο συνηθισµένο και διαδεδοµένο «φτύσιµο» για την αποτροπή του µατιάσµατος έχει µαγική προέλευση. Πολλοί συνηθίζουν να φτύνουν κάποιο άνθρωπο ή κάποιο αντικείµενο για να µην το πιάσει µάτι. «Να σε φτύσω να µη βασκαθείς», είναι µια συνηθισµένη φράση που απευθύνεται σε ανθρώπους τους οποίους θαυµάζουµε για τα προσόντα και την ευτυχία τους. Εκείνος όµως που φτύνει, ασχηµίζει την εικόνα του Θεού και ρυπαίνει τον ίδιο τον Χριστό του οποίου µέλος είναι κάθε χριστιανός. Άρα, το φτύσιµο είναι πράξη εξευτελισµού και διαποµπεύσεως. Είναι πράξη βλασφηµίας κατά του Χριστού, του οποίου ναός είναι το σώµα κάθε βαπτισµένου πιστού. Ο διάβολος «το ακάθαρτο πνεύµα» (Μαρκ. α’ 26) όπως ονοµάζεται από τον Κύριο, επιθυµεί τον µολισµό του πιστού. Όντας εκείνος ακάθαρτος επιδιώκει να επιφέρει και στον άνθρωπο το µόλυσµα της ακαθαρσίας. Όταν, λοιπόν, ο γοητευτής κάνει ό,τι θα έκανε ο διάβολος, όταν ο εξορκιστής λερώνει µε τον εξευτελιστικό αυτό τρόπο την εικόνα του Χριστού, τότε δεν χρειάζεται να επέµβει εκείνος. Μόνος του ο άνθρωπος παραδίνει τον συνάνθρωπό του στην εξουσία του σατανά. Το φτύσιµο που χρησιµοποιείται από την Εκκλησία στην ακολουθία της Κατηχήσεως έχει διαφορετική έννοια. Εδώ εµπτύεται ο διάβολος από τον ευτρεπιζόµενο προς το άγιο βάπτισµα κατηχούµενο. Ο «εµπτυσµός» εδώ συµβολίζει την αποταγή από τα έργα του διαβόλου και την σύνταξη µε τον Χριστό. Το ότι τα «ξόρκια» είναι σατανικά, αποδεικνύεται και από τα όργανα που χρησιµοποιούν. Τέτοια όργανα χρησιµοποιεί και η µαγεία. Το µαυροµάνικο µαχαίρι, η κόκκινη κλωστή, η πεντάλφα, το κόκκινο πανί κ.ά., αποδεικνύουν τη µαγική τους προέλευση. Είναι δυνατόν βέβαια µε τα «ξόρκια» να έχουµε αναστολή της δαιµονικής επήρειας. Αυτή όµως είναι προσωρινή και διαρκεί τόσο χρόνο όσος χρειάζεται για να κερδηθεί η εµπιστοσύνη του ανθρώπου στα µαγικά τεχνάσµατα. Αυτό διαπιστώνουµε στους ανθρώπους που έχουν προσκολληθεί και εξαρτηθεί από τις µαγικές αυτές πράξεις. Προτιµούν να τρέξουν σε µια «εξορκίστρια», παρά να καταφύγουν στην ιαµατική χάρη των ευχών και Μυστηρίων της Εκκλησίας. Έχουν περισσότερη εµπιστοσύνη στα ξόρκια παρά στη Χάρη του Θεού. Είναι δυνατόν όµως οι δαίµονες να έχουν αγνή και γνήσια αγάπη προς τον άνθρωπο; Εκείνοι που επιβουλεύονται την ψυχή µας είναι δυνατόν να λυπούνται το σώµα µας; Εκείνοι που επιδιώκουν τον θάνατο της ψυχής, είναι δυνατόν να φροντίζουν την υγεία του σώµατος; 38/151 «Θεραπεύουν το σώµα οι δαίµονες;», ρωτά ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος και συνεχίζει: «Γέλως ταύτα και µύθοι. Επιβουλεύειν και καταβλάπτειν, ου θεραπεύειν ίσασιν οι δαίµονες». Πρόσκαιρα σταµατούν το κακό, που εκείνοι µας προξένησαν, για να πιστεύσουµε σ’ αυτούς. Ο άγιος Νικόδηµος ο Αγιορείτης σε µια οµιλία του µε τίτλο: «ότι οι Χριστιανοί δεν πρέπει να µεταχειρίζονται κανένα είδος µαγείας» γράφει: «Μη απατάσαι, λοιπόν, Χριστιανέ, αλλά µάθε ότι ούτε ο λύκος γίνεται πρόβατο ποτέ, σύµφωνα µε την παροιµία, ούτε ο διάβολος ιατρός. ευκολότερα µπορεί να παράγει ψυχρότητα η φωτιά και να θερµαίνει το χιόνι, παρά να ιατρεύει στην πραγµατικότητα ο διάβολος. διότι αυτός και να θελήσει να σε ιατρεύσει δεν µπορεί γιατί είναι πολύ αδύνατος και αν ακόµη, ας υποθέσουµε, πως µπορούσε να το κάνει, δεν θα το έκανε γιατί η υγεία στον άνθρωπο είναι κάτι καλό και ο διάβολος µισεί το καλό. Για το λόγο αυτό ονοµάζεται και µισόκαλος Π Σ ΘΑ ΦΥΛΑΧΤΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΑΓΙΚΕΣ ΕΠΗΡΕΙΕΣ Υπάρχουν, λοιπόν, και στη σηµερινή εποχή υπηρέτες του διαβόλου που µε τη δύναµή του ζητούν να βλάψουν τους ανθρώπους. Υπάρχουν µάγοι και µάγισσες που δένουν τους αφελείς στα δίκτυα της µαγείας, από τα οποία δύσκολα µπορεί να φύγει κανείς. Πως, λοιπόν, εµείς θα φυλαχτούµε από τους πανούργους επίβουλους της ψυχής µας; Τι πρέπει να κάνουµε για να µείνουµε µακριά από τις δαιµονικές τελετουργίες, οι οποίες τελευταία έχουν προσλάβει διαστάσεις πνευµατικής επιδηµίας; Ο πόλεµος του διαβόλου εναντίον κάθε πιστού είναι δεδοµένος. Μισεί την εικόνα του Θεού και ζητεί να την αχρειώσει. Πειράζει, προτρέπει και ελκύει προς την αµαρτία κάθε άνθρωπο. ∆εν έχει όµως τη δύναµη να µας αναγκάσει στη διάπραξη του κακού, εάν κι εµείς δεν συγκατατεθούµε. «Πονηρός ο διάβολος οµολογώ κι εγώ», λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστοµος και συνεχίζει «αλλ’ εαυτώ πονηρός, ουχ ηµίν εάν νήφωµεν». Εάν αγρυπνούµε, εάν προσέχουµε, εάν γρηγορούµε δεν βλαπτόµεθα, γιατί « αυτός που ενεργεί µέσα σας είναι ισχυρότερος από αυτόν που κυριαρχεί µέσα στον κόσµο» (Α’ Ιωαν. δ’ 4). Φοβάται και τρέµει το όνοµα του Χριστού. Εκείνος καταστρέφει τα έργα του (Α’ Ιωαν. γ’ 8) και ενισχύει µε την Θεία Χάρη τους πιστούς. Όπως οι Απόστολοι µε τη δύναµη του ονόµατος του Ιησού Χριστού υπέτασσαν τα δαιµόνια, έτσι κι εµείς µε την επίκληση του παναγίου ονόµατός Του µπορούµε να µείνουµε αβλαβείς από κάθε επιβουλή τους. 39/151 Στη γλώσσα όµως της Εκκλησίας «επικαλούµαι το όνοµα του Χριστού» δεν σηµαίνει µόνο ότι «καλώ σε βοήθεια τον Χριστό», αλλά ζω σύµφωνα µε το θέληµά Του, εφαρµόζω τις εντολές Του, βιώνω το Ευαγγέλιό Του. Με αυτό το πνεύµα γράφει ο ριγένης: «Οι βιούντες κατά το Ευαγγέλιον αυτού ταις προσταχθείσαις τε ευχαίς συνεχέστερον και δεόντως νυκτός και ηµέρας χρώµενοι ούτε µαγεία ούτε δαιµονίοις εισίν αλωτοί». Όσοι ζουν «εν Χριστώ» ζωή µοιάζουν µε αµετακίνητο βουνό που δεν σαλεύεται από τις προσβολές του Βελίαρ. Ο αναγεννηµένος «εν Χριστώ» άνθρωπος που ζει µέσα στην Εκκλησία µε αγάπη, µε δικαιοσύνη, µε ειρήνη, µε µακροθυµία, µε εγκράτεια, µε υποµονή, µε πίστη, µε ελπίδα, µε νηστεία, γίνεται ναός του Αγίου Πνεύµατος και λυτρώνεται από κάθε διαβολική µεθοδεία που ενεργείται µε λόγια, µε σκέψεις ή µε πράξεις. Είναι ντυµένος µε την πανοπλία του Θεού, η οποία τον καθιστά αήττητο (Εφες. στ’ 11). Με την πίστη, λοιπόν, αυτή, ότι δηλαδή έχουµε τη δύναµη του Ιησού Χριστού, ο οποίος «σύντοµα θα συντρίψει το σατανά και θα τον υποτάξει σ’ εσάς» (Ρωµ. ιστ’ 20) δεν φοβόµαστε, ό,τι και να µας κάνουν οι εχθροί µας. Τα µαγικά τους τεχνάσµατα αποδεικνύονται ανίσχυρα και γελοία. Άλλο δραστικό όπλο κατά της µαγείας προσφέρει η Εκκλησία µας τον Τίµιο και ζωοποιό Σταυρό. «Χρήσασθε, τη σφραγίδι του σταυρού και όψεσθε τους εχθρούς εκλιµπάνοντας δίκην καπνού» (Ρ.G. 79,429) γράφει στην 98η επιστολή του ο όσιος Νείλος. Με την θέα και µόνο του Σταυρού εκµηδενίζεται η δύναµη του διαβόλου. «Φρίττει γαρ και τρέµει µη φέρων καθοράν αυτού την δύναµιν» (Στιχηρό αναστάσιµο αίνων πλαγ.δ’), Όπου σηµειώνεται το σηµείο τούτο, «ασθενεί µεν µαγεία, ουκ ενεργεί δε φαρµακεία» (ΒΕΠ, 33,49). Με τον Σταυρό καταπατούµε τις παγίδες του εχθρού και αποπέµπουµε τα πονηρά πνεύµατα. Γι’ αυτό συµβουλεύει ο άγιος Νικόδηµος ο Αγιορείτης: «Για να φυλάγεστε από τα µαγικά και από την ενέργεια των δαιµόνων και µάγων, να έχετε όλοι µικροί και µεγάλοι, άνδρες και γυναίκες, τίµιο Σταυρό, κρεµασµένο στο λαιµό σας. Πολύ φοβάται ο διάβολος και οι δαίµονες τον τύπο του τιµίου Σταυρού και φεύγουν από εκεί που τον βλέπουν, όπως και οι ίδιοι οι δαίµονες το οµολόγησαν. Όταν αυτοί (δηλ. οι δαίµονες) ρωτήθηκαν κάποτε από τον άγιο Ιωάννη τον Βοστρινό ο οποίος είχε εξουσία κατά των ακαθάρτων πνευµάτων, ποια πράγµατα των Χριστιανών φοβούνται περισσότερο; Απάντησαν, ότι φοβούνται τρία πράγµατα: τον Σταυρό, που φοράνε οι Χριστιανοί στον λαιµό τους, το άγιο Βάπτισµα και την Θεία Κοινωνία» (Χρηστοήθεια, σ.228) Επίσης ισχυρό όπλο κατά του διαβόλου είναι το άγιο Ευαγγέλίο. Σε σπίτι που υπάρχει και διαβάζεται το Ιερό Ευαγγέλιο δεν πλησιάζουν δαίµονες. Το Ευαγγέλιο είναι ο ίδιος ο Χριστός, η διδασκαλία του Χριστού και ολόκληρη η ζωή του, γι’ αυτό κατακαίει τον σατανά. ∆εν αρκεί όµως να φέρουµε µόνο 40/151 επάνω µας το τετραβάγγελο για την αποτροπή των δαιµονικών ενεργειών. Χρειάζεται και η ψυχή µας να φέρει µέσα της τα νοήµατά του, για να µένει άτρωτη από τις επιθέσεις του πονηρού. Εκείνο, όµως, το οποίο απέναντι στον διάβολο µας κάνει λιοντάρια είναι το µυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. « ς λέοντες τοίνυν πυρ πνέοντες , ούτως από της τραπέζης αναχωρούµεν εκείνης φοβεροί τω διαβόλω γινόµενοι» (Ρ.G. 59,260). Με τη µετάληψη του τιµίου Σώµατος και του ζωοποιού Αίµατος του Κυρίου µας γινόµαστε φοβεροί και απρόσβλητοι στο διάβολο. Αποκτούµε τη δύναµη του Χριστού. Αποκαθιστούµε στην ύπαρξή µας τα γνήσια χαρακτηριστικά της εικόνας του Θεού. Καθαρίζουµε την ψυχή και το σώµα µας από κάθε αµαρτία, όταν προηγουµένως µετανοήσουµε και εξοµολογηθούµε ειλικρινά σε ιερέα-πνευµατικό. Είναι, λοιπόν, δυνατόν ποτέ τον χριστιανό που επικαλείται στην πάλη κατά των δαιµόνων το όνοµα του Χριστού, που ζει µέσα στην µετάνοια, µέσα στην Εκκλησία, που ταπεινά και συνειδητά συµµετέχει στο µυστήριο της Θείας Κοινωνίας, που µελετά και εφαρµόζει το άγιο ευαγγέλιο, να επηρεάζουν οι µαγικές δυνάµεις; ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Μητροπολίτη Φθιώτιδος, Νικολάου, «Εκκλησία και Μάγια». π. Αντωνίου Αλεβιζόπουλου, δρ. Φιλοσοφίας, Ἁποκρυφισµός, Γκουρουϊσµός, Νέα Εποχή». Αποκρυφιστικές Τεχνικές Α) Χρήση της φαντασίας: ∆ιαλογισµός, επίκληση ειδωλολατρικών θεοτήτων (Μάντρα, Ντικρ), Οραµατισµός, Aνακεφαλαίωση Τολτέκων, Ονείρεµα κλπ. ∆ιαλογισµός είναι η µέθοδος µέσα από την οποία ο νους µαθαίνει να συγκεντρώνεται . Γκουρού των Γκουρού, Μπαγκαβάν Σρι Σατύα Σάι Μπάµπα, ∆ιαλογισµός σ.8 Εκδόσεις Σρι Σατύα Σάι Μπάµπα Με τον ορισµό αυτό δίνουν µια θολή εικόνα του τι είναι πραγµατικά ο διαλογισµός. Σαφώς πρόκειται για συγκέντρωση του νου, η οποία όµως είναι διασκόρπιση του νου προς τα έξω ή διάχυση διά των αισθητηρίων προς τον κόσµο(π.χ. συνειδητή προσοχή) ή συγκεντρώνεται σε φανταστικά θέµατα. ∆ηλαδή αφήνουν να εννοηθεί ότι δεν υπάρχει άλλος τρόπος συγκέντρωσης του νου, διδάσκοντας µόνο την ευθεία κίνηση της ψυχής που είναι δεκτική της πλάνης. Για τον Άγιο ∆ιονύσιο τον Αρεοπαγίτη τρεις είναι οι κινήσεις της ψυχής: Α) η Κυκλική, όταν η ψυχή συµµαζεύεται στον εαυτό της και ύστερα ενώνεται 41/151 µε τις ενιαίες και αγγελικές δυνάµεις και έτσι ενώνεται µε τον άναρχο, και ατελεύτητο Αγαθόν, δηλαδή τον Θεό. Β) η Ελικοειδής, όταν η ψυχή κινείται και λαµβάνει τις θείες γνώσεις, όχι νοερά και ενιαία και αµετάβλητα, αλλά µεταβατικά δια συλλογισµού, από ένα νόηµα σε άλλο φερόµενη, µε ενέργειες τρόπον τινά µεµειγµένες από την κυκλική και ευθεία κίνηση και Γ) Ευθεία κίνηση είναι όταν η ψυχή βγαίνει στην θεωρία περί των περί αυτήν αισθητών πραγµάτων και από τα εξωτερικά και αισθητά, σαν κάποιες εικόνες διάφορες και πολλές, αναβαίνει στις απλές και ενιαίες θεωρίες. Η Κυκλική κίνηση κατά τον Άγιο ∆ιονύσιο είναι αδύνατο να περιπέσει σε κάποια πλάνη ενώ η Ευθεία Κίνηση είναι δεκτική της πλάνης και ως εκ τούτου αυτή στην οποία επιθυµεί να µας οδηγήσει ο πατέρας της πλάνης. Όταν ο νους δεν διασκορπίζεται προς τα έξω, Νους µη σκεδαννύµεvoς, και δεν διαχέεται διά των αισθητηρίων προς τον κόσµο, µηδέ υπό των αισθητηρίων επί τον κόσµο διαxεόµεvoς, επιστρέφει στον εαυτό του, επάνεισι προς εαυτόv. Ο εαυτός του είναι η καθέδρα της λογιστικής και θελητικής(αγαπητικής ενέρyειας και δυνάµεως του νου και πρέπει και της ουσίας αυτού, ποια ∆ε είναι η Kaθέδρα αυτή; Είναι η καρδία. Επιµελού, σγαπητέ, να φυλάττης την καρδία σου από των παθών και των λογισµών .. Μεγάλου Βασιλείου, Έργα, τόµος. 1, Επιστολή 2, Γρηγορίω εταίρω. Ο διαλογισµός δεν είναι διαπροσωπική σχέση όπως η προσευχή αλλά επιστροφή στον εαυτό, δηλαδή ατοµισµός. Προσανατολίζεται στη συγκράτηση της ενέργειας και στην επιστροφή στον εαυτό που υποτίθεται ότι είναι Θεός! Για να λάβει χώρα ο διαλογισµός πρέπει να δηµιουργηθεί χώρος ανάµεσα στον άνθρωπο και στις σκέψεις του. Χώρος δηµιουργείται και µε τον οραµατισµό εσωτερικού καταφυγίου στη µέθοδο Σίλβα για τον έλεγχο του νου -που είναι η µέθοδος αυτοΰπνωσης των αρχαίων Αιγυπτίωνπαρέχοντας στα δαιµονικά όντα τη δυνατότητα παρασιτικής επιρροής. Κατά τη µέθοδο Σίλβα ο διαλογιζόµενος επιδιώκει να παρατείνει για όσο το δυνατό µεγαλύτερο χρονικό διάστηµα τη χαλάρωση στην οποία βρίσκεται ο εγκέφαλος ξυπνώντας(επίπεδο άλφα), φυσιολογικά για λίγα δεuτερόλεπτα. Η παράταση της εγκεφαλικής υπολειτουργίας (επίπεδο άλφα ή και θήτα) µε διατήρηση γωνίας των µατιών σε σχέση µε τον ορίζοντα, καθιστά τον ανθρώπινο νου δεκτικό και ευάλωτο αν δεν του προξενεί και προβλήµατα µακροπρόθεσµο. Ο απώτερος σκοπός της µεθόδου είναι η παγίωση στην 42/151 εγρήγορση της εγκεφαλικής λειτουργίας που παρατηρείται στον ύπνo(επίπεδo θήτα). Ο άνθρωπος καθιστώντας τον εαυτό του να είναι σε κατάσταση ύπνου ενώ είναι ξύπνιος, είναι φοβερά ευάλωτος και δολοφονεί τη κριτική ικανότητα του νου του! Πιθανότατα η συγχώνευση των καταστάσεων συνείδησης{εγρήγορση, ύπνος, όνειρο) να προκαλεί προβλήµατα υγείας. Ο διαλογισµός ή Ράτζα Γιόγκα Ινδουιστών και Βουδιστών θεµελιώνεται στα Παταντζάλι Γιόγκα Σούτρας. Σύµφωνα µε τη Ράτζα Γιόγκα ο άνθρωπος είναι δυστυχισµένος σύµφωνα µε τη Γιόγκα, επειδή αγνοεί τον εαυτό του που ερµηνεύεται ότι ο νους αδυνατεί να αναγνωρίζει την θεϊκή του φύση»επειδή ταυτίζεται µε τα νοητικά αποτυπώµατα. Τα νοητικά αποτυπώµατα για τους Ινδουιστές, µπορούµε να πούµε ότι είναι η µoρφοπoίηση της υποτιθέµενης νοητικής ουσίας λόγω ερεθισµάτων από τις αισθήσεις. Αναδύονται όταν προσπαθούµε να τα περιορίσουµε όπως παραδείγµατος χάρην µε την απόσυρση των αισθήσεων. Θεωρούν επίσης ότι αυτές κάποιες από αυτές είναι εικόνες από προηγούµενες ζωές. Τα Παταvτζάλι Γιόγκα Σούτρα προτείνουν εστίες διαλογισµού ένα αντικείµενο Πραγµατικό{π.χ. τη φλόγα ενός κεριού) ή φανταστικό(π.χ. ένα λουλούδι στη καρδιά), στην ικανότητα ενός ζώου (π.χ. δύναµη ελέφαντα), σε µια χρονική στιγµή, σε θέµα ονείρου και τα λοιπά. Οι βαθµίδες της Ράτζα Γιόγκα είναι οι ακόλουθες: 1. Τα πέντε ποέπει(Υama), 2. Τα πέντε δεν ποέπει(Νίνama). 3. Στάση{Ασάνες Γιόγκα). Παντµασάνα ή στάση του λωτού: τα χέρια απλώνονται µε κλειστά δάκτυλα σχηµατίζουν κύκλο, ώστε «η ενέργεια του γιόγκι να ξαναγυρίζει στον εαυτό του»! Η στάση αποσκοπεί στη «συγκράτηση της ενέργειας», δηλαδή απουσία διαπροσωπικής σχέσης, άρα ατοµισµός! Η πλάτη στέκεται τεντωµένη υπερήφανα, το σώµα µένει ακίνητο, ο άνθρωπος στηρίζεται στον εαυτό του, η ψυχή βυθίζεται µέσα της. Αυτός που διαλογίζεται απευθύνεται στον εαυτό του, πιστεύει ότι είναι θεός. Πιστεύει ότι αρκεί να ταυτιστεί µε το Άτµαν που ήδη υπάρχει µέσα του, που είναι ο εσωτερικός εαυτός του και είναι θεός. Πιστεύει και επιδιώκει την αυτοθέωση, το να γίνει θεός µε τις δικές του προσπάθειες ή όπως διδάσκει ο Βούδας, να συνειδητοποιήσει ότι ήδη είναι θεός, όπως την κατορθώνουν κάποιοι «χαρισµατικοί» υπεράνθρωποι. Η παντµασάνα αποτελεί βασική στάση για πολλές γιογκικές στάσεις και συνήθως συνδυάζεται µε τη τζαλάρα µπάντα. 4.Πραvανιάµα: έλεγχος αναπνοής ή «βιοενέργειας»: Αναπνοή: Eισπvoή κράτηµα αέρα- εκπνοή ή εκπvoή- εισπvoή- κράτηµα χωρίς αέρα- µε ειδικές χρονικές αναλογίες της µoρφής 4:16:8.(π.χ. η κατώτερη πραναγιάµα είναι 12:48:24 sec και η ανώτερη, στις τριπλάσιες αναλογίες χρόνου) Συνήθως 43/151 εναλλάξ το κάθε ένα ρουθούνι χωριστά. Η αναπνοή µε κουµπχάκα(δηλαδή το κράτηµα της αναπνοής) επιφέρει έντονη αναµόχλευση του ασυνειδήτου που οδηγεί σε σχιζοφρένεια. 5. Πρατυαχάοα (απόσυρση των αισθήσεων) Είναι η απουσία συγκέντρωσης στις εικόνες που περνούν από το νου µέχρι να αδειάσει τελείως από σκέψεις. 6. Νταραχάνα: Συγκέντρωση σε µία εστία για 12 sec. 7. Nτγvιάνα: ∆ιαλογισµός: Συγκέντρωση σε µία . εστία για 12 Νταραχάνας 12Χ12= 144sec=2.4 min, 8. Σαµάντχι: Απορράρηση σε µία εστία για 12 Ντγιάνας =12Χ144=1728 sec=28,8 min έτσι ώστε η εστία να αποτυπώνεται στο νου όχι σαν ερέθισµα αλλά σαν έwοια την οποία το ερέθισµα προκαλεί και το τέλειο ή άσπορο Σαµάvτxι, χωρίς εστία για τον 12πλάσιο προηγούµενο χρόνο, ήτοι 5.76 h. Ο διαλογισµός συνίσταται στη συγκέντρωση του νου σε µία πραγµατική ή φανταστική εστία, σε ένα µέρος του σώµατος, σε µία λειτουργία όπως η αναπνοή, ο σφυγµός κλπ. Τύποι διαλογισµού- οραµατισµού αναρρίχησης της κουνταλίνl(JaΡa) ή εισπνοής χρωµατιστών φώτων από τα δήθεν τσάκρας (Guru Yoga) -συνδυάζονται µε lνδουιστικά ή Βουδιστικά µάντρα ή Σουφιστικά ντικρ, που είναι επικλήσεις ειδωλολατρικών θεοτήτων. Άλλοι διαλογισµοί είναι η κίνηση του σώµατος µε τη φαντασία δίχως να κινείται στη πραγµατικότητα. Παραλλαγή αυτών είναι και η συγκέντρωση του νου σε ένα σηµείο του σώµατος και ύστερα η µετακίνηση της νοητικής προσοχής εκτός του σώµατος. Σε άλλους διαλογισµούς το χαρακτηριστικό είναι η επιδίωξη αντίληψης των αισθηµάτων άλλων? µε τη συνδροµή της φαντασίας(π.χ. Πως νιώθει ένα βουνό, ένας ποταµός κλπ τα οποία όµως δεν έχουν συνείδηση) .. Σουάµι Bιβεκανάντα Ράτζα Γιόγκα & Παταντζάλι Γιόγκα Σούτρας Ρόµπερτ Νατζέµυ Η Τέχνη του ∆ιαλογισµού Κέwεθ Μέντοους Εκεί που πετούν οι Αετοί Dan Millman Το µυστικό ταξίδι Lama Ole Nydal Η Φύση των Πραγµάτων Ο οραµατισµός είναι η απεικόνιση ιδεατών καταστάσεων µε τη φαντασία. Με άλλα λόγια πρόκειται για όνειρα προγραµµατισµένα από τον διαλογιζόµενο. Το αντικείµενο της επιθυµίας συνήθως κυκλώνεται σε µία χρυσή ή ροζ φυσαλίδα και απελευθερώνεται στο σύµπαν, το οποίο υποτίθεται ότι θα το φέρει στη ζωή του διαλογιζόµενου όσο το δυνατό ταχύτερα. Στον οραµατισµό ιδεατών καταστάσεων δεν δίνεται βαρύτητα στη λεπτοµερή νοερή απεικόνιση αλλά στο συναίσθηµα που θα ένιωθε ο διαλογιζόµενος αν βίωνε το γεγονός το οποίο οραµατίζεται. Με αυτό τον τρόπο αιχµαλωτίζεται από τη φαντασία, το θυµικό µέρος της ψυχής, το συναίσθηµα. 44/151 Μελετώντας τον τρόπο που διδάσκουν τον διαλογισµό οι κινήσεις Mind Control (Χοσέ Σίλβα), Αρµονική Ζωή(Ρόµπερτ Νατζέµυ), του Γκουρού Chinmoy, του Γκουρού Σατυανάντα και του Λάµα Ole Nydal (Κάρµα Καγιού) µπορούµε να διακρίνουµε τα ακόλουθα: Κοινά σηµεία είναι η χρήση της φαντασίας καθηµερινά σε τακτά χρονικά διαστήµατα έστω και για διάρκεια 15 λεπτών, συνήθως το πρωί και το βράδυ. Ο διαλογισµός διδάσκεται σε κατάσταση βαθιάς χαλάρωσης ώστε ο νους να δέχεται παθητικά τις εικόνες που φαντάζεται χωρίς µεσολαβεί κρίση και σκέψη. Στα σεµινάρια διαλογισµού οι διαλογιζόµενοι καθοδηγούνται από τον δάσκαλό τους να φαντάζονται τις προεπιλεγµένες από εκείνον εικόνες σε κατάσταση βαθιάς χαλάρωσης, µαθαίνουν δηλαδή να υπακούουν στη φωνή του. Τα µάντρα είναι διαλογιστικές συλλαβές µε οµοιοκαταληξία και χωρίς νόηµα καθώς και από µονότονους θορύβους επιδιώκεται το σταµάτηµα του εσωτερικού διαλόγου ή τουλάχιστον ο περιορισµός των σκέψεων. Επιπλέον κατευθύνονται στο να διαλογιστούν στο πρόσωπο του Γκουρού ή του Λάµα ή του αρχηγού του Σουφιστικού Τάγµατος ώστε να υιοθετήσουν υποτίθεται τις πνευµατικές αξίες που αυτός δήθεν ενσαρκώνει Όµως µε αυτό τον τρόπο οδηγούνται οι διαλογιζόµενοι στο να τον θαυµάσουν, να τον θεοποιήσουν και να υπακούουν εύκολα στα προστάγµατά του! Ο διαλογισµός είναι τελικά αυτοϋπνωση που χρησιµοποιεί την αιχµαλωσία του ανθρώπου στη φαντασία κατά την οποία αντιδρά στα φανταστικά ερεθίσµατα όπως και στα πραγµατικά µε αποτέλεσµα να δεκτεί τη φαντασία για πραγµατικότητα µετά από τη καθηµερινή, χρόνια, εξάσκηση στην αυτοϋπνωση. Ειδικότερα για τον Υπερβατικό ∆ιαλογισµό του Μαχαρίσι Μαχές Γιόγκι που είναι η επίµονη, παρατεταµένη συγκέντρωση του νου που αποσκοπεί στο να «εντοπίσει» τον Θεό, περιλαµβάνονται οι ακόλουθες συνέπειες που λαµβάνουν χώρα ειδικά στα σεµινάρια του ιδίου του Μαχαρίσl: Αυτούπνωση, περιστατικά απώλειας οµιλίας, ψυχικών διαταραχών και σπαστικών κινήσεων πέρα από το συνειδητό έλεγχο και περιστατικά αυτοκτονιών. ∆ες οµολογία Θεοδώρας Κατελούζου στην εφηµερίδα «Ορθόδοξος Τύπος» του 1976 και για τον θάνατο διά απαγχονισµού του Βασίλη θεοδωρόπουλου, 28 ετών, οπαδού της κίνησης του ασράµ του Γκουρού Σατυανάντα για δύο χρόνια και την αποβολή του από αυτό εξαιτίας των συµmωµάτων µανιοκατάθλιψης που παρουσίασε. Εφηµερίδα «Αυγή» 18/211988. Η ανακεφαλαίωση είναι η λεπτοµερής ανάκληση κάθε µνήµης συγχρονισµένη µε ειδικό τύπο αναπνοής και κίνησης του κεφαλιού σύµφωνα 45/151 µε τη διδασκαλία των σαµάνων του Μεξικού. Σηµαντικός σταθµός της διαδικασίας είναι η αναζήτηση «προποµπού» που είναι µια ανάµνηση η οποία θα ανακληθεί ολοζώντανα και από εκείνο το σηµείο και ύστερα η διαδικασία γίνεται πολύ ζωντανή και όχι µια απλή ενθύµηση. Πραγµατοποιούνται δύο ανακεφαλαιώσεις. Στη πρώτη συντάσσεται µια λίστα µε όλα τα πρόσωπα που έχει συναντήσει ο σαµάνος και αρχίζει την ανακεφαλαίωση όλων των στιγµών που έχει ζήσει µε τον καθένα από αυτά αφήνοντας για το τέλος τους γονείς του. Κατά τη δεύτερη ανακεφαλαίωση ο σαµάνος αφήνει ελεύθερο τον εαυτό του και ανακεφαλαιώνει όποια ανάµνηση τυχαία θυµηθεί πιστεύοντας ότι είναι επιλεγµένη από το Πνεύµα(ποιό πνεύµα όµως?). Ενδιαφέρουσα παρατήρηση είναι ότι τα γεγονότα που ανακεφαλαιώνονται δίνουν διαφορετική εντύπωση στον σαµάνο από αυτήν που είχαν δώσει όταν συνέβησαν και είχε αποθηκευθεί στη µνήµη του. Η ανακεφαλαίωση συνοδεύεται από σαµανιστικά µαγικά περάσµατα και διάφορες αναπνευστικές ασκήσεις που διακρίνονται για τη µεγάλη διάρκεια εισπνοών και εκπνοών. Το ονείρεµα είναι η επιδίωξη συνειδητής προσοχής στη διάρκεια του ύπνου και η εντόπιση ονειρικών αγγελιοψόρωv που υποτίθεται ότι είναι όντα από άλλες διαστάσεις (πρόκειται σαφώς για δαίµονες που λαβαίνουν όλων των ειδών τα προσωπεία) Εφόσον ο σαµάνος εστιάσει τη προσοχή του σε αυτά τα όντα, αυτά τον µεταφέρουν στο τόπο από τον οποίο προέρχονται και έτσι οι σαµάνοι πιστεύουν ότι ταξιδεύουν στα πέρατα του σύµπαντος µε το ενεργειακό τους σώµα ενώ στη πραγµατικότητα µαθαίνουν να αγκιστρώνουν τη προσοχή τους σε δαιµονικές προβολές. Το ονείρεµα συνοδεύεται από µία οµάδα σαµανιστικών µαγικών περασµάτων. Μάντρα λέγονται οι συλλαβές που χρησιµοποιούνται στον διαλογισµό. Κατά Παταντζάλι Γιόγκα Σούτρα, η επίκληση ενός µάντρα, υλοποιεί τις ιδιότητες της πλευράς του θείου αυτού που επικαλείται ο γιόγκι, της πλευράς εκείνης που θεωρεί προ τιµηµένο του ιδανικό. Οι γιόγκι έχουν πάρα πολλά µάντρα, άλλα αναφέρονται στον Σίβα, άλλα στον Κρίσνα, άλλα στον Ράµα, άλλα στην Κάλι, άλλα στον Βιovού, και σε άλλους θεούς του Ινδουιστικού πανθέου. Οι Βουδιστικές µε τη σειρά τους έχουν µάντρα για τους διάφορους Βούδες τους, που είναι άνθρωποι που πέτυχαν τη φώτιση σύµφωνα µε τις παραδόσεις τους. Τέτοιοι είναι ο λευκός Τσενρέζι, ο Βούδας του µεγάλου ελέους, ο Ντόρτζε Τσάνγκ που είναι ο κεντρικός Βούδας στη µαντάλα της Βατζραγιάνα (του ∆ιαµαντένιου ∆ρόµου), ο Ντόρτζε Σέµπα που είναι όλοι οι Βούδες µε µία µορφή και τα λοιπά. Η λέξη Μάντρα είναι σανσκριτική και προέρχεται από το ΜΑΝ, που σηµαίνει σκέπτοµαι και το Tra που σηµαίνει απελευθέρωση, δηλαδή θέτουν εκτός λειτουργίας το νου και τη συνείδηση. Συνήθως σχηµατίζουν οµοιοκαταληξία ώστε να επαναλαµβάνονται µε ευκολία παρόλο 46/151 που είναι συλλαβές χωρίς νόηµα ή λογική συνέχεια καθιστώντας ανενεργό το νου. Σε αυτούς που είναι αρχάριοι, και δεν είναι ακόµη έτοιµοι να λατρέψουν τα είδωλα, λένε ότι η ευεργεσία και το όφελος από την επανάληψη του µάντρα οφείλεται σε κάποιες συχνότητες που παράγει η προφορά αυτών των συλλαβών, σε κάποιες νοητικές δονήσεις που ενεργοποιούν τα ενεργειακά κέντρα του ανθρώπου, τα λεγόµενα τσάκρας. Σε αυτούς που έχουν προτίµηση στις ψυχολογικές ερµηνείες, τους λένε ότι µε αυτόν τον τρόπο, διά της αυθυποβολής, προγραµµατίζουν τον εαυτό τους, τον συντονίζουν µε θετικά πρότυπα. Σε αυτούς που έχουν µπλέξει κάπως περισσότερο, και πιστεύουν σε άλλους θεούς πέρα από τον Χριστό, τους λένε ότι δέχονται την ευλογία του θεού που επικαλούνται Με αυτές τις δήθεν εξηγήσεις πείθουν τελικά τον ανυποψίαστο να επικαλείται το όνοµα του θεού Κρίσνα, Ράµα ή Σίβα ή κάτι άλλο. Συνήθως διδάσκουν το µάντρα του Κρίσνα, το οποίο δεν περιέχει το όνοµα αυτό. Το ότι ο Κρίσνα είναι αυτό το µάντρα, διδάσκεται στην Μπαγκαβάτ Γκίτα(κεφ 90 στίχος 16-19). ∆ιδάσκουν ότι συµπεριλαµβάνει οτιδήποτε µπορεί να ειπωθεί διότι γράφεται µε τρία γράµµατα- και προέρχεται µε δύο- τα οποία λέγονται αβίαστα µε το στόµα ανοικτό, µισάνοικτο και κλειστό. Αυτό το µάντρα «Φανερώνει τον ∆άσκαλο των ∆ασκάλων(τον Σάι Μπάµπα;) σύµφωνα µε Παταντζάλι Γιόγκα Σούτρα. Επιπλέον διδάσκουν ότι είναι ο ήχος της δηµιουργίας ο οποίος ακούγεται όταν οτιδήποτε εµφανιστεί στον υλικό κόσµο. Dr. Wayne W. Dyer ∆ηµιούργησε το πεπρωµένο σου Το θέµα είναι ποιος κρύβεται πίσω από τα µάντρα, ποιος είναι αυτός τον οποίο προσκαλούµε να µπει µέσα στη ψυχή µας; Πάντες Θεοί Εθνών ∆αιµόνια Αγίου Προφήτου ∆αυίδ (Ψαλµός 95). Τα είδωλα των εθνών δαι όνια! ∆αίµονες κρύβονται πίσω από τα ονόµατα των «θεών» ! Ο υπνωτισµός είναι δαιµονική ενέργεια! Ο υπνωτιστής χρησιµοποιεί δαιµονικό ον το οποίο δηµιουργεί τη πλάνη στο νου του υπνωτιζόµενου δια της φαντασίας για µετενσάρκωση, αστρικά ή εξωσωµατικά ταξίδια και τα λοιπά. Μπαίνοντας σε βαθιά έκσταση (ASC) µε τη βοήθεια του διαλογισµού ή της ύπνωσης, το άτοµο ερευνά τα βάθη του νου του (το λεγόµενο συλλογικό ασυνείδητο, όρο που εισήγαγε ο Κάρλ Γιούνγκ και χρησΙµοποιούν όλοι οι Νεοεποχίτες) για να ανακαλέσει δήθεν προηγούµενες ζωές. Μπορείς πραγµατικά να αισθανθείς σαν να βρίσκεσαι µέσα στο σώµα κάποιας περασµένης σου ενσάρκωσης και ζεις όλες τις σκέψεις και τις εντυπώσεις από εκείνη τη προηγούµενη ζωή. Παρόµοια και κατά την εργασία του ονειρέµατος οι αισθητηριακές εντυπώσεις οξύνονται εξαιτίας της δαιµονικής επίδρασης δίνοντας την εντύπωση ότι το ονείρεµα είναι πιο πραγµατικό από 47/151 τη καθηµερινότητα. Καθώς το άτοµο αφήνει τον εαυτό του τρωτό στη διάρκεια της έκστασης (ASC) οι δαίµονες παίρνουν τα ηνία και κατασκευάζουν όλων των ειδών τα παραµύθια, µε τον άνθρωπο να ζει όλα µε δραµατικές λεmοµέρειες. Πολλές φορές οι υπνωτιζόµενοι που επιδίωξαν να µάθουν τις δήθεν προηγούµενες ζωές τους εµφάνισαν σοβαρά προβλήµατα ταυτότητας. Κοινό σηµείο των αναδροµών είναι ότι ΟΙ περισσότεροι στις προηγούµενες ζωές τους ήταν σπουδαία πρόσωπα που σηµάδεψαν την ιστορία ή είχαν κάποια σπουδαία αποστολή. Ο δαίµονας µπορεί να ταξιδέψει σε µια µακρινή περιοχή και να µεταφέρει στον υπνωτιζόµενο ότι είδε και ο υπνωτιζόµενος να πιστέψει ότι εκείνος ταξίδεψε τόσο µακριά µε το αστρικό του σώµα!! Καθιστώντας ο άνθρωπος ευάλωτο το νου του, τα δαιµονικά όντα του προβάλλουν φαντασίες στο νου ώστε να του ενσταλάξουν τη πίστη στη µετενσάρκωση, στα εξωσωµατικά ταξίδια(σαµάνοι της Αµερικής, Ινδοί γιόγκι, Αβορίγινες Αυστραλίας), στην επικοινωνία µε πνεύµατα της φύσης(υποτίθεται ποταµών, δέντρων, ζώων και τα λοιπά) καθώς και όντα στην άλλη άκρη του σύµπαντος, στο ότι δεν είναι συνηθισµένος άνθρωπος και όλων των ειδών τα παραµύθια τα οποία όµως βιώνονται συχνά πιο έντονα από την πραγµατικότητα ... Νεοεποχίτικες τεχνικές: Οχήµατα επίτευξης έκστασης ί) Το κοίταγµα σε ένα καθρέφτη για παρατεταµένες χρονικές περιόδους: οι αρχαίοι Τολτέκοι σταµατούσαν τον εσωτερικό τους διάλογο ατενίζοντας νερό δεξαµενών ώστε να έρθουν σε επικοινωνία µε τα ανόργανα όντα-τους δαίµονες- και οι νεώτεροι σαµάνοι µάγοι εκτελούν την ίδια διαδικασία επιταχύνοντάς την µε έναν καθρέφτη στο νερό. ιι) Αναπνευστικές ασκήσεις. Ο StanIey Κrippner Ph.D ανέπτυξε ολοτροπική τεχνική αναπνοής που επιφέρει ψυχεδελlκές παραισθήσεις χωρίς τη χρήση ναρκωτικών! Πραναγιάµα. ίίί) Κινήσεις του σώµατος. Στάσεις Γιόγκα, περιστροφικοί χοροί, τα σαµανιστικά Μαγικά Περάσµατα- οι κινήσεις και στάσεις προέντασης και πολεµικές τέχνες όπως Τάι Τσι και Τσι Γκόνγκ. Οι στάσεις της Γιόγκα επιδρούν στους ενδοκρινείς αδένες αποβλέποντας στην αλλαγή της βιοχηµικής και ορµονικής ισορροπίας του οργανισµού. Οι περισσότερες ασάνες οδηγούν στην ορµονική υπερέκκριση, στην οποία ~είλεται και το αίσθηµα της ευεξίας που παρατηρείται στους αρχάριους. Οι Σούφι µυστικιστές, οπαδοί του Μεβλανά Τζαλαλουντίν ή Γιαλαλουντίν Ρούµι, που έζησε στο Ικόνιο της Μικράς Ασίας, ονοµάζονται Μεβλεβήδες και 48/151 είναι γνωστοί σαν στροβιλιζόµενοι δερβίσιδες. Ο στροβιλισµός -παρόµοιο φαινόµενo συναντούµε και στη λεγόµενη φυλή των Πραγµατικών Ανθρώπων της Αυστραλίας για την αναζήτηση ονείρου(Μarlο Morgan Το µήνυµα) γύρω από τον εαυτό τους µε τη συνοδεία µουσικής τους έφερνε σε έκσταση και αυτοί πίστευαν ότι ενώνονται µε τον Θεό. Ο Κάρλος Καστανέντα διδάσκει τις εξής σειρές Μαγικών Περασµάτων: Για τον σκοπό, για τη µήτρα, των πέντε µεληµάτων (για το κέντρο των αποφάσεων, για την ανασκόπηση, για το ονείρεµα, για την εσωτερική σιωπή), για το δεξιό & το αριστερό σώµα, για την ενέργεια των τενόντων και περάσµατα που εκτελούνται µε τη συνδροµή αντικειµένου(µικρής µπάλας από καουτσούκ). Χαρακτηριστικό των Μαγικών Περασµάτων είναι η στιγµιαία σύσπαση και χαλάρωση των µυών, κυρίως των χεριών και των ποδιών. Οι κινήσεις της προέντασης δεν έχουν επινοηθεί από κάποιον άνθρωπο αλλά έχουν ανακαλυφθεί από τους σαµάνους του αρχαίου Μεξικού όταν εισερχόντουσαν σε κατάσταση αυξηµένης συνείδησης. Με άλλα λόγια, πρόκειται για κινήσεις που εκτελούσαν δίχως προγραµµατισµό, οι σαµάνοι όταν βρισκόντουσαν σε έκσταση και ως εκ τούτου ευάλωτοι σε δαιµονική επιρροή. Η εκτέλεση αυτών των κινήσεων προκαλεί αίσθηµα ευφoρίας και είναι ένας τρόπος εισόδου σε κατάσταση έκστασης. Η αντίληψη περί Θεού, ανθρώπου και κόσµου που προϋποτίθεται στη περίπτωση των πολεµικών τεχνών είναι εκείνη των ανατολικών θρησκειών. ∆εν µπορούµε να απορρίψουµε όλα τα γυµναστήρια αυτού του είδους αλλά πρέπει να επισηµάνουµε ότι µπορούν να θεωρηθούν ύποπτα εκείνα που διδάσκουν στους µαθητές τους ότι από ένα σηµείο και µετά η επίδοσή τους εξαρτάται από ασκήσεις χαλαρώσεως, παρατήρησης(πχ στο Τάι Τσι) και εσωτερικής πνευµατικής πειθαρχίας που σχετίζονται άµεσα µε τις τεχνικές του διαλογισµού, τις οποίες χρησιµοποιούν οι ανατολικές θρησκείες και κάποια είδη αποκρυφισµού. ίν)Με οπτικοακουστικά µέσα. Καθοδηγούµενος δηµιουργικός οραµατισµός, η ύπνωση, αυτούπνωση. Μυστικιστική νεοεποχίτικη µουσική, επαναλαµβανόµενοι χτύποι κρουστών και κάθε τύπου Νεοεποχικές µελέτες, ψυχωτικές κασέτες και βίντεο αποτελούν σηµαντικά βοηθήµατα για τη πρόκληση ASC (διαφοροποιηµένες καταστάσεις συνείδησης): συνήθως επαναλαµβανόµενοι οξύ ήχοι κυµβάλων' και περιστρεφόµενα χρωµατιστά φώτα, νεοεποχίτικη µουσική River of Iife cd, SpirituaI Fitness cd. Τα ψυχεδελικά θεάµατα µε στροβιλιζόµενα φώτα, οι επαναλαµβανόµενοι χτύποι κρουστών, ψυχεδελικά οράµατα, ενατένιση εσωτερικών εικόνων µε γεωµετρικά σχήµατα, µεταφυσικές σεξουαλικές πρακτικές, µηχανήµατα διανοητικής χαλάρωσης. ν) Τεχνικές επίτευξης συνειδητή ς προσοχής στη διάρκεια του ύπνου. 49/151 Οι Νεοεποχίτες χρησιµοποιούν ως δόλωµα για την αποκρυφιστlκή ενασχόληση των ονείρων, τον ελκυστικό συλλογισµό ότι όλος ο κόσµος δεν είναι τίποτα άλλο παρά το όνειρο του Θεού και εµείς είµαστε χαρακτήρες σε αυτό το όνειρο όπως είναι και οι άνθρωποι που βλέπουµε στα δικά µας όνειρα. ∆ιδάσκουν ότι κάθε άνθρωπος για τον καθένα µας προσωπικά δεν είναι παρά µια σκέψη και ο καθένας µας προσωπικά είµαστε µια σκέψη για όλους τους άλλους. Dr. Wayne W. Dyer «Πίστεψε το και θα το δεις» Σε αυτά βασίζονται οι εξής βασικές Νεοεποχίτικές αντιλήψεις: Ι) Ότι οι πράξεις µας στη ζωή δεν έχουν πραγµατικές επιπτώσεις όπως δεν έχουν και οι πράξεις εκείνων που ονειρευόµαστε παρόλο που οι σωµατικές µας αντιδράσεις είναι πραγµατικές. ΙΙ) Ότι τα όνειρα είναι πιο αληθινά από τη πραγµατικότητα επειδή σε αυτά εισερχόµαστε χωρίς αµφιβολίες τις οποίες έχουµε στην καθηµερινότητα και ως εκ τούτου αν απορρίψουµε τις αµφιβολίες Π.χ. µε τον διαλογισµό- θα πετύχουµε να ζούµε µια ονειρική πραγµατικότητα. ∆ιακρίνουµε τη διδαχή περί πίστης χωρίς αµφιβολίες στον εαυτό µας και όχι πίστη στον θεό. ΙΙΙ) Ότι τα όνειρα είναι αληθινά και έτσι πρέπει να θεωρούνται εφόσον προκαλούν σωµατικές αντιδράσεις όπως τα πραγµατικά ερεθίσµατα και πετύχουµε να ονειρευόµαστε σε εγρήγορση όπως είµαστε σε εγρήγορση στην καθηµερινότητα. Οι αισθητηριακές εντυπώσεις του ονειρέµατος δεν µοιάζουν καθόλου µε εκείνες της πραγµατικότητας. Περισσότερο µοιάζουν µε εκείνες του υπνωτισµού για αναδροµή «προηγούµενων ζωών» και για «εξωσωµατικές εµπειρίες». Παρόλα αυτά µπορούν να δίνουν την εντύπωση ότι είναι ολοζώντανες, περισσότερο πραγµατικές από εκείνες της πραγµατικότητας. Ταυτίζεται η πραγµατικότητα µε τη φαντασία εφόσον και από τις δύο προκαλούνται πραγµατικά σωµατικά ερεθίσµατα, και ως εκ τούτου καταλήγουν στο ότι η φαντασία είναι πραγµατικότητα αν εξαλειφθούν όλες οι αµφιβολίες, δηλαδή αν απορρίψουµε τη κριτική ικανότητα του νου!!! Όµως η φαντασία είναι µια ανυπόστατη θεωρία, µεθώριο του νου και της αισθήσεως. ∆ηλαδή η φαντασία δεν είναι πραγµατικότητα όπως διδάσκουν οι Νεοεποχίτες ερµηνεύοντας αντίστροφα την αλήθεια. Τα σωµατικά αποτελέσµατα που προκαλούνται από τη χρήση της φαντασίας είναι απόδειξη της αιχµαλωσίας στην οποία βρίσκεται ο άνθρωπος εφόσον αντιδρά και στα αληθινά και στα ψεύτικα ερεθίσµατα!! Για να µην πούµε ότι µπορεί στα ψεύτικα ερεθίσµατα (π.χ. µια συγκινητική ανάµνηση) να αντιδράσει πολύ περισσότερο από ότι αν αυτά ήταν πραγµατικά. Όταν κοιµόµαστε αδρανοποιείται η βουλητική δύναµη της ψυχής και γι' αυτό τα όνειρα που βλέπουµε είναι ασυνάρτητο. Οι νεοεποχίτες προκειµένου να πετύχουν να ονειρεύονται µε συνοχή ενεργοποιούν τη βουλητική δύναµη στη 50/151 κατάσταση του ύπνου µε το φτάσιµο και το πέρασµα των λεγόµενων πυλών των ονείρων. Ο Άγιος Γρηγόριος Νύσσης διδάσκει ότι κατά τη διάρκεια του ύπνου χαλαρώνει ο δεσµός ψυχής και σώµατος. Συναντούµε τις πύλες των ονείρων στους Ινδούς γιόγκι και στους σαµάνους της Αµερικής: 1. Συνειδητοποίηση ονείρου. 2. Αλλαγή ονείρου ή ξύπνηµα σε άλλο όνειρο. 3. Στη διάρκεια ονείρου αντίληψη του εαυτού όπως κοιµήθηκε στη πραγµατικότητα. 4. Ύπνος µέσα στο όνειρο µε την ίδια συγκεκριµένη στάση του σώµατος που έπεσε ο ονειρευτής να κοιµηθεί ή ονείρεµα δίδυµων θέσεων. Carlos Castaneda Ph.D Η τέχνη των ονείρων Παραµαχάνσα Γιογκανάντα Η Αιώνια αναζήτηση του ανθρώπου Το ονείρεµα είναι στην πραγµατικότητα αυτοϋπνωτισµός µεταφερόµενος στη διάρκεια του ύπνου! Η αισθητηριακή ποιότητα που δηµιουργεί ο υπνωτισµός µπορεί να παροµοιαστεί µε εκείνη του ονειρέµατος. Το ονείρεµα θεµελιώνεται στην ανακεφαλαίωση και στο παρατεταµένο ατένισµα αντικειµένων, στα οποία καλλιεργείται η παρατήρηση, η φαντασία και γίνεται προσπάθεια σταµατήµατος του εσωτερικού διαλόγου. Ο «ονειρευτής» επιδιώκει να φτάσει και να διαβεί τις προαναφερόµενες πύλες των ονείρων σφυρηλατώντας όπως πιστεύει- το αστρικό ή διπλό ή ενεργειακό του σώµα. Αυτό που κάνει όµως είναι να καθιστά το νου του γόνιµο έδαφος για να δεχτεί την φανταστική προβολή και καθοδήγηση δαιµονικού όντος εψόσον θα µπορεί να συγκεντρωθεί στις παραστάσεις που εµφανίζονται στα όνειρά του(και κάποιες ελάχιστες- προέρχονται από τους δαίµονες) εξαιτίας της ενεργοποιηµένης βουλητικής ικανότητας της ψυχής που ο ίδιος πέτυχε ύστερα από µεγάλη προσπάθειο. Το ύπουλο είναι ότι ο δαίµονας µένει αθέατος στην όλη διαδικασία ενώ οι προβολές µπορεί να απoδεικvύoνται ότι σχετίζονται µε την πραγµατικότητα οδηγώντας τον άνθρωπο να πιστέψει ότι «καλλιεργεί πνευµατικές δυvάµεις» ενώ στη πραγµατικότητα καθιστά ευάλωτο και αδρανή το νου του. Οι αρχαίοι Τολτέκοι συνδύαζαν το ονείρεµα µε τον οραµατισµό: Ατένιζαν διάφορα αντικείµενα και ύστερα προσπαθούσαν να τα οραµατιστούν µε όσες περισσότερες λεπτοµέρειες µπορούσαν. Έπειτα, επιδίωκαν να τα ονειρευτούν- αυτουπνώνονταν- και στα όνειρά τους, «ονειρεύονταν σε εγρήγορση»- περνούσαν δηλαδή τις πύλες των ονείρων. Επιδίωκαν να αντιγράφουν τη πραγµατικότητα και να την «βιώνουν» στον ύπνο τους καθώς έφθαναν στο οvείρεµα ολόκληρων πόλεων τις οποίες προηγουµένως είχαν οραµατιστεί! 51/151 CarIos Castaneda Ph.D «Η τέχνη των ονείρων», «ο δεύτερος κρίκος δύναµης», Παραµοχάνσα Γιογκανάντα «Η αιώνια αναζήτηση του ανθρώπου» Florida Donner «Μύηση στο ονείρεµα» - .. Dr. Wayne W. Dyer «Πίστεψε το και θα το δεις» , « Ταξίδι στην ελευθερία» Ο Φρόυντ στα άπαντά του, αναφέρει για υπνωτιστές που υπνωτίζοντας ανθρώπους µπορούσαν να σκιαγραφήσουν το όνειρο που εκείνοι θα έβλεπαν όταν θα κοιµόντουσαν. όσοι εµπιστεύτηκαν τα όνειρά τους, στο τέλος πλανήθηκαν µας προειδοποιεί ο σοφός Σειράχ: Σοφία Σειράχ Λ∆' 2. Εκείνος που πιστεύει στα όνειρα οµοιάζει µε αυτόν που κυνηγά την σκιά του και προσπαθεί να την πιάσει» σηµειώνεi ο άγιος Ιωάννης της Κλίµακος, στην βαθµίδα Περί Ξενιτείας. Κάποιος ασκητής από την Μεσοποταµία έδειξε µεγάλη εγκράτεια. Για πολλά χρόνια έµεινε έγκλειστος µέσα σε ένα κελί αγωνιζόµενος. Πλανήθηκε όµως από τα όνειρα παρόλο που είχε ξεπεράσει όλους τους Μοναχούς στην άσκηση. Ο διάβολος για να τον ξεγελάσει, του παρουσίαζε πολλές φορές όνειρα που έβγαιναν αληθινά. Κάποτε, όταν πια ο µαναχός εµπιστευόταν πλέον τα όνειρά του, του παρουσίασε όλους τους Χριστιανούς και τους Αποστόλους. Ήταν µαύροι, σκοτεινοί, ντροπιασµένοι, λυπηµένοι και έκλαιγαν. Παράλληλα του παρουσίασε τους Ιουδαίους µε τον Μωϋσή και τους Προφήτες. Αυτούς τους έβλεπε λαµπρούς, µέσα σε έκπαγλον φως, που ζούσαν χαρούµενοι και ευτυχισµένοι .. Του παρουσιάστηκε ο πονηρός ως Χριστός και του είπε, αν θέλει να πετύχει τη χαρά και την ευτυχία των Ιουδαίων και όχι το πένθος των Χριστιανών, πρέπει να περιτµηθεί και να γίνει Εβραίος. Πραγµατικά, ο δυστυχής, περιετµήθει και έγινε Εβραίος!!! Και φυσικά, έχασε την ψυχή του!! ... Ιδού, που οδηγούν τα οράµατα και τα όνειρα» +Χαραλάµπου Βασιλόπουλου «Τα όνειρα»(πως εξηγούνται) Εκδόσεις Ορθοδόξου Τύπου Τα όνειρα τα οποία προέρχονται από τον Θεό είναι απειροελάχιστα και κυρίως σε αγίους. Από τα εκατοµµύρια εκατοµµυρίων των ονείρων που βλέπουν όλοι οι άνθρωποι στο κόσµο στη διάρκεια της ζωής τους, δεν είναι πολύ εγωιστικό να θεωρεί κάποιος ότι τα δικά του όνειρα προέρχονται από τον Θεό και ως εκ τούτου είναι στο πνευµατικό επίπεδο ενός αγίου; 52/151 Χρήση αντικειµένων: χρήση κρυστάλλων- π.χ. χαλαζία- κρυστάλλινες σφαίρες, ενεργοποlητές νερού και τροφίµων Vortex, καθρέφτης ΦεvγK Σούι, κύλινδρος Pharaon, ενεργειακή πυραµίδα Tesla, κολιέ ενεργοποίησης των τσάκρας, Θιβετανικό ηχητικό κυλινδρικό δοχείο, µεvταγιόν επτά αστέρων, ρολόι Teslar Florentine και ορισµένη διάταξη αυτών για έλξη επιθυµητών αποτελεσµάτων ή «αρµονική ροή της ενέργειας»(Φεvγκ Σούι: πχ. Να αποφεύγονται οι οξείες γωνίες στα έπιπλα, να αποφεύγεται να τοποθετείται καθρέφτης στη κρεβατοκάµαρα, στη τραπεζαρία τα αντικείµενα να είναι κατά ζεύγη ώστε να αποµακρύνεται η µοναξιά, να αποφεύγονται τα ψεύτικα λουλούδια, να υπάρχουν δύο κολώνες στο σαλόνι, το άγαλµα του ελέφαντα στο σαλόνι έλκει την ευµάρεια. Να αποφεύγει κανείς να τοποθετεί το γραφείο του σε σηµείο που συγκεντρώνει τα βλέµµατα πολλών ανθρώπων) Λίλιαν Του «ΦέvγK Σούι». Terah Kathryn Collins «Feng Shui: Άλλαξε το περιβάλλον σου, άλλαξε τη ζωή σου». Μυστικιστlκά σύµβολα της αρχαίας Αιγύπτου(Αnkhs), σκαραβαίοι(φιγούρες σκαθαριών-αρχαιοαιγυπτιακό σύµβολο), κρυστάλλινα Kραvία(µινιατoύρες ανθρώπινων κρανίων σκαλισµένων σε· χαλαζία κλπ, κρυστάλλινες µαγικές ράβδοι-για «ενεργειακό εστιασµό και ενίσχυση»-κούκλες Κατσίνα(Αµερικάνlκα ινδιάνικα είδωλα), χαιµαλιά (φτερά, κρύσταλλοι, ειδικά ξεραµένα φυτά), µαγικά σακουλάκια) είναι βασικά εργαλεία της «πνευµατικής εξέλιξης», που όµως δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να καθιστούν τον ανθρώπινο νου ευάλωτο σε δαιµονικά όντα. Τα αντικείµενα αυτά κάθε αυτά είναι ουδέτερα αλλά µεταβάλλονται σε εστίες δαιµονικής ενέργειας µετά από τελετουργίες και επικλήσεις σε αυτά. Ακόµη η Χάρη του Θεού αποµακρύνεται όταν ο άνθρωπος λάβει µια στάση τέτοια ώστε να περιµένει από το αντικείµενο κρύσταλλο ή πολύτιµο ή ηµιπολύτιµο λίθο να του έλξει ότι επιθυµεί. Στη Νέα Εποχή πιστεύουν ότι συγκεντρώνοντας το βλέµµα τους σε ένα αντικείµενο για παρατεταµένα χρονικά διαστήµατα, το εµποτίζουν µε τη «πρόθεσή» τους που θεωρείται πανίσχυρη µυστικιστική δύναµη(σαµανισµός). Οι αποκρυφιστές διδάσκουν τρόπους ενεργόποίησης των κρυστάλλων ή διδάσκουν σχηµατισµούς µε τους οποίους πρέπει να τοποθετηθούν τα αντικείµενα ώστε να εξασφαλίζεται καλή ροή της ενέργειας σαν να πρόκειται για σύστηµα εξαερισµού του χώρου. Συνήθως συνδυάζουν µε τους κρυστάλλους τη χρήση της φαντασίας, όπως οραµατισµό του εσωτερικού του κρυστάλλου, µε ονείρεµα και τα λοιπά. ∆αιµονικά όντα λαµβάνουν δράση µένοντας αθέατα, δίνοντας έτσι την εντύπωση ότι η αιτία του 53/151 υπερφυσικού είναι ο κρύσταλλος είτε το αντικείµενο. Ο 36ος Κανόνας της εν Λαοδικεία Συνόδου καταδικάζει µε καθαίρεση ή αφορισµό όσους σκευάζουν «µαγικά φυλακτά»(τα λεγόµενα «φυλακτήρια» )άτινα έση δεσµωτήρια των ψυχων αυτών, όσους ∆ε τα φορούν ορίζει να εκβάλλονται της Εκκλησίας. Μυήσεις: Συνεπάγονται τελετουργική χορήγηση απόκρυφης, µυστικής ισχύος στον δέκτη, που λαµβάνει διάφσρα χαρίσµατα, δυνάµεις, αφυπνίσεις. Όλες περιλαµβάνουν την άµεση σύνδεση του ατόµου µε δαιµονικές δυνάµεις και εξουσίες, µε την µεσολάβηση ενός ανθρώπου-µύστη. Συχνά έντονα αισθήµατα αναδυόµενης µακαριότητας, χαράς και αγάπης συνοδεύουν τις µυήσεις. Βαθιές καταστάσεις διαφοροποιηµένης συνείδησης και εξωσωµατικές εµπειρίες είναι επίσης συχνές. Ο 30ος βαθµός (της µασονίας) φέρει και αυτός τον Άγγελόν του, µε τον ιδιαίτερο του χαρακτήρα- µέγα Kυανόxρoυν Ντέβα της Πρώτης Ακτίνας, ο οποίος δανείζει την δύναµή του στον Ιππότη Καδώς, περίπου όπως ο βυσσινόχρους Άγγελος βοηθάει τον Έξοχο και Τέλειο αδελφό Ροδόσταυρον. Ο 33ος δίδει δύο τέτοιους λαµπρούς συνεργάτες- πνεύµατα γιγαντιαίων διαστάσεων σε σύγκριση µε την ανθρωπότητα αστραπηβόλως λευκού χρώµατος. Εκείνος που συνήθως βρίσκεται δεξιά του Υπάτου Μεγάλου Γενικού Επιθεωρητού, έχει µια άλω λαµπρού φωτός µε χρυσές ανταύγιες και παριστά τον Όσιρι, τον ήλιο και τη ζωή, τη θετική άποψη της Θεότητας προς τα αριστερά του έχει άλω όµοιου χρώµατος, ανταύγιες αργυρές και παριστά την Ίσιδα, τη σελήνη και την αλήθεια, την αρνητική ή θήλεια άποψη της Θείας ∆6ξης.»!! ! C.W. Leadbeater 33ου βαθµού µασόνος, Οι διδάσκαλοι και η ατραπός, Η κεκρυµένη ζωή εν τω τεκτονισµό. ∆ηµοφιλείς στην κίνηση της Νέας Εποχής που σχετίζεται µε την προστασία του περιβάλλοντος είναι οι επονοµαζόµενοι Nτέβας των φυτών τroυ υποτίθεται ότι είναι τα πνεύµατα των φυτών πού είναι κάτοχοι σπάνιας σοφίας. Η Dorothy McLean ισχυρίζεται ότι λαµβάνει εµπνεύσεις από τα πνεύµατα της φύσης, τα οποία δίνουν οδηγίες για τη καλλιέργεια των λαχανικών στην κοινότητα της «Νέας Εποχής» στο Findhorn. Αποτελούν σύνοψη των απόψεων του R. Steίner(ανθρωποσοφία) για τη βιολογικήδυναµική µέθοδο καλλιέργειας. ∆αίµονες µεταµφιέζονται σε αγγέλους όπως µας προειδοποιεί ο Απόστολος Παύλος και πλανούν τους ανθρώπους, βοηθώντας τους να επιτελούν υπερφυσικά έργα τους αιχµαλωτίζουν στη σατανική παγίδα! Οι σαµάνοι της Αµερικής αποκαλούσαν τα όντα αυτά συµµάχους των ανθρώπων της 54/151 Γνώσης και µόνο για συµµάχους δεν πρόκειται ... Η Μύηση(Ντίκσα) είναι η αποστολή δαιµονικού όντος από τον Γκουρού στον µαθητή. Κατά τη διάρκεια της µύησης, ο Γκουρού µεταφέρει την πνευµατική του ενέργεια στον µαθητή ... Η Ντίκσα είναι πνευµατική επικοινωνία, φορτισµένη µε ενέργεια, ανάµεσα στον Γκουρού και τον µαθητή. (Παραµαχάνσα Σατυανάντα, Φως στη σχέση γκουρού και µαθητή, σ.112113) Η µύηση είναι κάτι σαν ηλεκτρικό σοκ µέσα στην νοητική ατµόσφαιρα του ατόµου. Σε µερικές περιπτώσεις συναισθηµατικών ατόµων µπορεί να οδηγήσει και σε παραφροσύνη. (Γιόγκα 4/1980, σ.30.) Ο µαθητής µέχρι να µυηθεί από τον Γκουρού, δεν µπορεί να προσωρήσει στις πνευµατικές ασκήσεις(Σσντάνα). Χωρίς τη µύηση, η Σσντάνα του δεν θα φέρει τα επιθυµητά αποτελέσµατα. (Παραµαχάνσα Σατυανάντα «Φως στη σχέση γκουρού και µαθητή», σ.111112). Με τη µύηση ο Γκουρού δίνει στο µαθητή το προσωπικό του µάντρα(διαλογιστική συλλαβή), το µόλα(κοµπολόι για το διαλογισµό µε µάντρα) και άλλα εργαλεία διαλογισµού καθώς και ένα νέο όνοµα. Οι 108 χάντρες του µόλα ερµηνεύονται ως εξής: Το Ο είναι ο Σίβα, το 8 η Σάκτι(=θηλυκή πλευρά του Σίβα. ∆ηλαδή η Κάλι)και το 1 η ένωσή τους ή η Γιόγκα. (Γιόγκα 5/1981, σ.29.) Ο χριστιανός δηλαδή που γίνεται µαθητής του Γκουρού(είτε µυείται στην ατραπό µιας οµάδας ή λαµβάνει -µυείται- κάποιον βαθµό όπως Ρέικl), απαρνlέται το άγιο Βάπτισµα, το χριστιανικό όνοµα και την αφοσίωση στον Χριστό!! Απαγορευµένες πρακτικές από την Αγία Γραφή: ∆εν θέλει να βρεθεί σε κανένα να διαπερνά τον υιό ή τη κόρη του µέσω της φωτιάς, ή µαντευόµενος µαντεία ή Προγνώστης των καιρών ή οιωνοσκόπος ή µάγος ή γητευτής ή ανταποκριτής δαιµονίων ή τερατοσκόπος ή νεκροµάντης. ∆ιότι ο καθένας που πράτει αυτά είναι βδέλυγµα για τον Κύριο τον θεό σου. ∆ευτερονόµιο ΙΗ' 9-12. Στη παραβολή του πλούσιου και του φτωχού Λαζάρου γίνεται φανερό ότι δεν µπορεί να υπάρξει επικοινωνία ανάµεσα στους νεκρούς που βρίσκονται στον παράδεισο µε εκείνους που βρίσκονται στη κόλαση, ούτε µπορεί κάποιος νεκρός να επιστρέψει στο κόσµο των ζωντανών για να τους δώσει πληροφορίες. Εκείνο που είναι εφικτό είναι οι ζωντανοί να βοηθούν(παρακαλώντας τον Θεό) τους κεκοιµηµένους µε το να προσεύχονται γι' αυτούς καθώς και µε τα µνηµόσυνα που κάνουν για αυτούς. Κατά Λουκά Λουκά ΙΠ' 19-31 55/151 ∆εν ισχύει για τους απoyόνoιiς του Ιακώβ κανένας ειδωλολατρικός οιωνός, ούτε µαγεία και µαντεία, διότι ο θεός κατά τον κατάλληλο καιρό αποκαλύπτει στους Ισραηλίτες τι θα κάνει. Αριθµοί ΚΓ'23 Τι ζητούν να µάθουν και τι θα βρουν οι ζωντανοί που καταφεύγουν στους νεκροµάντεις; Στο θεό πρέπει να καταφεύγουν, διότι ο Κύριος έδωσε τον Νόµο του προς βοήθειά µας ... Ησαίας Η'19 Μη δίνετε πίστη στη µαντεία και µην προσπαθείτε να γνωρίσετε το µέλλον από το πέταγµα των πτηνών. Λευίτικο IΘ'26. Ο Κύριος µίλησε προς εµέ και είπε ... θα απλώσω το τιµωρό χέρι µου εναντίον των ψευδοπροφητών, που βλέπουν ψευδή οράµατα και αναγγέλουν κενές και απραγµατοποίητες προφητείες ... lεζεκιήλ Ir'9 Η πυροβασία(πχ. Σεµινάρια ∆υναµική της επιτυχίας Αντώνης Καλογήρου), η νεκροµαντεία, η µαντεία(µαντεία διαµέσου της παλάµης, της λεκάνης, των θυσιών και άλλων σηµείων), ο πνευµατισµός (επικοινωνία µε πνεύµατα), η γητεία(επικλήσεις δαιµόνων-γοητεία=θρήνος στα µνήµατα ανάµιξη µε ψαλµούς και ύµνους), η οιωνοσκοπία(µέθοδος µαντείας που στηρίζεται στην ερµηνεία «οlωνών» όπως το πέταγµα των πτηνών και οι φωνές κοράκων) και οι µαντικές µέθοδοι (π.χ. Αστρολογία, κάρτες Ταρώ, Ι Τζίνγ, Ρουνικές πέτρες Χειροµαντεία, Ραβδοσκοπία, «Αστέρl+ Πύλη», Το µονοπάτι του Καρτούχ, Το διάβασµα του καφέ ή του τσαγιού, Πίνακες Quija και τα λοιπά). Ειδικότερα για τη µαντεία µέσω αυτόµατης γραφής, µπορεί να προέρχεται από το υποσυνείδητο ή να αποτελεί µορφή channeling. Στη δεύτερη περίπτωση, το µέντιουµ πέφτει σε ηµιέκσταση και επιτρέπει στο πνεύµα να χρησιµοποιήσει τα χέρια του προκειµένου να γράψει ένα µήνυµα. Παράδειγµα µέντιουµ µε αυτόµατα γραφή αποτελεί η Ρουθ Μοντγκόµερυ. Η αναζήτηση «οιωνών του Πνεύµατος» είναι δηµοφιλής τάση στη Νέα Εποχή. Εκπορεύεται κυρίως από τον Ισλαµικό αποκρυφισµό και το σαµανισµό των Τολτέκων. ∆ιδαχές τύπου «Το πνεύµα µιλάει απρόσωπα αλλά συνάµα πολύ προσωπικά» είναι ελκυστικές αλλά εγκυµονούν πλάνη για εκείνον που θα τις υιοθετήσει επειδή ο Σατανάς προσφέρει διάφορα σηµάδια και καταπληκτικές συµmώσεις που επαληθεύονται ώστε να οδηγήσει στο ψέµα εκείνον που τους δίνει σηµασία. Paullo Coehlo «ο αλχηµιστής», Carlos Castaneda Ph.D. «Η δύναµη της σιωπής» «ο τροχός του χρόνου», «Η ενεργός πλευρά του απείρου». Χρήση παραισθησιογόνων ουσιών: Με πρωτοπόρους τους καθηγητές του Χάρβαρντ Richard Alpert, Timothy Leary, Aldous Huxley, Dr. John lilly αλλά και τους Carlos Castaneda, Tai Chuan ΑΙ Huanc, Rolίg Thumber τα ψυχεδελικά και παραισθησιογόνα όπως το πεγιότ, χασίς, µεσκαλίνη, LSD, 56/151 Μαριχουάνα, στραµόνιο, µανιτάρια ψιλοσιµπίν µεξικάνα, αλλοιώνουν τις αισθητικές υποδοχές παρεµβαίνοντας στη δράση της ακετυλοχολίνης, της νoιr επινεφρίνης και της σεροτίνης. Το LSD αυξάνει το ρόλο της σεροτίνης σε διά~ρες συναισθηµατικές καταστάσεις και το άτοµο έχει παραισθήσεις. Σε χρήση πάνω από τριάντα ~ρές, προκαλεί σχιζοφρένεια. Οι παραισθησιογόνες ουσίες χρησιµοποιούνται συχνά γιατί συντοµεύουν κατά πολύ και επισπεύδουν τη σύνδεση πνεύµατος- µέντιουµ στο 1/10 περίπου από ότι θα γινόταν χωρίς αυτές! Kurt Ε. Koch Το Αλψάβητο του Αποκρυφισµού Η χρήση παραισθησιογόνων ουσιών(που οξύνουν την ψαντασία), το ατένισµα αντικειµένων και το ονείρεµα δηµιουργούν τις λεγόµενες «ψυχικές» δυνάµεις όπως φαινόµενα τηλεκίνησης, µετάθεσης ή εξαύλωσης,· και πραγµατοποιούνται όταν ο άνθρωπος βρίσκεται σε συνεργασία ή υπό τη κατοχή δαιµονικού όντος. Με τη συνδροµή των παραισθησιογόνων αλλά και της επίτευξης της εσωτερικής σιωπής είναι δηµοφιλείς και οι «µεταµορφώσεις» των σαµάνων της Αµερικής. Υποτίθεται ότι ακινητοποιούν το σηµείο που συναρµόζεται η αντίληψη σε θέσεις αντίληψης που αντιστοιχούν στα ζώα( «µετακινήσεις προς τα κάτω»). Οι µεταµορφώσεις φυσικά ανήκουν κυρίως στο χώρο της ψευδαίσθησης αν και µε την επενέργεια του διαβόλου ενδέχεται να πραγµατοποιηθεί µεταµόρφωση κατά το εξωτερικό σχήµα. Οι µεταµορφώσεις πάντως των ανθρώπων είναι σε ζώα, δηλαδή όντα κατώτερα του ανθρώπου. Carlos Castaneda Ph.D. Η διδασκαλία του ∆ον Χουάν, Μια ξεχωριστή πραγµατικότητα, Εσωτερική φλόγα ∆ες Μεγάλου Μακαρίου του Αιγυπτίου για τη µεταµόρφωση γυναίκας σε φοράδα µε την επενέργεια µαγείας φθονερού µάγου, η οποία υπήρξε αποτελεσµατική εξαιτίας του ότι η γυναίκα αυτή αν και υπόδειγµα αρετής δεν µετείχε σε συνεχή µετάληψη(αποχή πέντε εβδοµάδων) του Τιµίου Σώµατος & Αίµατος του Κυρίου ηµών Ιησού Χριστού. Η τακτική θεία Μετάλειψη είναι πάρα πολύ ωφέλιµος' εξ αντιθέτου ∆ε, η µη συχνή Μετάλειψη είναι βλαβερή και επικίνδυνη Ορθόδοξη Ασκητική Φιλολογία Ευεργετινός τόµος ∆' Υπόθεση Λ∆' Σελίδα 531 Εγκεφαλικές Καθοδηγητικές Μηχανές όπως MC2, AIpha- Stim, Βίσ-Ρacer, Isis, Somatron και Graham Potentializer είναι ετοιµοπαράδοτες και κυµαίνονται από 300 εώς 6000 δολλάρια. 57/151 Προκαλούν ενεργοποίηση διαψόρων τύπων ψυχεδελικής, χαλαρωτικής και γενικά ευχάριστης ανταπόκρισης από το χρήστη. Αποτελούν το σύγχρονο ισοδύναµο των παραισθησιογόνων ναρκωτικών, λειτουργώντας σαν συγκαλυµµένες µορφές LSD. Είναι πρόδροµοι πιο εξειδικευµένων συσκευών ελέγχου του εγκεαινOµένων και των υποτιθέµενων ψυχικών δυνάµεων ακολούθησε τη θεωρία του Φράνς Αντόν Μεσσµέρ(1734-1815), πατέρα της µαγνητικής θεραπείας µε το «ζωικό µαγνητικό ρευστό» που µε ειδικές κινήσεις κατά τη γνώµη του θα µπορούσε να µεταδωθεί και να θεραπεύσει πολλούς ασθενείς. Παράλληλα η δηµοσίευση του βιβλίου του Κάρολου ∆αρβίνου «Η καταγωγή των ειδώv» το 1858, συνετέλεσε εξαιτίας της υλιστικής ερµηνείας του, στο να αναζωπυρωθεί ο ζήλος για τη θρησκεία και τα παραισθητικά φαινόµενα. Στο υποσυνείδητο του ανθρώπου mστεύεται πως υπάρχουν καταστάσεις, που εκδηλώνονται υπό ορισµένες προϋποθέσεις, µε φανταστικές εµφανίσεις και φανταστικά φαινόµενα. Κατά την έκφραση του 8. Grom πρόκειται για «αυτοµατισµούς» και φαινόµενα που προέρχονται από το υποσυνείδητο και υπερβαίνουν τα συνηθισµένα. (8. Grom, «Spiritismus und Mediumismus» σ.9) Φαινόµενα διόρασης, διακοής, αυτόµατης γραφής µπορεί να ανήκουν σε αυτή τη κατηγορία. Το συναίσθηµα ότι έχουµε ξαναζήσει µια εµπειρία που όµως εκείνη τη στιγµή αρχίζουµε να βιώνουµε. Αυτό το φαινόµενo οφείλεται στην συναισθηµατική ένταση κατά την οποία έχουµε την εντύπωση ότι έχουµε ξαναζήσει µια εµπειρία ενώ στη πραγµατικότητα εκείνη τη στιγµή τη βιώνουµε. Άλλο παράδειγµα είναι µια έντονη επιθυµία στο υποσυνείδητο να εισχωρήσει στο συνειδητό ως πραγµατικό γεγονός. Το επικίνδυνο είναι να θεωρούµε ως πνευµατικά αυτά τα ψυχολογικά φαινόµενα. Υπάρχουν όµως και οι περιπτώσεις υπερφυσικών δυνατοτήτων που καλούνται «ψυχικές δυνάµεις» οι οποίες ~οφείλoνται στον αποκρυφισµό και µάλιστα προβάλλονται ευρέως από τις κινηµατογραφικές ταινίες φαντασίας. Η Τηλεπάθεια ή «διάβασµα της σκέψης των άλλων» λαµβάνει χώρα όταν ο άνθρωπος βρίσκεται σε συνεργασία ή υπό τη κατοχή πονηρού πνεύµατος(και οι άνθρωποι που «διαβάζει» ζούνε µακριά από την Εκκλησία). Τέτοια φαινόµενα όπως και η «ανάδροµη γνώση» εµφανίζονται στους χρήστες παραισθησιογόνων ουσιών και σε όσους επιδίδονται σε αποκρυφιστικές τεχνικές όπως το ατένισµα και το ονείρεµα. Τα µηνύµατα από µια τηλεπαθητική µετάδοση φαίνεται ότι δεν αποκωδικοποιούνται από τους δέκτες τις περισσότερες φορές σε λέξεις αλλά σε εικόνες. Τηλεπάθεια εµφpανίζεται πέρα από τον αποκρυφισµό σε ορισµένα διανοητικώς ανάπηρα παιδιά και σε κωφάλαλους διότι όπως φαίνεται δεν µπορεί να πραγµατοποιηθεί η φυσιολογική επικοινωνία η οποία είναι ανώτερη. Σύµφωνα µε τον ερευνητή Γιάν Έρενβαλντ, στο βιβλίο του, «Τηλεπάθεια και κλινική ψυχολογία» η τηλεπάθεια πρωτoεµcpανίζεται στην προ- λογική επα~ και προ- λειτουργική συµβίωση µητέρας- παιδιού, κατά την εµβρυακή περίοδο. Ύπνωση και τηλεπάθεια αλληλουποστηρίζονται στις 59/151 διάφορες «εναλλακτικές θεραπείας» µε πολύ µικρά αποτελέσµατα αντίθετα µε τη διαφήµιση η οποία γίνεται σύµφωνα µε την οποία θεραπεύουν κάθε νόσηµα. Ο Μεταιωρισµός, δηλαδή η ανύψωση ανθρώπων και αντικειµένων είναι συνηθισµένο φαινόµενο σε πνευµατιστικές συγκεντρώσεις. Η λεγόµενη µετάθεση ή εξαύλωση, δηλαδή η µεταφορά ανθρώπων από τόπο σε τόπο λαµβάνει χώρα µε την επίδραση δαιµονlκών δυνάµεων. Παράδειγµα αιώρησης αποτελεί ο Βούλγαρος Μιχαήλ Ντρογκζένοβιτς που για δέκα λεπτά έµεινε στον αέρα µε κλειστούς οφθαλµούς, σε ύψος 1,20m µπροστά σε φυσικούς επιστήµονες χωρίς να χρησιµοποιήσει κανένα υποβοήθηµα στην ανύψωσή του. Στο τέλος κατέβηκε απαλά και ήρεµα στη γη. Σρόντερ και Οστράντερ Ψυχικές ανακαλύψεις στην ΕΣΣ∆ Η Ψυχοκίνηση ή Τηλεκίνηση, δηλαδή κίνηση από απόσταση πλασάρεται και ως θετική σκέψη. Ο lσραηλινός Γιούρι Γκέλερ είναι ο διασηµότερος ως τηλεκινητικό διάµεσο µε «ικανότητες» να λυγίζεl µέταλλα, πηρούνια, κλειδιά, δείκτες ρολογιών, χαρτοκόπτες κλπ. Με µόνη τη δύναµη της θέλησής του και σε απόσταση δεκάδων χιλιοµέτρων. Επιπλέον µεταφέρει διανοητικά διάφορα αντικείµενα σε µεγάλες αποστάσεις και µπορεί να ταξιδεύει «ψυχικά» σε άλλες περιοχές. Μετά την ανάπτυξη της ικανότητας να λυγίζουν µέταλλα, πέφτουν συχνά σε κατάσταση ύπνωσης. Στην κατάσταση αυτή ενεργούν σαν αυτόµατα και µε τον τρόπο αυτό πολλαπλασιάζονται οι κίνδυνοι για τη ζωή τους. (Jοhn Taylor «Καταπληκτικά επιστηµονικά πειράµατα για την Παραψυχολογία» Εκδ. ρόρα) Στη κατηγορία της τηλεκίνησης ανήκει η Ραβδοσκοπία κατά την οποία επιδιώκεται η µαντεία ή η ανακάλυψη µετάλλων ή υγρών από τους ραβδοσκόπους, χωρίς τη συνδροµή των αισθήσεών τους. Για τους σαµάνους της Χαβάης είναι µέθοδος επικοινωνίας µε άλλες πλευρές του εαυτού τoυς(Kαταφατικές ή αποφατικές απαντήσεις ανάλογα µε τη κίνηση του εκκρεµούς), όπως τον εαυτό του σώµατος ενώ θεωρούν ότι αποτελούνται ακόµη από τον εγώ- εαυτό, το παιδί- εαυτό και τον Γονεικό εαυτό που υποτίθεται ότι είναι αθάνατος, πάνσοφος και µετενσαρκώνεται διαρκώς. Οι αποκρυφιστές ερµηνεύουν τα φαινόµενα αιώρησης και τηλεκινησίας µε τα θορυβοποιά πνεύµατα(Ροltergeίst), ορισµένοι ψυχολόγοι τα αποδίδουν σε εκτόνωση ασυνείδητων καταπιεσµένων αισθηµάτων(Φρόυντ, Μπλόιερ). Τροµερά τηλεκινητικά γεγονότα επιτελούν οι Θιβετιανοί βουδδιστές. Οι βουδιστής κλείνεται σε ένα δωµάτιο µε ένα πτώµα, το φιλάει στο στόµα και το πτώµα σηκώνεται και προσπαθεί να φύγει ενώ ο βουδιστής προσπαθεί να το συγκρατήσει κόβοντάς του τη γλώσσα του φαινοµενικά αναστηµένου, από ενέργεια 60/151 δαιµόνων, όποτε ξαναγυρίζει στην προτέρα του κατάσταση. Οι εµπειρίες αυτές συχνά οδηγούν στη τρέλλα αυτούς που τις έχουν δοκιµάσει. Ιστορία εικονογραφηµένη» Πάπυρος Πρεσς τ.129, Μάρτιος 1979, σελ.43. Ψυχοκινητικά φαινόµενα συµβαίνουν και κατά τη διάρκεια πνευµατιστικών συνεδριάσεων. Το φαινόµενο της Ακαίας ή Πυροβασίας, αποτελεί σuνoθύλευµα αρχαιοελληνικών, διονυσιακών, αιρετικών και χριστιανικών στοιχείων. Αποδίδεται στην έντονη ηλεκτροµαγνητική ακτινοβολία ή αύρα του πυροβάτη που τον περιβάλλει σαν µονωτική ασπίδα. Πρόκειται σαφώς για τελετές δαιµονοπληξίας εκτός από τα φυσικά φαινόµενα που καθιστούν εφικτό αυτό το εγχείρηµα. Με τα πηδήµατα στη πυρά εκφράζουν την προσπάθειά τους για την επαναβίωση των θρησκειών της γονιµότητας και των µυστηριακών ανατολικών θρησκειών. Με αυτό τον τρόπο οι ειδωλολάτρες λάτρευαν την «θεά» Γαία και οι Ερυθρόδερµοι πραγµατοποιούσαν το χορό της βροχής που αποτελεί επιδίωξη εξανάγκασης του Θεού. Κατά τον Μ. Arnaudoff τα Αναστενάρια είναι κατάλοιπο οργιαστικής λατρείας που συνδέθηκε µε ειδωλολάτρες, λάτρεις του Μ. Κωνσταντίνου, σε συνδυασµό µε µαντικές και εκστατικές ιδιότητες. Συγκρίνονται µε τους Σαµάνους µάγους, τους Στροβιλιζόµενους ∆ερβίσιδες και τους µάγους- θεραπευτές των πρωτόγονων φυλών. Πυροβασία επιχειρείται σε µία κατάσταση µαζικής ύπνωσης και έντονης δαιµονlκής ενέργειας στα πλαίσια του σεµιναρίου Ναι, µπορώ! του υπερσεµιναρίου ∆υναµική της επιτυχίας. Το φαινόµενο ενδογενούς θερµότητας είναι ένα άλλο παράδειγµα δαιµονοπληξίας µε διασηµότερο µάγο του είδους, τον Μαουρίτσιο Πανισέτ(Dr. Wayne W. Dyer «Πραγµατική Μαγεία», David Caradain «Kung Fu»: Φοίνιξ: ο µύθος του αδελφού Φέγκ). Ψυχοκινnτικά και παραψυχολογικά φαινόµενα συµβαίνουν σε υστερικά νευρωτικά και επιληπτικά άτοµα- γεγονός που αποσιωπούν οι παραψυχολόγοι. Ο Άγιος Κάλλιστος ο Ξανθόπουλος παρατηρεί ότι η Χάρη του Παναγίου Πνεύµατος όταν επισκεφθεί τον αξίως προσευχόµενο άνθρωπο τον κάνει νηφάλιο, γαλήνιο, ατάραχον ψυχή Τε και σώµατι και σεβάσµιον καθ' όλα, αλλά παύει κάθε κίνηση και αυτών των σωµάτων και των αισθήσεών τους. Τέλος όταν η θεία Χάρη ενοικήσει στις αyιασµένες καρδιές θεοφόρων ανθρώπων δεν εµφανίζει τις θεοφάνειες και ενέργειές της(θέα ακτίστων θείων ενεργειών και 10 ουράνιο φως που πληµµυρίζει τους αγίους) µπροστά σε όλους, αλλά αυτές εκδηλώνονται κατά µόνας. Είναι ψανερό λοιπόν ότι οι πνευµατιστικές ενέργειες δεν είναι από τον Θεό. ∆εν γνωρίζεται ποιου πνεύµατος είστε; Ο Υιός του ανθρώπου δεν ήλθε να 61/151 καταστρέψει τη ζωή των ανθρώπων, αλλά να τους σώσει. Λουκάς, 9.55. Ουδέτερες δυνάµεις, της φύσεως δηλαδή του ανθρώπου, δεν υπάρχουν. Ή θα είναι εκ θεού ή εκ του διαβόλου. Πουθενά στο Ευαγγέλιο ο Χριστός δεν δίνει οδηγίες για την ανάπτυξη ψυχικών δυνάµεων. Η τήρηση των εντολών του Ευαγγελίου οδηγεί τον άνθρωπο στο να γίνει ικανός να µεταβληθεί σε σκεύος του Θεού, να γίνει Θεοφόρος. Οι δαιµονικές διδασκαλίες υποστηρίζουν ποικίλες «ανθρώπινες δυνάµεις σε λανθάνουσα κατάσταση» δίνοντας οδηγίες για την ενεργοποίησή τους, οι οποίες οδηγούν µακριά από τη Χάρη του Θεού, και καθιστούν ευάλωτο το νου σε δαιµονικά όντα, τα οποία αναλαµβάνοντας δράση, πετυχαίνουν να πλανηθεί ο άνθρωπος. Μην έχετε σχέση µε τα άκαρπα έργα του σκότους, αλλά µάλλον και να τα ελέΥχετε. Μην δίνετε τόπο στο ∆ιάβολο (για να εισχωρεί και να δρα) Προς Εφεσίους ΕΙ 11, ∆' 27 Επιστολή Αποστόλου Παύλου Γιόγκα: θρησκεία ή Επιστήµη; Η Γιόγκα, µε δώδεκα παραθρησκευτικές οµάδες, είναι θρησκεία και όχι επιστήµη όπως µας παρουσιάζουν, µια που ο Κρίσνα, ο ιδρυτής και δάσκαλός της, ορίζει στην Μπαγκαβάτ Γκίτα(=Το Άσµα του Κυρίου)που είναι µέρος της Μαχαµπαράτα(= Η Μάχη των Αδελφών) ότι όχι µόνο η πρακτική εξάσκηση της Γιόγκα αλλά ακόµη και η απλή µελέτη της θεωρίας της, είναι λατρεία προς αυτόν! «Αυτός ο ίδιος ο αρχαίος Γιόγκα σου φανερώθηκε σήµερα από Εµένα. Λάτρης µου είσαι και φίλος κι αυτό το µυστικό είναι πραγµατικά υπέρτατο»(Κεφ 40 στίχος 3) «Άλλοι προσφέρουν θυσία υλικά αγαθά, άλλοι τον ασκητισµό, άλλοι το ΓιόΥκα και ... (Κεφ 40 στ.28) «Άλλοι προσφέρουν όλες τις λειτουργίες των αισθήσεων και του Πράνα τις λειτουργίες, θυσία στη ψωτιά του Γιόγκα της αυτοσυγκέντρωσης»(Κεφ 40, στ.27) «Πάντα δοξάζοντάς µε και αγωνιζόµενοι µε αποφασιστικότητα, ποοσκυνώντα, ~, µε λατρεύουν µε αφοσίωση πάντα σε Γιόγκα» (Κεφ.90 στιχ.13-14) «Κι αυτός που θα µελετήσει τον ιερό τούτο διάλογό µας, απ' αυτόν Εγώ θα έχω λατρευθεί µε τη Γνώση θυσία. Έτσι εγώ ορίζω.» (Κεφ.18, σΤ.70) Εποµένως η Γιόγκα είναι θρησκεία και όχι επιστήµη όπως διαφηµίζουν! ... Τέλος πάντων γιατί κάποιος να αρχίσει να εξασκείται στη γιόγκα; Ποιο είναι το ζητούµενο; Ποιο το ποθητό τέλος; «Τη σκέψη έχε σ' Εµένα, Εµένα λάτρευε, σ' Εµένα θυσίαζε, Εµένα 62/151 ΠΡOσKΎVα, έτσι σ' Εµένα θα' oθειc» (Κεφ 18 στ.65) Γιόγκα αυτό σηµαίνει άλλωστε, «ένωση µε τον Θεό» ... δηλαδή µε τον «θεό» Κρίσνα, τον ιδρυτή και δάσκαλο της ή όποιον κρύβεται πίσω του! ... Με τη Χάθα Γιόγκα, ο γιόγκι πιέζει τα εσωτερικά όργανα του σώµατος και κυρίως τους ενδοκρινείς αδένες, επιφέροντας διαταραχή της ορµονικής και βιοχηµικής ισορροπίας του οργανισµού. Τις περισσότερες φορές προκαλείται υπερέκκριση ορµόνης αλλά υπάρχουν ασκήσεις που καθιστούν τους αδένες να εκκρίνουν λιγότερη ποσότητα ορµόνης ή και καθόλου. Στην ορµονική υπερέκκριση οφείλεται το αίσθηµα ευεξίας που παρατηρείται στους αρχάριους. Το άτοµο γίνεται υπερκινητικό και ερµηνεύει το φαινόµενο µε βάση τη κατήχηση που έχει δεκτεί, ότι δηλαδή «ενεργοποιήθηκαν ΟΙ πνευµατικές φωτιές». Φυσικό επακόλουθο της ορµονικής διαταραχής είναι η αλλοιωµένη αισθητηριακή αντίληψη(τέτοια λοιπόν άτοµα είναι ευκολότερα ετεροκατευθυνόµενα, εγκλωβισµένα σε·· ένα λαβύρινθο πλάνης ο ... οποίος περιέχει ποικίλες φιλοσοψίες στις οποίες µπορούν να σπαταλήσουν τη ζωή τους). Οι «ιερές» Ουπανισάντ λένε «όποιος παραπονεθεί ή βαρυγκοµήσει για αυτά τα προβλήµατα που προκαλεί η γιόγκα, αυτός είναι ανάξιος για τη γιόγκα»!! Η παραµικρή ορµονική διαταραχή προξενεί σοβαρές ασθένειες, όπως στείρωση, υψηλή αρτηριακή πίεση, βρογχοκήλη, σάκχαρο, διαβήτη, καρκίνο ... Η πρavαγιάµα είναι βασικό στοιχείο της Ράτζα και της Χάθα Γιόγκα Επίσης είναι θεµέλιο και στην asthanga Υoga που είναι περισσότερο γνωστή ως power Γιόγκα. Η Goraksa Shataka- βασικό κείµενο στη βιβλιογραφία της Χάθα Γιόγκα- υποστηρίζει ότι ο πόνος µπορεί να ελαττωθεί και να αναβληθεί ο θάνατος αν περιοριστούν οι διαδικασίες της ζωής και φθάσουν σε ακινησία: «91. Εφ' όσον η δύναµη ζωής (Prana) µένει στο σώµα, δεν δραπετεύει η ζωή (Jiwa). Φεύγει όµως η δύναµη της ζωής, τότε έρχεται ο θάνατος. Γι' αυτό πρέπει κανείς να γίνει δάσκαλος στο να συγκρατεί τη πράνα.» Αυτό που ορίζουν ως «πράνα» δεν υπάρχει αλλά είναι θρησκευτική δοξασία Για τους Ινδουιστές πάντως σχετίζεται µε την αναπνοή, ως το αίτιο της αναπνοής, την οποία επιδιώκουν να ελέγξουν. Πρωτοπόροι της κίνησης Γιόγκα (Σαιβισµός του Κασµίρ όπου ταυτίζεται ο εαυτός µας µε όλα τα κτίσµατα και τον ∆ηµιουργό- καταφατική µέθοδος αντίστροφη της απcφατικής της Γκνιάνα Γιόγκα που θεωρούµε καθετί που µπορούµε να παρατηρήσουµε ως ανεξάρτητο από τον εαυτό µας και τελικά ταυτιζόµαστε µε τον Θεό που δεν µπορεί να περιγραφεί, πρωτοπόροι στις ΗΠΑ είναι η Alice Christensen και ο Deepak Chopra M.D. δάσκαλος της Αγιουβέρδα Γιόγκα. Κατά την Kouνταλίνι* Γιόγκα ο γιόγκι µετά από µακρές και επίµονες ώρες αδειάσµατος του νου ή ατελείωτα επαναλαµβανόµενα µάντρα µε περισυλλογή, επιδιώκει να «ξυπνήσει» την Κουνταλίνι(=φιδίσια δύναµη). 63/151 Εκτεταµένες νηστείες, αυστηρή δίαιτα µε χόρτα, Χάθα Γιόγκα, Ινδουιστικές ψαλµωδίες(Κιρτάν) και διάφορες συνταγές ασκήσεων για τον καθαρµό του σώµατος (Kαταπίνουν ένα µακρύ ύφασµα που κατεβαίνει από το λαιµό κάτω στο στοµάχι και το τραβούν πάλι επάνω) όλα συνδυάζονται σε µία άκρως αυστηρή πειθαρχία Συνέπειες του «ξυπνήµατος» της Κουνταλίνι είναι διανοητική και συναισθηµατική αποδιοργάνωση, ανεξέλεγκτοι σπασµοί µέχρι µόνιµο τρεµούλιασµα, κάψιµο του νευρικού συστήµατος, αποτρόπαιη αύξηση της έπαρσης, σεξουαλική µονοµανία, έντονες απατηλές φαντασιώσεις, παραισθήσεις και πολλά άλλα ανεπιθύµητα αποτελέσµατα Πολλοί µαθητές έρχονται και µου λένε ότι έχουν πάρα πολλά σεξουαλικά προβλήµατα από τότε που κάνουν Κουνταλίνι Γιόγκα. Νιώθουν πολύ ένοχοι γι' αυτό. Αν δεν ήµουν εγώ εκεί, αυτοί θα είχαν τρελλαθεί. Τους λέω: «Κοιτάξτε εδώ, αυτό είναι απλώς φυσιολογικό. Αφήστε το να συµβεί ... Μερικές φορές τα άτοµα που δέχονται αυτά τα κύµατα της Κουνταλίνι θέλουν να τρώνε και να τρώνε σαν επικούριοι. Τους λέω, «Είναι τελείως εντάξει», αλλοιώς έχουν πολλά συµπλέyµατα µε τον εαυτό τους» Παραµαχάνσα Σατυανάντα «∆ιδασκαλίες του Παραµαχάνσα Σατυανάντα», Τόµος 8ος Σελίδα 397, Έκδοση Σεπτέµβριος 1989. «Παρόλα αυτά οι άνθρωποι λένε ότι το ξύπνηµα της Κουνταλίνι είναι επικίνδυνο. Γιατί; Φυσικά µπορεί να συµβεί και ατύχηµα, ίσως καταλήξετε σε ψυχιατρείο για µερικό καιρό. Αλλά τα πάντα είναι ένα ρίσκο. Η ζωή είναι ένα µεγάλο ρίσκο και ο άνθρωπος οψείλει να είναι ένας ριψοκίνδυνος πολεµιστής ... Τι θα συµβεί, αν εξασκηθώ στην Κουνταλίνι Γιόγκα και τρελαθώ; Τότε εσείς θα αρχίσετε να εξασκείσθε, και αν τρελλαθείτε, τότε κάποιος άλλος θα αρχίσει. Τελικά θα εξηµερώσουµε την Κουνταλίνι. Γιόγκα 5/1981, σελίδα 8. Ανεξάρτητα από το ότι πρόκειται για πλόνη, προσέξτε τη στάση του Γκουρού -προς τους ανθρώπους που έγιναν µαθητές του, εµπιστευόµενοι τη ζωή τους!! ... *Κουνταλίνι είναι η κρυµµένη συσπειρωµένη ενέργεια που υπάρχει στη βάση της σπονδυλικής στήλης κάθε ανθρώπου σύµφωνα µε την lνδουιστική αντίληψη. Σκοπός των γιογκικών ασκήσεων, της πραναγιάµα και του διαλογισµού είναι η αφύπνιση αυτής της δύναµης προκειµένου ο άνθρωπος να φθάσει στη φώτιση-θέωση, στο σαµάντχι. Πρόκειται για θρησκευτική πλάνη. Το υπέρτατο ιδανικό της γιόγκα το πραγµατώνει ο Μπραχµανίστα Γκουρού, που είναι εδραιωµένος στην «Υπέρτατη Συνειδητότητα», «απελευθερωµένος» ενώ ζει ακόµη. 64/151 ∆εν έχει επίγνωση για ζητήµατα που αφορούν το σώµα, ζει σε απόλυτη σιωπή, εξωτερική και εσωτερική. Συχνά δεν έχει επίγνωση των µαθητών που τον περιτρυγυρίζουν. Κατά καιρούς προφέρει λέξεις που είναι ασυνάρτητες ... Τελικά αυτοί οι Τζιβαµούκτες µπορεί να χάσουν εντελώς την επίγνωση του σώµατος και να πάψουν να τρώνε, παρόλο που τους προσφέρουν τροφές ... Μετά από αυτό, δεν µπορούν να ζήσουν για περισσότερο από δέκα ή δώδεκα µέρες και σύντοµα εγκαταλείπουν αυτή τη θνητή µορφή ... Ο Μπραχµανίστα Γκουρού είναι το αποκορύφωµα όλων των βαθµών εξέλιξης. Παραµαχάνσα Σατυανάντα, Φως στη σχέση Γκουρού και µαθητή, σελ.45-47 Ο γκουρού Σατυανάντα έχει ιδρύσει τρεις παραθρησκευτικές οµάδες και η εκπρόσωπος της κίνησης στη χώρα µας είναι η Σίβαµούρτι. Ο έσχατος λοιπόν σκοπός της γιόγκα είναι η µεταβολή του ανθρώπου σε µια κατάσταση εγκεφαλικού θανάτου, που οδηγεί στο θάνατο!!! ... Ο Γκουρού των Γκουρού(ο ∆άσκαλος των ∆ασκάλων, αυτός που είναι στο Υψηλότερο Επίπεδο), που τον εκφράζει η συλλαβή του Κρίσνα κατά Παταντζάλι Σούτρα, ο Μπαγκαβάν(= «θεία»ενσάρκωση, αυτός που έχει τα έξι Μπάκχτας, ήτοι σοψία, δόξα, δύναµη, πλούτο, µεγαλοπρέπεια και απάρνηση) Σρl(=«άγιος») Σατύα Σάι Μπάµπα, ιδρυτής πέντε και αρχηγός τουλάχιστον οκτώ παραθρησκευτικών οµάδων(µε περισσότερους από δέκα εκατοµµύρια οπαδούς), δηλώνει για τον εαυτό του: "Οι ανόητοι ∆ε µε γνωρίζουν, όταν σε ανθρώπινο σώµα κατοικώ! Αγνοούν την υπέρτατη φύση µου πως όλων των όντων Ύψιστος Κύριος είµαι εγώ". Περιοδικό Κίνησης Σατύα Σάl Μπάµπα, Prashanti Vahini «Υπέρτατη Ειρήνη», Σελίδα 5. Αθήνα 1997. Μετάφραση: ∆. Μπεµπελίδη. Αχαλίνωτη δαιµονική υπερηφάνια! . Ο αρχηγός της κίνησης «Αρµονική Ζωή»( & στα DΝΑ 8euty City Spa) στην Ελλάδα, ο Αµερικανός Ρόµπερτ Νατζέµυ απευθυνόµενος σε «προχωρηµένους» µαθητές είπε για τον Σάι Μπάµπα: «Εκείνος είναι ο Πανταχού Παρών, ο Πσντογνώστης και Παντοδύναµος Θεός, που βρίσκεται πάντα µαζί µας, όλες τις ώρες και σε όλα τα µέρη του κόσµου» !!? .. Κ Nazemy, Παρακαλώ Μπάµπα, δώσε µου ακρόαση, σελ.1, Άρθρα από εφηµερίδες και περιοδικά, Έκδοση Ηλίανθος. Βουδιστική Παρατήρηση ή Γιόγκα σε δράση: Προτείνεται η βουδιστική άσκηση διαχωρισµού του εσωτερικού εαυτού σε 1 )εαυτό που δρα και 2) εαυτό που παρατηρεί τον εαυτό που δρα, η οποία οδηγεί σε ψυχική απάθεια! Ο παρατηρητής εαυτός αποφαίνεται ένα «Α α, είναι ενδιαφέρον» σε οτιδήποτε, ανεξάρτητα αν αυτό είναι έγκαυµα τρίτου 65/151 βαθµού ή το να µυρίζεις το άρωµα ενός λουλουδιού! Η καλλιέργεια αυτού του τύπου παρατήρησης οµοιάζει µε το διαλογισµό µεταφερόµενο στη κατάσταση του ύπνου, που αναφέρεται ως η Τρίτη Πύλη των ονείρων: Καθώς ονειρεύεσαι βλέπεις κάποιον να κοιµάται, και αυτός είναι εσύ ο ίδιος. Στη περίπτωση αυτή ο νους είναι αφύλακτος όπως και κατά τον υπνωτισµό δίνοντας τη δυνατότητα στον δαίµονα να πλανήσει τον άνθρωπο π.χ. Με «εξωσωµατικές εµπειρίες». Ίσως το ίδιο αποτέλεσµα να επιτυγχάνεται και µε τη καλλιέργεια της παρατήρησης του εαυτού στη διάρκεια της εγρήγορσης. Πρόκειται πάντως για έναν διαχωρισµό του εσωτερικού εαυτού που δηµιουργεί χώρο στον νου. Α) Εξοικείωση µε αυτή την άσκηση είναι η παρατήρηση της αναπνοήςσυγκέντρωση του νου στην αναπνοή που δηµιουργεί τις προϋποθέσεις για τον διαλογισµό, καθώς δηµιουργείται χώρος ανάµεσα στο άτοµο και στις σκέψεις του αποτελώντας το πρώτο βήµα της µύησης. Αυτή η διαλογιστική άσκηση καλείται Σάµατα στα Ινδικά και Σίνε στα Θιβετιανικά. Β) Ακολουθεί η άσκηση που ο Βούδας αποκαλούσε «συνειδητή προσοχή». ∆εν είναι απλώς συγκέντρωση του νου αλλά πρόκειται για άσκηση διαλογισµού κατά την οποία ο διαλογιζόµενος επιδιώκει να αναγνωρίζει ότι συνειδητοποιεί καθετί που κάνει στη διάρκεια της ηµέρας(π.χ. αναπνέω, βάφω, κάνω µπάνιο). Με άλλα λόγια πρόκειται για συγκέντρωση του νου στα αισθητά προξενώντας ευθεία κίνηση της ψυχής. Η προσπάθεια συνειδητής προσοχής εκπαιδεύει τον νου να αποκτά επίγνωση ότι ονειρεύεται κατά τη διάρκεια του ύπνου, οδηγώντας τον διαλογιζόµενο στη λεγόµενη Πρώτη Πύλη των ονείρων: Φθάνεις στη πρώτη πύλη των ονείρων όταν συνειδητοποιείς ότι ονειρεύεσαι. Η Πρώτη Πύλη των ονείρων αποτελεί τη βάση του ονειρέµατος. Η επιµονή επίτευξης του ονειρέµατος επιφέρει το ποθητό αποτέλεσµα. Όµως δεν εναποτίθεται εξ ολοκλήρου στο συνειδητό έλεγχο εκείνου που ονειρεύεται! Με άλλα λόγια, εκείνος που έχει εξασκηθεί σε νοητικά «παιχνίδια» παρατήρησης και ονειρέµατος, µπορεί να αντιλαµβάνεται τον εαυτό του να περνάει τις πύλες των ονείρων ακόµη και όταν δεν το έχει επιδιώξει αυτό από τη προηγούµενη νύχτα, ακόµη και εάν έχει διακόψει για χρόνια τη πρακτική του ονειρέµατος! ∆ιακρίνουµε δηλαδή ότι οι πρακτικές παρατήρησης και ονειρέµατος καθιστούν αφύλακτο το νου. Με τη συνειδητή προσοχή λοιπόν πετυχαίνει ο διαλογιζόµενος να διαχωρίζει τον εσωτερικό του εαυτό µε τη διαδικασία της παρατήρησης και στη συνέχεια εξοικειώνεται στο να παρατηρεί όχι πλέον το παρατηρούµενο αλλά τον παρατηρητή. Η εστίαση της προσοχής στη συνειδητή παρατήρηση δηµιουργεί το παρατηρούµενο, τον παρατηρητή και τη διαδικασία της παρατήρησης. Ο 66/151 παρατηρητής δεν υφίσταται αλλά αρχίζει να υπάρχει από τη στιγµή που λάβει χώρα η παρατήρηση. Όταν πάψει η παρατήρηση, παύει να υπάρχει και ο παρατηρητής. Έπεται η παρατήρηση του παρατηρητή, δηλαδή η µεταβολή του παρατηρητή σε παρατηρούµενο. Με την άσκηση αυτή ο άνθρωπος σχηµατίζει την εντύπωση απουσίας διαχωρισµού µε τον κόσµο, την οποία συναντούµε στα βρέφη. Στη Νέα Εποχή θεωρείται αληθινό ότι αντιλαµβανόµαστε που στη προκειµένη περίπτωση σηµαίνει ότι αν δεν αντιλαµβανόµαστε διαχωρισµό µε το περιβάλλον σηµαίνει ότι δεν υπάρχεΙ. ∆ιακρίνουµε ότι η Νέα Εποχή επιδιώκει να οδηγήσει τον άνθρωπο σε αντιληmική κατάσταση νηπιακής ή και βρεφικής ηλικίας καθιστώντας τον πειθήνιο όργανο. Συγκεκριµένα, η εξιστόρηση των γεγονότων της ζωής ή ανακεφαλαίωση των Τολτέκων είναι είδος παρατήρησης το οποίο συνοδεύεται από ειδικό τύπο αναττνοής και κίνησης αποτελώντας έντονη χρήση της φαντασίας επιστρατεύοντας τη µνήµη παράλληλα µε τη συγκέντρωση. Η παρατήρηση οδηγεί σε ακινησία του νου που οδεύει στο σταµάτηµα του εσωτερικού διαλόγου όπως και το παρατεταµένο ατένισµα αντικειµένων- πρακτικές που καθιστούν ευκολότερο το ονείρεµα. Η παρατήρηση δίνει τη ψευδαίσθηση «διαβάσµατος της σκέψης του άλλου» µε τη µορφή της εµπειρίας «πίσω από τα µάτια του». Μπορεί να πρόκειται για υποσυνείδητο βίωµα που προβάλλεται στο συνειδητό-ίσως λόγου του χώρου που δηµιουργείται στο νου από την εστίαση στις οργανικές λειτουργίες- ως εµπειρία και αισθήµατα κάποιου άλλου. Εκτός από τη ψυχολογική όµως ερµηνεία µπορεί να πρόκειται για το πνευµατιστικό φαινόµενο της τηλεπάθειες, κυρίως όταν εφαρµόζεται συστηµατικά η τεχνική της ανακεφαλαίωσης. Τα είδη της τηλεπάθειας είναι α) στο να βλέπει κανείς στον ύπνο του ή σε έκσταση τι γίνεται γύρω του ή µακριά του και β) στο να συλλαµβάνει τις σκέψεις των άλλων. Κατά τον πρώην µέντιουµ VΊctor Η. Ernest αυτό γίνεται όταν ο άνθρωπος βρίσκεται σε συνεργασία ή υπό τη κατοχή πονηρού πνεύµατος. Η παρατήρηση δίνει τη ψευδαίσθηση στο νου ότι µπορεί να ταυτιστεί µε ότι µπορεί να παρατηρήσει καθώς και ότι ο παρατηρητής που υποτίθεται είναι ο πραγµατικός εαυτός δεν είναι τίποτα από όσα µπορεί να παρατηρήσει, ταυτιζόµενος µε τον Θεό. Πρωτοπόρος διδάσκαλος στη ∆ύση αυτού του τύπου «παρατήρησης» είναι ο Γκουρού Νιζαργκαντάτα Μαχαράζ (Sri Maharaz Ι am that) Kαι ο µαθητής του, Dr. Steven Volinsky(∆ες το συναίσθηµα σαν αντικείµενο και ύστερα το αντικείµενο σαν «ενέργεια»? δηλ. χρήση φαντασίας). Αυτός ο διαχωρισµός του εσωτερικού εαυτού εµφανίζεται ως «επίτευξη ροής» από τον ψυχολόγο του Πανεπιστηµίου του Σικάγο Μιχάλl Τζικτζεντµιχάλι, και «διαλογισµός σε 67/151 δράση» στον αθλητισµό από τον Timothy Gallwey(Gallwey To Εσωτερικό Παιχνίδι του Tennis & Dr. Wayne W. Dyer «Πραγµατική Μαγεία»). Εµπειρίες σαν τις ακόλουθες πετυχαίνονται µε τη καλλιέργεια της παρατήρησης, το παρατεταµένο ατένισµα αντικειµένων, το σταµάτηµα του εσωτερικού διαλόγου, το ονείρεµα µετά τη Τρίτη πύλη των ονείρων και κυρίως τις παραισθησιογόνες ουσίες. Η Σίρλευ Μακλέιν πρωτοπόρος του New Age, στην δραµατοποιηµένη τηλεοmική µεταφορά της µυστικιστικής εµπειρίας που είχε την ώρα που βρισκόταν µέσα σε θερµό λουτρό, αφηγείται: Όλο µου το σώµα έµοιαζε να επιπλέει. Σιγά- σιγά έγινα το νερό ... Ένιωσα τον εσωτερικό δεσµό της αναπνοής µου µε τον παλµό της ενέργειας που περιτρυγύριζε. Στ' αλήθεια ήµουν ο αέρας, το νερό, το σκοτάδι, οι τοίχοι, οι σαπουνόφουσκες, το κερί, οι υγρές πέτρες κάτω από το νερό, ακόµη και ο ήχος από το ορµητικό ποτάµι, απέξω. Whitley Strieber, Shίrkey MacLaine «Επικοινωνία», «Μεταµόρφωση», Κι εσύ βλέπεlς τον εαυτό σου να βυθίζεται σε µια εκστατική κατάσταση, σε σηµείο που νιώθεις ότι σχεδόν δεν υπάρχεις. Έζησα αυτή την εµπειρία κι άλλοτε. Το χέρι µου µοιάζει να µην ακολουθεί το σώµα µου και δεν έχω σχέση µε τα όσα συµβαίνουν. Απλώς κάθοµαι εκεί, παρατηρητής, σε µια κατάσταση δέους και θαυµασµού. Playand Intrinsic Rewards Mihaly Csikszentmihalyi, Joumal of Humanistic Psychology, 15,3 (1975) Είδα καταρράκτες από ενέργεια να έρχονται κάτω από το έξω διάστηµα, µέσα στους οποίους τα σωµατίδια της ύλης δηµιουργούνταν και καταστρέφονταν µε ρυθµικούς παλµούς: Είδα τα άτοµα των στοιχείων και εκείνα του σώµατός µου να συµµετέχουν σε αυτόν τον κοσµικό χορό, αισθάνθηκα τους ρυθµούς του, άκουσα τον ήχο και εκείνη τη στιγµή ήξερα, αυτός ήταν ο χορός του Σίβα . Φρίτγιοφ Κάπρα, Βραβείο Nobel, Ph.D. Το Ταό και η φυσική Παρατίθεται και η εµπειρία ενός χρήστη του L.S.D. που σε χρήση άνω των τριάντα φορών προκαλεί σxιζοφρένεια. Η χρήση ναρκωτικών εκτός όλων των άλλων αρνητικών συνεπειών της, καθιστά τον νου ευάλωτο σε δαιµονικές επιδράσεις. Και το χειρότερο, µπορεί κάποιος να χρησιµοποιεί παραισθησιογόνα και έτσι να γίνεται ευάλωτος στους δαίµονες ενώ να πιστεύει ότι διευρύνει την αντίληψή του, ότι προοδεύει πνευµατικά. Αποτελεί σατανική παγίδα για το χρήστη η δηµιουργία ψευδαισθήσεων οµοίων µε εκείνες που περιγράφονται σε Βουδιστικά κείµενα, όπως η Θιβετανική 68/151 Βίβλος των Νεκρών, ώστε ο επίδοξος αναζητητής να διαπιστώσει ότι έχει τις ίδιες εµπειρίες µε τους Λάµα που θαυµάζει και ως εκ τούτου ότι βρίσκεται στο «σωστό» δρόµο ... Αν και η συναίσθηση του εαυτού έδειχνε να έχει σβήσει, ήξερα ότι τα σύνορα της ύπαρξής µου τώρα ήταν διαλυµένα, και ότι όλα τα άλλα σύνορα είχαν επίσης διαλυθεί. Όλα περιλαµβανοµένου αυτού που υπήρξε ο εαυτός µου, ήταν ένα αιώνιο, γρήγορο περιδίνισµα των µορίων, όταν τότε ξαφνικά, έγινα κάτι διαφορετικό, µια αγνή, εκθαµβωτική ενέργεια που ήταν το όλον της ζωής. Τα είδη της Ψυχεδελικής Εµπειρίας των R.E.L. Masters & Jean Houston Ph.D. Η Τρίτη Πύλη των Ονείρων δηµιουργεί την εντύπωση ότι ο άνθρωπος βρίσκεται έξω από το σώµα του ε